یک روز شاد دیگر

لین (الن بارکین) روزهای سختی را پیش رو دارد. پسر بزرگش دیلن (مایکل نارلی) قرار است ازدواج کند، اما این فقط یک روز شاد دیگر نیست، همانطور که عنوان فیلم به طنز نشان می‌دهد. همسر سابق لین (توماس هیدن چرچ)، که با او خاطره‌ای بسیار دردناک دارد، و همسرش (دیمی مور)، که از او بیزار است، در مراسم حضور خواهند داشت. در همین حال، پسر دیگر لین، الیوت (ازرا میلر)، که با اعتیاد دست و پنجه نرم کرده، به تازگی از مرکز بازپروری مرخص شده، و پسر کوچک‌ترش بن (دانیال یلسکی)، به دلیل داشتن سندرم آسپرگر، در پردازش همه این اتفاقات مشکل دارد. و دخترش آلیس (کیت باسورث)، دانشجوی کالج، قرار است در مراسم حاضر شود، اما با اجبار به آسیب رساندن به خودش دست و پنجه نرم می‌کند؛ او به ویژه از اینکه در نزدیکی پدرش باشد، وحشت دارد. و در نهایت، خواهران لین همچنان پشت سرش حرف می‌زنند، در حالی که مادرش (الن برستین)، که از او دوری می‌کند، اصرار دارد فاصله بین آنها را حفظ کند. و پدر لین در حال مرگ است. آیا همه آنها با هم کنار خواهند آمد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که فیلم «روز شاد دیگر» روابط خانوادگی را چگونه به تصویر می‌کشد. آیا این نگاه مثبتی به خانواده‌ها است؟ یا منفی؟ پیام کلی فیلم چیست؟
• چرا هالیوود از جمع‌های خانوادگی برای درام الهام می‌گیرد؟ چه چیزی این موقعیت‌ها را سرشار از مواد اولیه می‌کند؟
• فیلم با اعتیاد چگونه برخورد می‌کند؟ آیا پیامدهای مصرف و سوء مصرف مواد مخدر واقع‌گرایانه است؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد مصرف الکل و مواد مخدر صحبت کنید.

والدین باید بدانند که این درام مستقل سرشار از ناهنجاری‌های خانوادگی است و حول یک مراسم عروسی می‌چرخد. محتوای سنگین فیلم شامل سوء مصرف مواد، خشونت فیزیکی، دوری و جدایی، خودآزاری و مرگ است که می‌تواند برای برخی بینندگان بزرگسال، چه برسد به نوجوانان و جوانان، بسیار سنگین و طاقت‌فرسا باشد. انتظار کلمات رکیک، برهنه‌گرایی مختصر، گفتگوهای جنسی بی‌پرده، صحنه‌های طولانی از یک نوجوان که مست می‌کند و رفتارهای تلخ و غم‌انگیز بین اعضای خانواده‌ای که به نظر می‌رسد به یکدیگر علاقه دارند، حتی اگر در نشان دادن آن خوب نباشند، وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در این فیلم، تقریباً هر شخصیت ناراضی است و از اضطراب تا ترومای عمیق و تقریباً هر چیزی در بین، همه را تجربه می‌کنند. بازی‌ها قوی و لحظات روشنگری پرمعنا هستند، اما گاهی اوقات همه چیز کمی بیش از حد به نظر می‌رسد، که با توجه به سرمایه‌گذاری‌های بازیگران در بازی‌های خود، حیف است.این فیلم آنقدر با تراژدی آمیخته است که همه‌چیز در هم می‌آمیزد و تاثیر آن را کمرنگ می‌کند. خط داستانی الیوت، به عنوان مثال، پتانسیل زیادی دارد، اما در نهایت به نظر می‌رسد که فقط یک مشکل غم‌انگیز دیگر از نوجوانی با مسئله اعتیاد به مواد مخدر است، با وجود دیالوگ‌های هوشمندانه‌اش. با این حال، تماشای بارکین و برستین در کنار هم روی پرده، تجربه‌ای به یادماندنی است؛ طرفداران بازیگری حتما تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.