ریتا مورنو: فقط دختری که تصمیم گرفت برای آن برود.

ریتا مورنو: دختری که تصمیم گرفت برای آن بجنگد، روایتی است از زندگی و حرفهٔ این هنرمند افسانه‌ای برندهٔ جایزهٔ امی، گرمی، اسکار و تونی، از دوران کودکی‌اش به‌عنوان دختری پورتوریکویی در شهر نیویورک تا نقش‌های اولیه‌اش، موفقیت بزرگش در فیلم داستان وست ساید و سختی‌هایی که برای پیدا کردن جایگاهی در هالیوود متحمل شد. ماریم پرز ریِرا، کارگردان، با مورنو، دخترش فرناندا لوئیزا گوردون و طیفی از دوستان مشهور، همکاران و شاگردان مورنو، به‌علاوهٔ استادان، منتقدان فرهنگی/سینمایی و تهیه‌کنندگان گفتگو می‌کند. این دوستان شامل لین-مانوئل میراندا، ووپی گلدبرگ برندهٔ جایزهٔ امی، گرمی، اسکار و تونی، جرج چاکیریس (برناردو در مقابل آنیتای مورنو در فیلم داستان وست ساید)، همکار مورنو در سریال شرکت الکتریکی، مورگان فریمن و خانوادهٔ او در سریال روزی روزگاری، از جمله گلوریا استفان و جاستینا ماچادو، می‌شوند. مخاطبان از پیروزی‌ها و چالش‌های حرفه‌ای او، مثل اینکه چقدر انتظار می‌رفت نقش «شخصیت خارجی با لهجه» را بازی کند، و همچنین فراز و نشیب‌های شخصی‌اش، مثل رابطهٔ پرتنشش با مارلون براندو که به‌خاطر بی‌وفایی و خودخواهی مشهور بود، خواهند آموخت.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که چگونه ریتا مورنو: دختری که تصمیم گرفت به آن برسد، شجاعت و پشتکار مورنو را نشان می‌دهد. چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟
• نقش نژادپرستی و تبعیض در حرفه مورانو چه بود؟ در مورد تبعیض جنسی و آزار جنسی چه می‌دانید؟ مورانو با این مسائل چگونه برخورد کرد؟
• آیا هالیوود از زمان جوانی مورنو خیلی تغییر کرده است؟ آیا این صنعت هنوز هم برای افراد رنگین‌پوست و زنان سخت‌تر است؟
• در چه مواردی مورنو بر اهمیت سلامت روان و مراقبت از خود تأکید می‌کند؟ او چگونه با رویدادهای آسیب‌زننده مختلف در زندگی‌اش کنار آمد؟ چه چیزی را آرزو می‌کند که متفاوت انجام می‌داد؟

والدین باید بدانند که ریتا مورنو: فقط دختری که تصمیم گرفت برای آن برود، مستندی بیوگرافی درباره زندگی و حرفه ریتا مورنو است، که حرفه هفت دهه‌ای او روی صحنه و پرده سینما شامل نقش‌های کلیشه‌ای به عنوان بازیگران حمایتی «قومی» تصادفی تا نقش برنده اسکار او در داستان وست ساید و ظهور مجدد او در سریال روزی روزگاری است. این فیلم شامل مصاحبه‌هایی با دوستان سلبریتی مورنو، از جمله لین-مانوئل میراندا، ووپی گلدبرگ، مورگان فریمن و بسیاری دیگر است. کلیپ‌های فیلم شامل خشونت خانگی و صحنه حمله جت‌ها به آنیتا در داستان وست ساید است. مورنو و مصاحبه‌شوندگان فحش می‌دهند (f--k، s--t و غیره)، اما این اتفاق زیاد نمی‌افتد. بحث صریح در مورد خشونت و آزار و اذیت جنسی در هالیوود بیشتر اتفاق می‌افتد: مورنو تجربیات مرتبط خود را فاش می‌کند، از جمله مورد تجاوز قرار گرفتن توسط یک نماینده سابق در دوران جوانی. او همچنین در مورد سقط جنین ناایمن صحبت می‌کند که احساس می‌کرد مجبور به انجام آن است، و همچنین یک تلاش برای خودکشی. خانواده‌ها می‌توانند در مورد نقاط اوج حرفه مورنو، پشتکار او و موانعی که او در صنعت باید از آن عبور می‌کرد، بحث کنند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این یک نمایه صریح و قدرتمند از یک هنرمند فوق‌العاده و پیشگام است که تاثیر و اهمیتش بیش از 70 سال دوام آورده است. نه پرز ریئرا و نه مورنو از افشای حقایق زشت گذشته این بازیگر افسانه‌ای ابایی ندارند: رابطه پرتلاطم او با براندوی خودشیفته، تجربیات وحشتناکش با مدیران دست‌درازی که او را به عنوان یک اسباب‌بازی عجیب و غریب می‌دیدند، تجاوز به او توسط یک دوست و عامل مورد اعتماد، چالش‌های پنهان آنچه که به نظر می‌رسید ازدواجی کامل بود، شرمساری درونی‌شده او از بازی کردن نقش زنان کلیشه‌ای رنگین‌پوست یا شخصیت‌های قومی با لهجه. همه اینها در این مستند بینش‌بخش، آشکارکننده و جذاب وجود دارد. پرز ریئرا با سطح مصاحبه‌شوندگانی که ترتیب داده بود، از جمله میراندا که مورنو را الگو و دوست خود می‌داند، تاثیرگذار است. دختر او در فیلم، ماچادو، از رفتار دلپذیر مورنو در صحنه می‌گوید. و چاکیریس نظرات پشت صحنه‌ای را در مورد تجربه بازی در نقش‌های برنده اسکار برناردو و آنیتا به همراه مورنو بیان می‌کند.با وجود همه مصاحبه‌شوندگان مشهور، خود مورنو است که درخشان‌ترین، سرگرم‌کننده‌ترین و تاثیرگذارترین است، با بیان حقیقت خود: یادآوری والدینش و صحبت در مورد لحظات سرنوشت‌ساز زندگی‌اش، هم در مقابل دوربین و هم در زندگی واقعی. با توجه به شور و شوق (و حرکات رقص) او، باور اینکه او یک فرد هشتاد ساله است دشوار است (در این مستند، او ۸۷ ساله است و مستند با آماده شدن او و دخترش برای جشن تولد سالانه مورنو با تم و لباس خاص شروع می‌شود). سالی که این مستند پوشش می‌دهد، زمانی است که مورنو با بازی بی‌نقص و فوق‌العاده خود در نقش مادربزرگ جذاب و خنده‌دار در بازسازی سریال «یک روز در یک زمان» که اکنون لغو شده، دوباره در اخبار بود، و بازیگر خردمندانه می‌گوید که شهرت گذراست و غیرقابل پیش‌بینی است، بنابراین نباید آنقدر جدی بگیرید که خودتان را گم کنید. یکی از بخش‌های تاثیرگذار مستند، بحث در مورد نژادپرستی و تبعیض جنسی در هالیوود است. اگرچه جهان پیشرفت زیادی کرده است، اما ناامیدکننده است که یادآوری شود که دهه‌ها بعد، هنوز تبعیض زیادی در جامعه عمومی و به طور خاص در صنعت سرگرمی وجود دارد. این مستند برای طرفداران مورنو و هر کسی که به تاریخ هالیوود و هنرهای نمایشی در قرن بیستم علاقه‌مند است، دیدنی و ضروری است.