سه دختر او

وینسنت (جی او. سندرز) در حال مرگ است و دخترانش در آپارتمانش جمع شده‌اند تا در روزهای آخرش در فیلم سه دخترش کنارش باشند. ریچل (ناتاشا لیون) هنوز با پدرش زندگی می‌کند و روزهایش را با کشیدن ماری‌جوانا و شرط‌بندی بر روی مسابقات ورزشی می‌گذراند. کریستینا (الیزابت اولسن) و کیتی (کری کون) هر دو مادر هستند و دیگر در شهر نیویورک زندگی نمی‌کنند. این سه خواهر از هم دور شده‌اند و زمان پرتنششان در آپارتمان یا به ارتباط دوباره‌شان کمک می‌کند یا برای همیشه از هم جدا خواهند شد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برخی از مسائل مربوط به مرگ و میر در کتاب دختران او صحبت کنند. شخصیت فرشته چه نقشی داشت؟ چگونه پیام‌های او هر روز تغییر می‌کرد؟ کریستینا چه پیام‌هایی را از پدرش در مورد مرگ و میر دریافت کرد؟
• سه خواهر هر کدام نماینده مجموعه ای منحصر به فرد از انتخاب های سبک زندگی هستند. چگونه هر کدام را توصیف می کنید؟ چگونه با هم تفاوت دارند؟ هر کدام چگونه با احساسات تماشای مرگ پدرشان کنار می آیند؟
• نقش نگارش یادبود در این فیلم چیست؟ چه اطلاعاتی در مورد شخصیت‌ها ارائه می‌دهد؟
• این فیلم چگونه تغییر می‌کرد اگر مکان‌های بیشتری فراتر از آپارتمان و فضای بیرونی آن وجود داشت؟ آیا می‌توانید صحنه‌ای را تصور کنید که ممکن بود تغییر کند یا به آن اضافه شود و خارج از بلوک آپارتمان باشد؟

والدین باید بدانند که فیلم «سه دختر او» — درام درباره سه خواهر (ناتاشا لیون، الیزابت اولسن و کری کون) که در آپارتمان دوران کودکی خود دور هم جمع می‌شوند تا به پدر در حال مرگشان کمک کنند — با مسائل بالغانه سروکار دارد و حاوی الفاظ زشت و مصرف مواد مخدر است. در این فیلم، بحث‌های زیادی در مورد مرگ و مدیریت درد پدرشان و همچنین قانونی بودن کمک به مرگ یک فرد در مقابل کاغذبازی‌های مربوط به احیای قلبی و ریوی وجود دارد. شخصی داستانی را نقل می‌کند در مورد زنی که در حال مرگ بود و احیا شد اما با مغز آسیب‌دیده و دنده‌های شکسته زنده ماند. خواهران با احساسات از دست دادن پدرشان دست و پنجه نرم می‌کنند و همچنین با روابط دور از همشان. یکی از خواهران در طول روز ماری‌جوآنا می‌کشد و دیگری مقدار زیادی شراب می‌نوشد. الفاظ زشت شامل «فحش»، «کثافت»، «لعنتی»، «احمق»، «خر» و موارد دیگر است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این شخصیت‌پردازی از سه خواهر دور از هم که منتظر مرگ پدر بیمارشان هستند، مفهومی جاه‌طلبانه است که با بازی‌های تحسین‌برانگیز بازیگرانش پشتیبانی می‌شود. با صحنه‌های محدود، دیالوگ‌های فراوان، فیلمنامه‌ای با کمترین میزان اکشن، صداهای محیطی و لحظات بسیاری از تفکر و تأمل، این نمایشنامه به راحتی می‌تواند برای تئاتر آماده شود. می‌توانید ریشه‌های آن را در سنت نیویورک‌محور از کاساوتس و الن تا بمباخ و دیگران دنبال کنید. اگرچه تمرکز اصلی روی دختران است، اما ارتباط آن‌ها حول محور پدرشان می‌چرخد، همان‌طور که از عنوان فیلم پیداست. با این حال، کارگردان به‌درستی پدر را در بیشتر فیلم غایب نگه می‌دارد، سوژه‌ای که از دید پنهان است و تنها صدایی که آپارتمان را تسخیر کرده، صدای مانیتور قلب اوست، به همراه اخبار غم‌انگیز پرستاران آسایشگاه و خاطرات نزدیک‌ترین افراد به او.ممکن است به همین دلیل حضور پدر در اواخر فیلم کمی بیش از حد مهندسی‌شده به نظر برسد، بعد از بیش از یک ساعت غیبت او و اختلافات ظاهراً آشتی‌ناپذیر خواهران. در این و سایر موارد، شخصیت‌ها و برخی از دیالوگ‌هایشان بیش از حد دست‌وپاچه به نظر می‌رسند، که بر اساس شخصیت‌های آرک‌تایپی هستند که زندگی‌شان توسط روابطشان با دیگران تعریف می‌شود. آنچه این زنان را به زندگی کامل‌تری می‌رساند، بازیگرانی هستند که آن‌ها را به تصویر می‌کشند، به‌ویژه لیون. ترس خواهران از احتمال از دست دادن پدرشان و به‌طور بالقوه ارتباطشان با یکدیگر و خانه‌ای که زمانی با هم داشتند، ملموس و واقعی است. در پایان، شما به شخصیت‌هایشان و اینکه داستان ممکن است بعداً به کجا برود، باور پیدا می‌کنید.