خورشید نیمه شب

میدنایت سان یک درام عاشقانه است که بر اساس فیلم ژاپنی سال 2006 به نام ترانه‌ای برای خورشید (تایو نو اوتا) ساخته شده است. کیتی (بلا ثورن) نوجوانی زیبا، با استعداد و باهوش است که رابطه‌ای صمیمی با پدرش جک (راب ریگل) دارد و از گذراندن وقت با بهترین دوست وفادارش مورگان (کوئین شپرد) در حومه ثروتمند سیاتل، جایی که خانه آنهاست، لذت می‌برد. تنها چیزی که کیتی را از ملاقات با عشق پنهانی‌اش چارلی (پاتریک شوارتزنگر) بازمی‌دارد، بیماری نادری است که حتی قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت چند لحظه می‌تواند برای او کشنده باشد. با این حال، آنها به دلیل استعداد موسیقی کیتی با هم ملاقات می‌کنند و بعد از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان (یا معادل آن در خانه)، عاشق هم می‌شوند. آیا چارلی که در حال بهبودی از عمل شانه است، می‌تواند فرم شنای خود را که روزی وعده بورسیه کامل در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی را به او داده بود، دوباره به دست آورد و شاید او را از کیتی که در خانه مانده است، دور کند؟ و آیا کیتی درباره بیماری خود به چارلی خواهد گفت؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش مصرف الکل توسط نوجوانان در فیلم نیمه‌شب خورشید صحبت کنند. آیا این موضوع به‌درستی به تصویر کشیده شده است؟ آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای در این مورد وجود داشت؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا فیلم واقع‌گرایانه به نظر می‌رسد؟ آیا رفتار شخصیت‌ها باورپذیر است؟ آیا این موضوع مهم است یا در هنگام تماشای یک درام عاشقانه، آن را نادیده می‌گیرید؟
• نظر شما در مورد تصمیم کیتی برای اطلاع ندادن وضعیتش به دوست پسرش چیست؟

والدین باید بدانند که فیلم خورشید نیمه‌شب — یک فیلم عاشقانه بر اساس فیلمی ژاپنی در مورد دختری (بلا ثورن) که به شدت به خورشید حساسیت دارد — به اندازه‌ای که یک داستان عاشقانه و پرشور نوجوانانه می‌تواند باشد، رام است. در این فیلم صحنه‌های زیادی از بوسیدن و قرار عاشقانه‌ای در ماشین وجود دارد، اما هیچ‌کدام از شخصیت‌ها فراتر از «مرحله اول» نمی‌روند. نگرانی اصلی بیشتر والدین احتمالاً مصرف الکل توسط نوجوانان است که تا حدودی غیرمسئولانه به آن پرداخته شده است. نوجوانان در یک مهمانی مقدار زیادی الکل می‌نوشند (احتمالاً شخصیت اصلی قبلاً این کار را نکرده است)، سپس سوار ماشین شده و در شهر رانندگی می‌کنند — همه این‌ها بدون هیچ پیامد و عواقبی. همچنین در فیلم مقداری الفاظ زشت (از جمله «s--t»، «ass» و «damn») به کار رفته است، و تنها شخصیت آسیایی به صورت کلیشه‌ای به تصویر کشیده شده است. هشدار اسپویل: داستان فیلم همچنین شامل خودکشی کمک‌شده است که موضوعی پیچیده است. اما فیلم بسیار رمانتیک است و احتمالاً برای نوجوانان جذاب خواهد بود. پاتریک شوارتزنگر و راب ریگل در این فیلم ایفای نقش می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فضیلت‌های این عشق نوجوانانه ناکام نمی‌تواند کاملاً بر ساختگی بودن خود غلبه کند. مانند فیلم جذاب «همه‌چیز، همه‌چیز» سال ۲۰۱۷، که شباهت قابل‌توجه (و ناراحت‌کننده؟) به آن دارد، «خورشید نیمه‌شب» با چالش فزاینده و دشوار چگونگی خلق مانع بزرگی که دو عاشق احتمالی را در عصر ارتباطات جهانی فوری امروز از هم جدا نگه دارد، دست و پنجه نرم می‌کند. هر دو فیلم از شرایط پزشکی بسیار نادر اما دراماتیک و مناسب برای منزوی کردن شخصیت‌های اصلی در خانه‌های زیبا و حومه‌های شیک خود و جلوگیری از زندگی کامل آن‌ها با معشوقه‌های رؤیایی و کامل و تکامل‌یافته‌شان استفاده می‌کنند. «خورشید نیمه‌شب» امیدوار است با تکیه بر جذابیت‌های ترون و شپرد و رویای درخشان معشوقه چارلی، با تقویت از ترانه‌های کیتی، پیش برود.اما دیوارش به اندازه کافی بلند نیست. چرا کیتی باید گوشه‌گیر باشد؟ چرا او نمی‌تواند رازش را با چارلی در میان بگذارد تا زمانی که به یک مسئله امنیتی تبدیل شود؟ آیا چارلی هیچ عیب و نقصی دارد، یا راز وحشتناک او این است که کامل است؟ داستان در دنیای فانتزی اتفاق می‌افتد که نوجوانان در مهمانی‌ها بدون هیچ مشکلی مشروب می‌خورند، حتی زمانی که بلافاصله بعد از آن پشت فرمان کامیون می‌نشینند. به نظر می‌رسد چارلی همه جا نفوذ دارد، از جمله باشگاه‌های شبانه، استودیوهای ضبط و ایستگاه‌های قطار، علی‌رغم تعهد وسواس‌گونه‌اش به شنا. و شاید کمتر قابل درک این است که این دو نوجوان جذاب در همه جا با هم هستند اما ظاهراً هرگز فراتر از مرحله اول پیش نمی‌روند (با وجود سرنوشت‌گرایی که نیمه دوم فیلم را شکل می‌دهد). این عدم ارتباط با واقعیت، درام را سرگردان می‌کند و آن را درگیر مشکلات شخصیت‌ها می‌کند. اما قطعاً برای نوجوانان رمانتیک جذاب خواهد بود، و یک اجرای برجسته وجود دارد: ریگل، در یک حضور دراماتیک نادر و طولانی. او چند خنده را به عنوان پدر متعهد کیتی بیرون می‌کشد، اما مهم‌تر از آن، ثبات و واقع‌گرایی احساسی را فراهم می‌کند. شاید کمی بیشتر از این واقع‌گرایی به نفع فیلم «خورشید نیمه‌شب» بود.