رز بال

ناتانی (کوسم گودوایند) و جیمی (کائوچانی برات) دوستان صمیمی هستند که در کنار هم در رز بال، در رزروشن ناواهو در نیومکزیکو، بسکتبال بازی کرده‌اند. وقتی اتفاقی برای ناتانی می‌افتد، جیمی باید با غم خود کنار بیاید و در عین حال نقش جدید خود به عنوان کاپیتان تیم بسکتبال دبیرستانش را مدیریت کند. تیم پتانسیل دارد که با مربیگری هدر هابز (جسیکا متن)، بازیکن سابق WNBA، به مسابقات قهرمانی ایالت برسد، اما معضلات جامعه‌شان کار را پیچیده‌تر می‌کند. مادر جیمی، گلوریا (جولیا جونز)، با الکلی‌گری دست و پنجه نرم می‌کند و به همین دلیل جیمی باید شغلی پاره‌وقت داشته باشد. یکی از هم‌تیمی‌هایش بچه دارد. تیم بودجه‌ای که تیم‌های دیگر دارند را ندارد. و مربی هابز به‌طور فعالانه در جستجوی کار در جای دیگری است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه عملکرد اعضای تیم و جامعه وسیع‌ترشان در بازی رز بال و نشان دادن نتایج مثبتی که می‌تواند از همکاری تیمی نشأت بگیرد، صحبت کنند. چه چیزی در ابتدا مانع از همکاری تیمی آن‌ها می‌شود؟
• چگونه ایده جیمی برای استفاده از زبان ناواهو تیم را متحد می‌کند و به موفقیت آنها کمک می‌کند؟
• نقش محیط در این داستان چیست؟ می‌توانید مثال‌هایی بزنید؟
• چرا فکر می‌کنید ناتانی چنین تصمیمی می‌گیرد؟ اگر کسی دوستی داشته باشد که افسرده به نظر برسد یا حتی افکار خودکشی داشته باشد، چه کاری می‌تواند انجام دهد؟ برای کمک گرفتن به کجا می‌توان مراجعه کرد؟
• فیلمی که بر اساس کتابی ساخته شده است که خود از مقاله‌ای در روزنامه الهام گرفته شده است. آیا تا به حال کتاب یا داستانی در روزنامه خوانده‌اید که فکر کنید می‌تواند فیلم خوبی شود؟

والدین باید بدانند که رز بال یک درام ورزشی تخیلی است که توسط لبرون جیمز و بر اساس کتاب غیر داستانی مایکل پاول به نام رؤیای دره ساخته شده و بر روی یک تیم بسکتبال دبیرستانی بومی آمریکایی در نیومکزیکو تمرکز دارد و با موضوعات بالغانه‌ای مانند خودکشی و الکلیسم سر و کار دارد. شخصیت‌های نوجوان در فیلم فحش می‌دهند، الکل می‌نوشند، ماری‌جوانا می‌کشند، عزادار هستند، با هم معاشقه و بوسه می‌کنند و حرکات و رفتارهای زننده‌ای از خود نشان می‌دهند. آنها همچنین بر چالش‌های شخصی و اجتماعی غلبه می‌کنند و ارزش کار تیمی را نشان می‌دهند. این فیلم در سرزمین ملت ناواهو اتفاق می‌افتد و بازیگران آن عمدتاً ناواهو و دیگر بازیگران بومی هستند. برخی از شخصیت‌ها به زبان ناواهو صحبت می‌کنند. کارگردان فیلم یک زن ترنس ناواهو است. یکی از شخصیت‌های زن در یک رابطه دور با زن دیگری است. زبان فیلم شامل کلمات و عبارات نامناسبی مانند ش--ت، لعنتی، جهنم، بیچ، پ---ی، اس، بمکید بیضه‌هایم و موارد دیگر است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم ورزشی خوش‌بینانه با بازی گروهی از بازیگران نسبتاً ناشناس، داستانی گرم و صمیمی با پیام‌های اجتماعی مهم را به تصویر می‌کشد. هالیوود پر است از بازسازی‌ها و دنباله‌ها، اما فیلمی مثل «رز بال» الهام‌بخشی را که در داستان‌های واقعی وجود دارد، نشان می‌دهد. این موضوع به خودی خود لزوماً منجر به یک فیلم سرگرم‌کننده نمی‌شود، اما سیدنی فریلند، کارگردان و یکی از نویسندگان فیلم‌نامه که خود ناواهو است و اصالتاً اهل گالوپ، فیلمی با ریتم ماهرانه‌ای ساخته که تعادل خوبی بین اکشن، درام و طنز برقرار می‌کند. و کیرا کلی، فیلمبردار، به زیبایی ویژگی‌های جغرافیایی (و نور طلایی) منطقه چهار گوشه و فرم مشهور شیپراک را به تصویر می‌کشد، و همچنین اکشن سریع داخل زمین را.فریلند مسائل جدی را به‌خوبی در هم می‌آمیزد، ازجمله بیکاری، الکلیسم، فقر، و خودکشی، به‌عنوان بخشی از زندگی در رز. اما این زندگی ابعاد دیگری هم دارد، همان‌طور که این فیلم به‌نرمی منتقل می‌کند، ازجمله جامعه، سنت، تمرکز بر خانواده، حمایت چندنسلی، و البته بسکتبال. فریلند به‌طور علنی در مورد حمایت نتفلیکس قبل از انتخاب بازیگران فیلم صحبت کرده است، و او با انتخاب بازیگران اصلی، به‌خصوص برات در نقش جیمی، جونز در نقش مادرش که قدرت خود را می‌یابد، و متن در نقش مربی که بین جاه‌طلبی‌های شغلی و وابستگی‌اش به رز در کشمکش است، موفق عمل کرده است. همه این عناصر در یک فیلم سرگرم‌کننده و رضایت‌بخش گرد هم می‌آیند.