گودزیلا و کونگ: امپراتوری جدید

شخصیت‌ها: دکتر اندروز: پژوهشگری که درباره کونگ و گودزیلا تحقیق کرده و به نوعی مراقب آن‌ها نیز هست. او دختری به نام جیا را به سرپرستی پذیرفته است. جیا: دختری از قبیله اِی وی که در مرکز زمین زندگی می‌کنند. جیا قدرت برقراری ارتباط با کونگ را دارد. برنی: مردی که به تحقیق در مورد کونگ و گودزیلا علاقمند است و وبلاگی در این باره دارد. او در سفر به مرکز زمین با دکتر اندروز همراه می‌شود. ترپر: دامپزشکی که وظیفه درمان کونگ با اوست. داستان اثر: گودزیلا که در آمفی تئاتر باستانی کولوسئوم در رم به خوابی آرام فرو رفته است؛ ناگهان بیدار شده و شروع به حرکت در جهان می‌کند. این کار او موجب تعجب پژوهشگرانی که رفتار او را رصد می‌کنند، می‌شود. در آن طرف ماجرا، کونگ از مرکز زمین به سطح آمده و تقاضای کمک دارد. این در حالی است که سیگنال‌های عجیبی توسط پایگاه مونارک دریافت می‌شود که دکتر اندروز و سایرین، معنایش را نمی‌دانند. شکایت کونگ از درد دندان است. پس از کشیدن دندان او، دکتر اندروز، جیا، برنی و ترپر به همراه یک خلبان و همینطور کونگ، به مرکز زمین سفر می‌کنند. آن‌ها متوجه حضور قبیله اِی وی در آنجا می‌شوند که خبر از حضور یک هیولای میمونی می‌دهند که قرار است کونگ را نابود و بر زمین حکومت کند. کونگ برای اینکه بتواند این هیولا را شکست دهد باید با گودزیلا متحد شود. در نتیجه او به سطح زمین آمده و با کمک جیا، گودزیلا را با خود به مرکز زمین می‌برد. آن‌ها با این هیولای میمونی درگیر می‌شوند و پس از نبردی طولانی او را از بین می‌برند. سپس هریک به مقر خود بازگشته و آرامش به جهان بازمی‌گردد.

چرا 15 سال؟ طراحی هیولاها به شدت عجیب است اما به غایت حرفه‌ای و واقعی به نظر می‌رسد. نبردهای بسیاری بین آن‌ها رخ می‌دهد که بر ترس فیلم می‌افزاید. این ترس و خشونت بالا برای بچه‌های زیر 15 سال جدی خواهد بود و ممکن است در ناخودآگاهشان باقی بماند. از طرفی برای فرزندان بالای 15 سال، غیر واقعی‌بودن آن، واضح و مبرهن است و ترس و دلهره کمتری و بیشتر در حد هیجان فیلم و در زمان تماشا همراه خواهد داشت. نقش ما چیست؟ از آنجا که فیلم پیام خاصی ندارد و بیشتر جنبه سرگرمی خواهد داشت، صرفا می‌توانیم درباره نحوه ساخت چنین فیلم‌های به ویژه از منظر جلوه‌های ویژه، در کنار فرزندان خود، تحقیق کنیم.

همانطور که در سری فیلم‌های MonsterVerse معمول است، هیولاها بیش از شخصیت‌های انسانی شخصیت دارند، اما حداقل تماشای آنها در نبرد و تخریب محیط اطراف سرگرم‌کننده است و هیجان زیادی دارد. در فیلم گودزیلا در برابر کونگ: امپراتوری جدید، باید راهی پیدا شود تا این دو غول با یکدیگر متحد شوند، و این فرآیند پیچیده‌ای است که شامل مراحل زیادی می‌شود - از جمله "انتخاب شده" و یک پیشگویی - که شخصیت‌های انسانی عمدتاً به عنوان ماشین‌های توضیح‌دهنده داستان عمل می‌کنند و باید هر بار که دوربین به سمت آنها اشاره می‌کند، طرح داستان را توضیح دهند. در نتیجه، آنها به شخصیت‌های کلیشه‌ای و یک‌بعدی تبدیل می‌شوند. برایان تیری هنری دشوارترین نقش را دارد، چرا که باید بین یک نخبه که هم از کشف همه این اطلاعات هیولایی هیجان‌زده است و هم یک ترسو که مدام گریه می‌کند، در نوسان باشد، گویی که مستقیم از یک فیلم قدیمی ابوت و کاستلو بیرون آمده است.طراحی "زمین توخالی" واقعاً چشم‌نواز است و نبردهای هیولاها (که شامل برخی ستاره‌های مهمان جدید نیز می‌شود) تأثیر عمیقی بر مخاطب می‌گذارد. در واقع، شخصیت‌های رایانه‌ای به‌واسطه ژست‌ها و بیانات بی‌کلام خود، بسیار بهتر داستان را روایت می‌کنند، تا جایی که فیلم "گودزیلا در برابر کونگ: امپراتوری جدید" ممکن بود بدون هیچ انسانی در آن، بهتر باشد. اما شاید بزرگ‌ترین چالش این فیلم این باشد که تنها چند ماه پس از اکران فیلم برنده اسکار "گودزیلا: منهای یک" منتشر می‌شود؛ فیلمی که با یک‌دهم هزینه این فیلم ساخته شده و قطعاً ده برابر بهتر است. فیلم‌های هیولایی فراتر از تخریب و نابودی هستند.