صورت زخمی

سه‌گانه قدرتمند کارگردان برایان دی‌پالما، فیلم‌نامه‌نویس الیور استون و بازیگر آل پاچینو، در کنار هم این بازسازی دهه ۸۰ فیلم کلاسیک گانگستری هاوارد هاکس، صورت‌زخمی را خلق کردند. این فیلم داستان پناهنده کوبایی، تونی مونتانا (با بازی آل پاچینو) است که به قله صحنه کوکائین میامی صعود می‌کند، اما در نهایت طعمه اعتیاد و ترور خود می‌شود. میشل فایفر در نقش الویرا، همسر تونی، به‌قدری خوب نقش یک معتاد بی‌تفاوت را بازی می‌کند که علاقه او به تونی تقریباً غیرقابل درک است. در ادامه نسخه ۱۹۳۲، رابطه تسلط‌جویانه تونی با خواهرش جینا (با بازی مری الیزابت ماسترانتونیو) رنگ و بوی تمایلات نامشروع دارد؛ اما در این نسخه، جینا واقعاً در این مورد با او روبرو می‌شود، به روشی شوک‌آور و خشونت‌آمیز.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع صحبت کنند که داستان تونی یک سناریوی صعود و سقوط است و چگونه به‌وضوح نشان می‌دهد که سبک زندگی فاسد یک قاچاقچی مواد مخدر می‌تواند به‌راحتی فروبپاشد. آیا شخصیت آل پاچینو، سبک زندگی خشونت‌آمیزش را جذاب‌تر از آنچه که واقعا هست، نشان می‌دهد؟
• آیا خشونت بصری و کلامی برای انتقال داستان ضروری است، یا صرفاً زیاده‌روی است؟
• چه چیزی می‌توان در مورد روابط آشفته تونی با زنان گفت؟ آیا تونی در هیچ لحظه‌ای از فیلم حتی به نظر می‌رسد که خوشحال یا راضی باشد؟ آیا هیچ‌یک از شخصیت‌ها این‌گونه هستند؟

والدین باید بدانند که فیلم صورت‌زخمی از ابتدا تا انتها بسیار خشونت‌آمیز است و برای افراد زیر ۱۷ سال توصیه نمی‌شود. این فیلم طرفداران خاص خود را پیدا کرده است، به‌ویژه در میان نوجوانان پسر. با وجود مرگ شخصیت اصلی به دلیل رفتارهای مجرمانه خشونت‌بارش، عصبانیت‌های ناگهانی او ممکن است برای نوجوانان پرخاشگر جذاب باشد. علاوه بر این، دیالوگ‌های پر از الفاظ زشت و رکیک فیلم از جمله دیالوگ‌های ماندگار در تاریخ سینما هستند و بسیاری از این دیالوگ‌ها در ترانه‌های هیپ‌هاپ ۲۰ سال اخیر مورد استفاده قرار گرفته‌اند. تونی با همسرش بسیار بد رفتاری می‌کند و به او توهین می‌کند. کوکائین در طول فیلم به‌طور مداوم حضور دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

آل پاچینو در فیلم صورت زخمی یکی از اولین و بهترین بازی‌های واقعاً پرشور و حرارت خود را ارائه می‌دهد. این فیلم به همراه فیلم داستان عامه‌پسند (۱۹۹۴) به عنوان فیلمی که «باید دید» برای نوجوانان شیک (به خصوص پسران) که عاشق خشونت همراه با دیالوگ‌های طنز سیاه هستند، شناخته می‌شود.هر بخش از فیلم، از حرکت دوربین تا طراحی صحنه، به‌طور افراطی انجام شده، مانند زندگی تونی، و در این حس، فیلم سرشار از احساس خودشیفتگی و بی‌اخلاقی دهه ۱۹۸۰ است. این فیلم بسیار خشونت‌آمیز است و برای افراد زیر ۱۷ سال توصیه نمی‌شود.