قربانی میراندا

میرانْداز وِیکْتِم در سال ۱۹۶۶ شروع می‌شود، زمانی که تصمیم دادگاه عالی در مورد حقوق میرانْدا از تلویزیون پخش می‌شود. این موضوع باعث می‌شود تا تریش وِیر (با بازی ابیگیل برِسْلین)، قربانی مورد نظر، خاطرات رویدادهای تروماتیک را که منجر به این پرونده شده بود به یاد بیاورد. سپس فیلم به سال ۱۹۶۳ برمی‌گردد، زمانی که وِیر ۱۸ ساله (نام مستعاری که در فیلم برای لویس آن جِیمزُن استفاده شده) در یک سینما در فینیکس کار می‌کرد تا بتواند هزینه‌های مدرسه منشی‌گری را بپردازد. یک شب در راه بازگشت به خانه از ایستگاه اتوبوس، او ربوده و مورد تجاوز قرار می‌گیرد. بعد از اینکه وِیر ماجرا را برای خواهر بزرگتر متاهلش (با بازی امیلی ونکمپ) و مادر سنتی‌اش (با بازی میری اِنوس) تعریف می‌کند، به مقامات گزارش می‌دهد. ارنستو میرانْدا (با بازی سباستین کوئین) به عنوان عامل این اتفاق در یک بازجویی شناسایی و دستگیر می‌شود، اما کارآگاهان پلیس هرگز او را از حقوق قانونی‌اش مطلع نمی‌کنند. چند سال بعد، پرونده باید دوباره مورد بازبینی قرار بگیرد، و این موضوع وِیر را تهدید به ترومای مجدد می‌کند و ازدواجش را به خطر می‌اندازد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش و بحث در مورد خشونت جنسی در فیلم "قربانی میراندا" صحبت کنند. شخصیت‌های مختلف چگونه با ترش و تجربه‌اش برخورد می‌کنند؟ نگرش‌ها نسبت به تجاوز و خشونت جنسی از دهه ۱۹۶۰ به بعد چگونه تغییر کرده است؟ آیا مقصر دانستن قربانی هنوز اتفاق می‌افتد؟
• درباره میزان استفاده از الفاظ زشت در فیلم صحبت کنید. آیا ضروری به نظر می‌رسید یا اغراق‌آمیز؟ چه تاثیری بر فیلم داشت؟
• درباره تصمیم میراندا چه فکر می‌کنید؟ چرا این پرونده تا این حد مهم بود؟ چرا بحث‌برانگیز شد؟
• چرا ویر شجاع در نظر گرفته می‌شود؟ مزایا و پیامدهای شهادت او چیست؟
• تا چه حد فکر می‌کنید این فیلم به واقعیت و اتفاقات واقعی آن وفادار است؟ چرا فیلم‌سازان گاهی حقایق را در فیلم‌هایی که بر اساس داستان‌های واقعی ساخته می‌شوند، تغییر می‌دهند؟

والدین باید بدانند که قربانی میراندا یک درام حقوقی است که در دهه ۱۹۶۰ اتفاق می‌افتد و درباره جنایتی است که منجر به تصمیم تاریخی دیوان عالی ایالات متحده در مورد حقوق مظنونان جنایی در زمان بازداشت یا در بازداشت پلیس شد. این فیلم وقایع مربوط به قربانی ۱۸ ساله تجاوز (با بازی ابیگیل برسلین) را روایت می‌کند که شجاعانه تصمیم به شهادت علیه مهاجم خود، ارنستو میراندا (با بازی سباستین کوئین) می‌گیرد و سپس مجبور می‌شود کل تجربه را در یک بازجویی مجدد سه سال بعد بازگو کند. الفاظ زشت و زننده‌ای مانند «لعنتی»، «خروس‌صفت»، «خراب‌شده» و «خدا لعنتت کند» در سراسر دیالوگ‌ها پراکنده شده‌اند و مراجعات و فلش‌بک‌های مکرری به ربوده شدن و تجاوز به شخصیت اصلی وجود دارد، همچنین فریادها و مشاجرات و یک نزاع در بار که منجر به مرگ با چاقو می‌شود. شخصیت‌ها سیگار می‌کشند و الکل می‌نوشند؛ یکی از آنها مستی می‌کند و رانندگی می‌کند. خانواده‌هایی که این فیلم را تماشا می‌کنند می‌توانند در مورد زمینه تاریخی فیلم، اهمیت باور و حمایت از قربانیان خشونت جنسی و تاثیر حقوق میراندا صحبت کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

برزلین در این درام حقوقی، اجرای قدرتمندی ارائه می‌دهد که بر مردی که نامش مترادف با حقوق مظنونان است، نور نمی‌افکند، بلکه بر بازمانده جرم او تمرکز دارد. «قربانی میراندا» روشن می‌کند که اگرچه نام میراندا ممکن است به‌طور جهانی شناخته شده باشد، اما جرم او و قربانی اصلی آن شایسته شناخته شدن و به یاد ماندن هستند. میشل دانر، کارگردان و تهیه‌کننده، میراندا را غیرانسانی جلوه نمی‌دهد، اما—همان‌طور که از عنوان فیلم مشخص است—او شخصیت اصلی این داستان نیست. برزلین با بازی در نقش تریش ویر، هم به‌عنوان نوجوانی ساده‌لوح و هم به‌عنوان مادری جوان با رازی تروماتیک، طیف احساسی پیچیده و تاثیرگذاری را به نمایش می‌گذارد. ونکمپ به‌طور باورپذیری در نقش خواهر بزرگ‌تر و نگران ویر ظاهر می‌شود، و میریال انوس، بازیگر قابل اعتماد و برجسته، به‌طور گمراه‌کننده‌ای متقاعدکننده در نقش مادری سنتی بازی می‌کند که بیشتر نگران شهرت است تا واقعیت.اگرچه فیلم به عنوان یک درام حقوقی تا حدودی قابل پیش بینی است، اما داستان آن جذاب و بازی های بازیگران فراموش نشدنی است. دانر (یک مربی بازیگری معروف در لس آنجلس) حتماً فهرست قابل توجهی از شاگردان سابق و آشنایان داشته است که توانسته این تعداد بازیگر معروف را برای بازی در نقش های کوچک (از جمله دونالد ساترلند در نقش یک قاضی در آریزونا، کایل مک لاکلن در نقش ارل وارن، و اندی گارسیا، رایان فیلیپ و لوک ویلسون در نقش وکلا) جذب کند. این فیلم بازپس گیری نامی است که بیشتر به خاطر حقوق متهم در قانون اساسی شناخته شده است. این فیلم به طور موفقیت آمیز بینندگان را مجبور به فکر کردن در مورد اقدامات شجاعانه و قهرمانانه ویر می کند، حتی اگر این اقدامات منجر به آسیب های بیشتر برای او شوند. مانند «آنچه او گفت»، این فیلم ادای احترامی به بازماندگان راستگو است.