آرامش

در فیلم تسلی، در حالی که با یک سری قتل‌های حل‌نشدنی روبرو هستند، جو مری‌ویتِر (جفری دین مورگان) مامور ویژه اف‌بی‌آی و همکارش کاترین کاولز (ابی کورنیش) تصمیم می‌گیرند از دوست قدیمی و همکار سابق جو، دکتر جان کلنسی (آنتونی هاپکینز) که دارای قدرت‌های فراطبیعی است، کمک بگیرند. کلنسی تمایلی به بازگشت به کار بعد از مرگ دخترش ندارد، اما با این حال بلافاصله قادر است سرنخ‌هایی را که از دید اف‌بی‌آی پنهان مانده بود، کشف کند. این سرنخ‌ها او را به قاتل احتمالی، چارلز آمبروز (کالین فارل)، مردی با قدرت‌های فراطبیعی قوی‌تر، می‌رسانند که ممکن است به دلایلی که از نظر خودش درست است، دست به این کارها زده باشد. آیا آدم‌های خوب می‌توانند آمبروز را متوقف کنند — و مهم‌تر از آن، آیا باید این کار را بکنند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «تسلی» صحبت کنند. اگرچه قوی‌ترین صحنه‌های خشونت به‌طور خلاصه نشان داده می‌شوند، اما چه تأثیری بر بیننده می‌گذارند؟ آیا خشونت در انواع مختلف رسانه‌ها تأثیر متفاوتی دارد؟
• صحنه‌های جنسی تصویری اما مختصر هستند -- آیا این موضوع تاثیر آنها را کم می‌کند؟ آیا به نظر می‌رسد که رابطه جنسی محبت‌آمیز و رضایت‌محور را نشان می‌دهند؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌های خود در مورد رابطه جنسی و روابط صحبت کنید.
• چگونه فیلم قاتل زنجیره‌ای چارلز آمبروز را به تصویر می‌کشد؟ آیا اشتباه است که برای جلوگیری از رنج کشیدن، جان کسی را بگیریم؟
• جان کلنسی از یک فقدان شخصی غم‌انگیز رنج می‌برد و تمایلی به بازگشت به زندگی عادی خود ندارد. آیا تا به حال چنین حسی داشته‌اید؟ چه انتخابی کردید؟ نتیجه چه شد؟

والدین باید بدانند که فیلم تسلی یک تریلر با عناصر ماوراءالطبیعه است و آنتونی هاپکینز و کالین فارل در آن بازی می‌کنند. انتظار صحنه‌های کوتاه اما خشن (از جمله صحنه‌های جرم) را داشته باشید، فلش‌هایی از خون و خشونت، اجساد، تعقیب و گریز و تصادف ماشین، اسلحه و شلیک، خنجر زدن و بریدن، و موارد دیگر. رابطه جنسی (هم بین زوج‌های همجنس و هم غیرهمجنس) نیز به طور مختصر اما به طور گرافیکی نشان داده می‌شود، با حرکات شدید و برهنه‌گی جزئی: باسن یک زن نشان داده می‌شود، همچنین قسمت‌هایی از سینه‌های او. یک بیماری مقاربتی (اچ‌آی‌وی) نیز ذکر می‌شود. زبان فیلم شامل استفاده‌های زیادی از کلمات فحش و ناسزا است، و همچنین مقداری نوشیدن و سیگار کشیدن، عمدتا در یک زمینه اجتماعی. فیلم با برخی ایده‌ها و مفاهیم جالب سروکار دارد، اما به طور بی‌مزه‌ای اجرا شده است. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با وجود داشتن یک پیش‌فرض قابل قبول و بازیگران خوب، این تریلر فراطبیعی به نظر نمی‌رسد بتواند از پس تکنیک‌های فیلمنامه‌نویسی و فیلم‌سازی متوسط خود بربیاید. به شدت فراموش‌شدنی است. به نظر می‌رسد می‌خواهد سوالاتی را در مورد کیفیت زندگی مطرح کند؛ اگر کسی بتواند دوره‌ای طولانی از رنج بی‌هدف در زندگی یک انسان را پیش‌بینی کند، آیا انسانی است که آن زندگی را قبل از شروع رنج به پایان برساند؟ اما بحث هرگز به عمق نمی‌رود، تا حدی به این دلیل که سوال واقع‌گرایانه نیست.هاپکینز به نظر راضی است که شخصیت خود را با لحن تک‌آهنگ آشنا و مسحورکننده‌اش به تصویر بکشد، که اگرچه هنوز هم عالی است، بدون شک بسیاری از بینندگان را به یاد هانیبال لکتر می‌اندازد. بازیگران دیگر، در حالی که سعی خود را می‌کنند، به نظر فقط به عنوان مهره‌های طرح عمل می‌کنند، نه شخصیت‌هایی که تصمیماتشان طرح را پیش می‌برد. صحنه‌های اکشن/تعقیب و گریز احمقانه‌ای که در نهایت رخ می‌دهد، تنها مدرک نهایی خستگی مبهم و ناراضی‌کننده فیلم است.