مارشال

در مارشال، سال ۱۹۴۱ است و تورگود مارشال (چادویک بوزمن) به عنوان وکیل دادگستری در انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان (ان ای ای سی پی) مشغول به کار است. او به کنتیکت فرستاده می‌شود تا از جوزف اسپل (استلینگ کی. براون)، مردی سیاه‌پوست که به عنوان راننده کار می‌کند و متهم به تجاوز به کارفرمای خود، زنی سفیدپوست به نام النور استربینگ (کیت هادسون) است، دفاع کند. اسپل متهم است که او را به سمت پلی برده، به داخل آب انداخته و با سنگ به او حمله کرده است، اما او بی‌گناهی خود را در همه اتهامات مطرح شده اعلام می‌کند. مارشال پس از ورود به شهر، از کمک وکیل یهودی محلی، سم فریدمن (جاش گد) که فقط با ادعاهای بیمه سروکار داشته است، استفاده می‌کند. شرایط دشوار به نظر می‌رسد و دشوارتر هم می‌شود وقتی قاضی (جیمز کرامول) حکم می‌دهد که مارشال اجازه صحبت در دادگاه را نخواهد داشت. به علاوه، اگر مارشال این پرونده را ببازد، انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان (ان ای ای سی پی) ممکن است تعطیل شود. و سؤال بزرگ بر همه چیز سایه افکنده است: آیا اسپل واقعاً بی‌گناه است؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد لحظات خشونت‌آمیز مارشال صحبت کنند. این صحنه‌ها چگونه برای تأکید بر تنش‌های نژادی و خطراتی که شخصیت‌ها با آن مواجه بودند، استفاده شده‌اند؟
• آیا ثرگود مارشال یک الگوی مناسب است؟ چرا؟ و در مورد سام فریدمن چه؟ دستاوردهای آنها چیست؟ نقاط ضعفشان چیست؟ چگونه شجاعت و کار تیمی را نشان می‌دهند؟ چرا اینها نقاط قوت مهم شخصیتی هستند؟
• چقدر فکر می‌کنید این فیلم دقیق است؟ چرا فکر می‌کنید فیلم‌سازان ممکن است حقایق را در فیلم‌هایی که بر اساس داستان‌های واقعی ساخته شده‌اند، تغییر دهند؟ چگونه می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد رویدادهای واقعی و افرادی که در فیلم به تصویر کشیده شده‌اند، به دست آورید؟
• آیا می‌دانستید که یک کارگردان سیاه‌پوست این فیلم را کارگردانی کرده است؟ آیا کارگردانان سفیدپوست می‌توانند داستان‌های سیاه‌پوستان را روایت کنند، یا بهتر است که کارگردانان سیاه‌پوست این کار را انجام دهند؟ تفاوت آن در چیست؟
• در این فیلم چه چیزی در مورد اختلافات و تنش‌های نژادی گذشته و حال آموختید؟ آیا هنوز تبعیض وجود دارد؟ آیا می‌توان آن را برطرف کرد؟

والدین باید بدانند مارشال یک فیلم زندگی‌نامه‌ای در مورد ثرگود مارشال (چادویک بوزمن) است. او در نهایت به عنوان اولین قاضی آفریقایی-آمریکایی در دیوان عالی ایالات متحده انتخاب شد، اما این فیلم بر یکی از پرونده‌های اولیه دادگاه او تمرکز دارد. علی‌رغم برخی محتوای نامناسب، الگوبرداری‌های عالی و پیام‌های قوی در مورد شجاعت، کار تیمی و تحمل، آن را به یک فیلم عالی برای خانواده‌ها با نوجوانان تبدیل می‌کند. انتظار می‌رود مشت‌زنی و کتک‌کاری، با زخم‌ها و کبودی‌های خونین را ببینید. فلش‌بکی به تجاوز احتمالی نیز وجود دارد، با اعمال خشونت‌آمیز علیه یک زن. یک صحنه جنسی نسبتاً ملایم شامل بوسیدن است اما برهنه نیست؛ شخصیت اصلی همچنین همسرش را می‌بوسد و در حالی که در رختخواب در کنار او دراز کشیده است، نشان داده می‌شود. زبان شامل استفاده‌های متعددی از کلمه "N" و همچنین "کایک"، یک استفاده از "ف--ک"، استفاده از "ش--ت" و موارد بیشتر است. شخصیت‌ها در یک محیط اجتماعی الکل می‌نوشند (گاهی به طور افراطی) و سیگار کشیدن در پس‌زمینه وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این زندگی‌نامه‌ی سینمایی ساده، مانند فیلم جوان آقای لینکلن جان فورد، بیشتر کلیشه‌های این ژانر را به‌خوبی دور می‌زند و شخصیتی را به نمایش می‌گذارد که هم انسانی و هم قهرمان است. رجنالد هادلین (کارگردان مهمانی خانه و بومرنگ) شاید یک فیلمساز استاد نباشد، اما او بخشی از جنبش مهم فیلمسازان آفریقایی-آمریکایی در اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ بود و انرژی تازه و تاثیرگذاری را به مارشال می‌آورد. این فیلم یادآور کارهای اسپایک لی در فیلم مالکوم ایکس است، اما با نمایشی‌گری کمتری؛ این فیلم به روح فورد نزدیک‌تر است.بازیگر نقش اصلی در سومین فیلم زندگینامه‌ای خود در پنج سال اخیر است، اما بازی او در این فیلم، نسبت به فیلم 42، جذاب‌تر و گیراتر است. او در این فیلم، بازی فوق‌العاده‌ای را به نمایش می‌گذارد و بازیگران نقش‌های مکمل نیز به خوبی از پس همراهی با او برمی‌آیند. حتی براون نیز در نقش اسپل، عمق و تاثیرگذاری خاصی را به نمایش می‌گذارد، که حتی فیلمی کلاسیک مانند کشتن مرغ مقلد نیز نتوانست به خوبی آن را به تصویر بکشد. در مجموع، مارشال موفق می‌شود خشم خاصی را به تصویر بکشد، در حالی که قدرت مست‌کننده‌ای را در ایستادگی در برابر نفرت به نمایش می‌گذارد. این فیلم، نه تنها سرگرم‌کننده است، بلکه از اهمیت خاصی نیز برخوردار است.