بیو-الکترونیک

ماریا سانتوس (جسیکا کورس) در بیونیک قرار بود یک ورزشکار فوق‌ستاره باشد. اما وقتی خواهرش گابی در یک تصادف وحشتناک پایش را از دست داد، یک پروتز بیومکانیکی قدرتمند به او داده شد و خیلی زود از آن برای تبدیل شدن به ورزشکار و ستاره جهانی که ماریا همیشه برای خودش آرزو داشت، استفاده کرد. ماریا تا کجا برای جلال و افتخار خودش پیش خواهد رفت؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم‌های مهیج و پرتنش صحبت کنند. آیا خشونت در فیلم بیوینیک برایتان غافلگیرکننده بود؟ آیا این خشونت فیلم را برایتان لذت‌بخش‌تر یا کمتر لذت‌بخش کرد؟ چرا؟
• آیا در مورد جنبه‌ای از این دنیای آینده سردرگم شدید؟
• آیا شما تصمیمات مشابه ماریا را اتخاذ می‌کردید؟ چرا بله یا خیر؟

والدین باید بدانند که بیونیک یک فیلم علمی تخیلی درام برزیلی در مورد دو خواهر بسیار رقابتی است. داستان در سال ۲۰۳۵ اتفاق می‌افتد، زمانی که جهان به ورزشکاران با اعضای بدن بیومکانیکی، به‌ویژه دست و پا، عادت کرده است. از زمان ظهور ورزشکاران بیومکانیکی، ورزشکاران «عادی» منسوخ شده‌اند. اما یک گروه برنامه‌ای برای ایجاد تعادل در میدان رقابت دارد. خشونت، مبارزه، خون و کشتن در این فیلم وجود دارد، اما هیچ صحنه‌ای به‌شدت دلخراش نیست. برخی جزئیات جراحت به‌طور خلاصه نشان داده می‌شود، مانند زوم آهسته روی زخم گلوله. شخصیت‌ها شلیک می‌شوند، با چاقو زده می‌شوند، خفه می‌شوند، با سر به آنها ضربه وارد می‌شود، مشت می‌خورند، لگد می‌خورند و پرت می‌شوند. یک مرد با بازوی بیومکانیکی خودش خودکشی می‌کند. چند صحنه به تجاوز جنسی اشاره دارد، اما هیچ‌کدام به‌طور کامل روی صفحه نمایش اتفاق نمی‌افتد. اما یک مرد زنی را که جیغ می‌کشد روی شانه‌هایش حمل می‌کند. یک صحنه رابطه جنسی رضایت‌آمیز وجود دارد که شامل بوسه‌های فراوان اما بدون برهنگی است. بزرگسالان در بارها و کلوپ‌های شبانه سیگار می‌کشند و الکل می‌نوشند. الفاظ رکیک شامل «فاک»، «فاکینگ»، «مادر فاکر»، «شیت»، «آس هول»، «بیچ»، «گاددامن»، «باستارد» و «هل» است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم نه یک شاهکار سینمایی است و نه یک اکشن مهیج خوب. عناصر حواس‌پرت‌کنندهٔ زیاد بیونیک باعث می‌شوند که لذت بردن از آن سخت باشد. بسیاری از این حواس‌پرتی‌ها به شکل حفره‌های داستانی توضیح‌داده‌نشده، منطق مبهم این دنیای آینده، لحن بیش از حد جدی فیلم و بی‌شمار تصمیمات دیگر در نوشتن و روایت (مثل اینکه خواهران ناگهان مبارزان شگفت‌انگیزی می‌شوند) هستند. بدون هیچ اشاره‌ای به اینکه آنها برای چیزی بیشتر از ورزشکاران دو و میدانی پرش طول آموزش دیده‌اند، صحنه‌های مبارزه‌شان نامربوط به نظر می‌رسند. فراتر از این، بسیاری از تصمیمات دیگر گمراه‌کننده به نظر می‌رسند، مثل همان تصمیم آشکار که بلافاصله از فرضیهٔ فیلم ناشی می‌شود: پس، فیلم با تکنولوژی پروتز برای معلولان مخالف است؟ چون آنها بعداً در ورزش‌های مختلف «تسلط» پیدا می‌کنند و برای ورزشکاران «عادی» بدون هیچ تقویت بدنی بیونیک یا تکنولوژیکی ناعادلانه می‌شود؟ این «ناعدالتی» تنها دلیلی است که یک شخصیت شرور جنایتکار کمپین قتل‌عام را آغاز می‌کند؟فیلم نه تنها به این موضوع اشاره نمی‌کند، بلکه حتی تلاش نمی‌کند توضیح دهد که چگونه دنیای آنها در سال ۲۰۳۵ به شکلی که ورزش در آن انجام می‌شود، رسیده است. اما در کل فیلم، برای بسیاری از بینندگان، چیزی در آن وجود دارد که درست به نظر نمی‌رسد. حتی اگر احساس نشود که فیلم بیانیه سیاسی گمراه‌کننده‌ای در مورد جنسیت است، به دلایل زیادی بد است. اگر شخصیت‌های اصلی کمی دوست‌داشتنی بودند، می‌توانست بهتر باشد، اما آنها خودخواه، آزاردهنده و کوته‌بین هستند. علاوه بر این، «انتقام» که شخصیت شرور می‌خواهد بگیرد، با توجه به شدت شکایت او، بسیار احمقانه به نظر می‌رسد. اینطور نیست که «به دلیل اینکه دولت خانواده‌ام را کشت و آن را پنهان کرد، من باید مسئولان را به عدالت بسپارم»، بلکه بیشتر شبیه این است که «به دلیل اینکه بسیاری از ورزشکاران بدون بیومکانیک مجبور بودند با ورزشکارانی با بیومکانیک رقابت کنند، من باید تعداد زیادی از مردم را به قتل برسانم». هیچ‌کدام از اینها واقعاً منطقی به نظر نمی‌رسند.