دختران

در مستند دختران، گروهی از مردان زندانی در واشینگتن دی‌سی دعوت می‌شوند تا در یک مراسم رقص پدر و دختر شرکت کنند. برای بسیاری از آنها، این اولین بار در سال‌ها خواهد بود که اجازه خواهند داشت به صورت حضوری با دختران خود وقت بگذرانند. آنها باید ابتدا به ۱۰ هفته جلسات مشاوره گروهی پدر بودن و زندگی موافقت کنند. در این جلسات، آنها احساسات خود را در مورد زندگی، زندان، مفهوم پدر بودن و امید و برنامه‌های خود به اشتراک می‌گذارند. در همین حال، دختران آنها، در سنین ۵ تا ۱۵ سالگی، برای رقص آماده می‌شوند. هر کدام از آنها با غیبت پدرانشان دست و پنجه نرم می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برنامه «قرار با پدر» صحبت کنند که پشت صحنه رقص مستند دختران است. نظر شما در مورد این برنامه، منطق آن و نتایجش چیست؟ برای کسب اطلاعات بیشتر به کجا می‌توان مراجعه کرد؟
• چگونه پدرها، دخترها و مادرها شجاعت و ارتباط را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌ها برای کارکردن این برنامه ضروری هستند؟
• فیلم را احساسی و تاثیرگذار دیدید؟ آیا صحنه‌ها یا بخش‌های خاصی وجود داشت که به‌طور ویژه بر شما به‌عنوان بیننده تاثیر گذاشت؟
• فیلم جرایم مردان را مشخص نمی‌کند. آیا دیدگاه شما در مورد پدرها تغییر می‌کرد اگر در مورد دلیل زندانی بودنشان بیشتر می‌دانستید؟ آیا دانستن این موضوع مهم است؟ چرا بله یا خیر؟
• فیلم از نور طبیعی در خانه‌ها، خیابان‌ها و تصاویر زندان بهره می‌برد. این نورپردازی چه حسی در شما ایجاد می‌کند؟ آیا می‌توانید مثال‌های خاصی به یاد بیاورید؟

والدین باید بدانند که فیلم دختران، اثری احساسی است که مسائل بالغانه را در مستندسازی برنامه‌ای به تصویر می‌کشد که دختران را برای یک روز به زندان می‌آورد تا با پدران زندانی خود دیدار کنند. بنیانگذار این برنامه و همه شرکت‌کنندگانی که در فیلم نشان داده می‌شوند، سیاه‌پوست هستند. به مسائل نژادپرستی سیستماتیک پرداخته می‌شود و این مردان همگی مرتکب جرایمی شده‌اند که مجازات‌های طولانی‌مدت در پی داشته است. نام مستعار یکی از مردان از کلمه "قتل" ریشه می‌گیرد. دختران کابوس می‌بینند، دچار خشم و اضطراب جدایی هستند و حتی افکار خودکشی دارند، اما همچنین دیده می‌شود که در مدرسه موفق هستند، رویدادهای زندگی را جشن می‌گیرند و از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شوند. زبان، عمدتاً در اشعار موسیقی، شامل کلمات "جهنم"، "خر"، "سگ ماده"، "واژن"، "باسن" و استفاده از کلمه "N" است. مردی درباره "آزار و اذیت" دختری در دوران نوجوانی خود صحبت می‌کند که منجر به بارداری در نوجوانی شده است. مردان در آموزش‌هایی که قبل از این دیدار انجام می‌شود، درس‌های ارزشمندی می‌آموزند و دختران از دیدن و لمس پدران خود سود می‌برند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

با دسترسی شگفت‌انگیز به درون و بیرون زندان، این مستند تاثیرگذار به موضوعات شخصی و اجتماعی متنوعی می‌پردازد، تنها از طریق کلمات و تجربیات سوژه‌های خود. دختران دیدگاه خود را از طریق انتخاب موضوع، فیلمبرداری و تدوین ارائه می‌کند، به جای هرگونه تفسیر اضافی در مورد شرایط پیرامون پدران زندانی و دختران در حال رشدشان. در دل داستان‌های آنها، پیام‌هایی درباره نژادپرستی سیستماتیک، کاستی‌های سیستم زندان، نقش مهم والدین در زندگی یک کودک و قدرت جامعه نهفته است.مصاحبه‌ها و تصاویر به انتقال شخصیت‌های دختران و مردان کمک می‌کنند. در جلسات مربیگری گروهی، یک مرد فاش می‌کند که معمولاً فرصت صحبت کردن صادقانه و ابراز احساسات خود را ندارد. برخی از بینندگان ممکن است صراحت بیشتری در مورد دلیل زندانی شدن این مردان (در یک مورد تا ۳۰ سال) را طلب کنند. اما این موضوع تمرکز اصلی مستند «دختران» نیست، و دشوار است که تحت تأثیر داستان‌های احساسی انسانی به نمایش درآمده قرار نگیرید. یک خط داستانی به گونه‌ای ساخته شده است که نشان دهد این ارتباط به یک دختر نوجوان کمک کرده است تا از افکار خودکشی رها شود و از دبیرستان فارغ‌التحصیل شود. در تیتراژ پایانی به ما گفته می‌شود که ۹۵٪ از پدران در برنامه «قرار با پدر» که توسط پاتون، هم‌کارگردان این مستند، تأسیس شده است، به زندان بازنمی‌گردند.