کسی مثل تو (۲۰۲۴)

بر اساس کتاب با نام مشابه نوشته کارن کینگزبری، داستان فردی مثل تو، ماجرای دوسن گیج 28 ساله (جیک الین) را دنبال می‌کند، یک معمار موفق اهل برمینگم، آلاباما، که از دوران دبیرستان به‌طور پنهانی عاشق دوست صمیمی خود، لندن کوئین (سارا فیشر) بوده است. بعد از مرگ ناگهانی لندن، قبل از اینکه دوسن بتواند عشق خود را به طور کامل ابراز کند، او متوجه می‌شود که والدین لندن هرگز رازی بزرگ را به او نگفته‌اند. مادر لندن، لوئیز (لین کالینز)، توضیح می‌دهد که لندن از طریق لقاح آزمایشگاهی به وجود آمده است و بعد از یک بارداری دشوار، او و همسرش (اسکات ریوز) جنین منجمد دیگر خود را اهدا کرده‌اند، به این معنی که لندن می‌تواند خواهر یا برادری ژنتیکی داشته باشد. بعد از جستجوی فراوان، دوسن آن جنین را پیدا می‌کند، اکنون اندی الن 24 ساله (همچنین سارا فیشر)، که با والدین و خواهر کوچکترش در نشویل زندگی می‌کند. دوسن با اندی در باغ وحشی که در آن کار می‌کند مواجه می‌شود و به خانواده‌ی پذیرنده‌اش اشاره می‌کند، که اندی را گیج می‌کند. مشخص می‌شود که الن‌ها (همسر و زن واقعی، بارت جانسون و رابین لایولی) هرگز به اندی نگفته‌اند که او از نظر بیولوژیکی دختر آنها نیست. بعد از این افشاگری، اندی شوکه‌شده با عصبانیت برای دیدار با خانواده‌ی "واقعی" خود و کسب اطلاعات در مورد خواهر مرحومش، آنجا را ترک می‌کند. در حالی که در نشویل است، اندی (که یک دوست پسر جدی دارد که در آستانه‌ی پیشنهاد ازدواج است) به خویشاوندان بیولوژیکی خود و دوسن نزدیک‌تر می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه‌ی نمایش ایده‌ی پذیرش جنین در فیلم «کسی مثل تو» صحبت کنند. آیا پیامی سیاسی در مورد این موضوع در فیلم وجود دارد؟ آیا این موضوع قابل قبول است؟
• نظر شما در مورد این اقتباس از کتاب‌های کارن کینگزبری چیست؟ از چه تغییراتی خوشتان آمد و از چه تغییراتی نه؟
• این فیلم بر اساس داستان تخیلی مسیحی ساخته شده است. تا چه حد مسیحیت و اعتقادات بر داستان تاثیر می‌گذارند؟ آیا فکر می‌کنید این فیلم برای مخاطبان غیرمذهبی جذاب خواهد بود؟

والدین باید بدانند که «کسی مثل تو» یک درام عاشقانه مبتنی بر ایمان است که بر اساس کتاب پرفروش سال ۲۰۲۰ کریستین کارن کینگزبری ساخته شده است. این فیلم توسط نویسنده و پسر فیلمسازش، تایلر راسل، کارگردانی و نویسندگی شده است و پیام‌های محافظه‌کارانه مسیحی در مورد شخصیت جنینی، رستگاری مذهبی و مرکزیت مردم و ارزش‌های مسیحی را به تصویر می‌کشد (به نظر می‌رسد تنها یک نفر در کل فیلم مذهبی نیست). در این فیلم هیچ زبانی یا ماده‌ای وجود ندارد که تردید برانگیز باشد، اما یک دنباله ناراحت‌کننده وجود دارد که در آن یک شخصیت توسط یک وسیله نقلیه مورد اصابت قرار می‌گیرد و در حال مرگ در خیابان دراز می‌کشد. والدین و دوستان بعداً در حال عزاداری نشان داده می‌شوند. با توجه به تمرکز عاشقانه، انتظار می‌رود چند بوسه و در آغوش گرفتن متواضع بین زوج‌های مجرد و متأهل وجود داشته باشد. والدین پذیرنده باید بدانند که یک شخصیت پذیرفته شده با عصبانیت می‌گوید که با والدینش «مرتبط نیست» و برای دیدار با «خانواده واقعی» خود می‌رود. موضوعات مثبت شامل اهمیت صداقت بین والدین و فرزندان و قدرت فداکارانه و شفا‌بخش عشق و ایمان است. در حالی که این فیلم برای طرفداران آثار کینگزبری جذاب خواهد بود، احتمالاً برای مخاطبان سکولار «فیلم‌های هالیوودی» بسیار مذهبی است. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام مذهبی جدی است اما برخی رفتارهای ناخوشایند دارد و فاقد شیمی عاشقانه است. داستان در «کسی مثل تو» احساس می‌شود که بهتر است در تلویزیون به جای پرده‌ی سینما به نمایش درآید. لندن و دوسون دوستی قوی و شوخ‌طبعانه‌ای دارند، اگرچه این رابطه فقط در یک چهارم ابتدایی فیلم کاوش می‌شود. وقتی لندن می‌میرد و دوسون جستجوی وسواس‌گونه‌اش را برای خواهر یا برادر احتمالی آی‌وی‌اف او آغاز می‌کند، داستان پرچم‌های قرمز مهمی را نادیده می‌گیرد—مانند اینکه او هیچ حق قانونی برای دسترسی به چنین اطلاعاتی محرمانه‌ای ندارد، یا اینکه تعقیب اندی در محل کارش در طول یک روز کامل رفتاری شبیه به آزار است. فیلمنامه شامل یک اشاره به این واقعیت است که ارتباط فوری دوسون با اندی ممکن است عجیب به نظر برسد (شریک تجاری او می‌گوید "خیلی عجیبه"). اما اندی به طرز باورنکردنی دوست‌پسرش در نشویل (آستین رابرت راسل) را نادیده می‌گیرد، که در آستانه‌ی پیشنهاد ازدواج بود—و او با والدینش بد رفتاری می‌کند. تشویق یک رابطه‌ی عاشقانه که به نظر می‌رسد در غم، نزدیکی مداوم و عشق ناگهانی ریشه دارد، دشوار است.بله، صحنه‌های احساسی و شیرینی بین اندی و والدین بیولوژیکی‌اش وجود دارد، که توسط کالینز و ریوز با ظرافت و دقت بازی شده است. اما در بیشتر مواقع، انگیزه‌های اندی بعد از مدتی سخت قابل درک است و قطعا پیام‌های متناقضی در مورد نقش خانواده‌های پذیرنده و بیولوژیکی در زندگی یک فرزند بزرگسال وجود دارد. جنبه‌های دیگر داستان نیز به حدی نیاز به تعلیق عدم باور دارند که از یک پیش‌فرض عاشقانه آزاردهنده منحرف می‌شوند. مسیحیان معتقد ممکن است از تمرکز داستان بر ایمان مسیحی لذت ببرند، اما غیرمسیحیان ممکن است در مورد اینکه تقریبا هر شخص در این داستان یک فرد مذهبی است، گیج شوند، با استثنای یک زن مسن تنها، تلخ و عجیب و غریب که به هر کسی که گوش دهد، در مورد اینکه مردان انسان برای تمام عمر جفت‌گیری نمی‌کنند، مانند برخی حیوانات، صحبت می‌کند. نتیجه؟ این فیلم فقط ارزش تماشا دارد اگر از قبل طرفدار رمان‌های کینگزبری باشید.