پسر دلفینی

پسر دلفینی، داستان مادر و پسری است که به‌واسطه اتفاقاتی به اجبار تصمیم می‌گیرند که از شهر خودشان مهاجرت کنند. پدر او سازنده یک ماده شیمیایی ارزشمند بود که استفاده نادرست از آن ممکن بود محیط زیست را به خطر بیندازد. بعد از فوت پدرش وقتی پسردلفینی یک نوزاد چندماهه بود مادرش برای دور کردن این ماده شیمیایی از دست افراد شرور تصمیم می‌گیرد آن را از شهر دور کند. در نتیجه طی یک پرواز هوایی تصمیمات جدیدی برای زندگی خود می‌گیرند اما افراد شرور برای مقابله با او هواپیما را مورد اصابت قرار می‌دهند و هواپیما به دریا سقوط می‌کند بعد از سقوط هواپیما آن پسر نوزاد توسط دلفین مهربانی به اسم سفید در دریا سیاه که محل مخوف و ترسناکی برای آبزیان بود پیدا می‌شود او با کمک مادرش از پسر دلفینی مراقبت می‌کنند و هرگز به او نمی‌گویند که او از آبزیان نیست بعد از بزرگ شدن پسر دلفینی او به تفاوت‌های خود با سایر آبزیان پی می‌برد و متوجه پنهان‌کاری سفید و مادرش می‌شود. او می‌فهمد که نه تنها سفید برادرش نیست بلکه مادر او نیز مادر پسر دلفینی نیست. در نتیجه تصمیم می‌گیرد به دنبال مادرش در دریای سیاه که اولین محل رویتش بوده برود. تنها سر نخش گردنبندی بود که در دریای سیاه پیدا شد اما حضور هشت‌پا در دریا‌ی سیاه و آلودگی که برای آبزیان ایجاد کرد جان آن‌ها را به خطر انداخت. اتفاقات متعدد پیر دلفینی را به جزیره‌ای در جنوب ایران رساند. او بعد از آشنایی با ناخدا مروارید از او قول گرفت بعد از آوردن چند مروارید از قعر دریا مادرش را به او نشان دهد. بعد از گذشت این اتفاقات با کمک همه‌ی آبزیان و مردم جزیره و همچنین تلاش و فداکاری پسر دلفینی و سفید دریا از سیاهی نجات پیدا کرد و همه‌ی این‌ها به واسطه اشک چشم مادر پسردلفینی رقم خورد که سالها ذخیره شده بود و بخشی از این انرژی در رگ‌های پسردلفینی در جریان بود.

• به نظرت شاخص‌ترین ویژگی پسر دلفینی که باعث موفقیتش در نجات دریا و آبزیان شد چی بود؟ به نظرت اگه ما به‌جای پسر دلفینی بودیم می‌تونستیم همچین کاری بکنی؟  فداکاری‌هایی که ما تو زندگی‎مون کردیم چیا بوده؟ (نسبت به خواهر، برادر، هم‌کلاسی) دوست داری به جنوب یه سفر بکنیم؟ چه چیزایی از این شهر رو تو این انیمیشن دیدی که خوشت اومد؟

پسر دلفینی یکی از بهترین انیمیشن‌های ایرانی است که بعد از موفقیت و اکران فوق‌العادش در کشور روسیه، شهریور 1401 وارد سینمای ایران شد. یکی از ویژگی‌های بارز این اثر در نسبت به سایر آثار ایرانی، پرداخت ویژه و قابل توجه آن  به فرهنگ ایرانی و اسلامی است. این اثر با نمایش مردم جنوب کشور روایت زیبا و جذابی از فرهنگ جنوب و پوشش اسلامی و ایرانی آن‌ها دارد. صحنه‌های خشن و ترسناک در طول داستان بسیار کم و ناچیز است اما دقایق پایانی این اثر با تعلیق و شدت خشونت بیشتری به نمایش درمی‌آید.