رویاهای شیرین

موریس (جانی ناکسویل) برای ترک اعتیاد و نجات زندگی شخصی و حرفه‌ای خود، وارد مرکز ترک اعتیاد SWEET DREAMS می‌شود. بعد از اینکه او به‌ناچار قبول می‌کند مربی تیم سافتبال خانه برای یک تورنمنت با جایزه قابل‌توجه شود، موریس و ساکنان متوجه می‌شوند که خانه - و شاید حتی سلامت خودشان - در خطر است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش استفاده از مواد در فیلم «رویاهای شیرین» صحبت کنند. آیا این موضوع را جذاب و سرگرم‌کننده نشان می‌دهد؟ این نمایش چگونه با نمایش‌های مشابه در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی دیگر مقایسه می‌شود؟
• درباره استفاده فیلم از الفاظ زشت و شوخی‌های «اتاق رختکن» صحبت کنید. آیا این موضوع برای داستان ضروری است؟
• ساکنان مرکز زندگی پاک سوویت دریمز چگونه قدردانی، ارتباط، فروتنی، کار تیمی و خودکنترلی را نشان می‌دهند؟ چرا این‌ها مهارت‌های مهم زندگی هستند؟
• وقتی موریس می‌گوید که کت به نظرش الکلی بهبودیافته نمیاد، اون جواب میده، «بدبختی به ظاهر آدم نگاه نمیکنه.» منظورش چیه؟
• لیجه سارکی کارگردان این فیلم را بر اساس تجربیات شخصی خود ساخت، زیرا احساس می‌کرد نیاز به فیلمی است که تصویری امیدوارانه‌تر از روند بهبودی ارائه دهد. آیا بخشی از زندگی شما وجود دارد که فکر می‌کنید در دنیای سرگرمی‌ها کمتر از حد یا نادرست به تصویر کشیده شده است؟

والدین باید بدانند که فیلم شیرین رویاها یک کمدی پر سر و صدا با بازی جانی ناکسویل است در مورد یک تیم بی‌تجربه سافتبال تفریحی که از ساکنان یک خانه ترک اعتیاد تشکیل شده و برای برنده شدن جایزه‌ای که خانه‌شان را نجات می‌دهد، رقابت می‌کنند. این فیلم مانند نسخه بزرگسالان فیلم خرس‌های خبر بد است و محتوای مشابهی دارد، از جمله فحش‌های مداوم (مثل "بی‌عرضه"، "بی‌غیرت"، "احمق" و خیلی بیشتر)، اظهارات زشت (مثل "آلت تناسلی") و توهین‌هایی که سریع‌تر از یک غزال در حال دویدن پرتاب می‌شوند (مثل "بی‌شعور"، "احمق"). همچنین شوخی‌های بی‌ادبانه زیادی وجود دارد، از ادرار کردن روی بالش تا احساس ناراحتی از هم‌اتاقی که خودارضایی می‌کند تا لیس زدن سگ به پشت یک فرد مست. و به عنوان بخشی از روند بهبودی، شخصیت‌ها داستان‌های کارهای زشت و ناپسندی را که در حالت مستی یا سرخوشی انجام داده‌اند، با هم به اشتراک می‌گذارند. مراجعات کلامی به مصرف مواد مخدر بسیار بیشتر از مصرف واقعی آن است: فقط شخصیت ناکسویل نشان داده می‌شود که بطری‌های کوچک ودکا را سر می‌کشد و سپس با صورت خونین بیدار می‌شود. موضوع فیلم جدی است و در حالی که بیننده‌ها هرگز شاهد مبارزه جدی شخصیت‌ها برای حفظ هوشیاری نیستند، فیلم همچنان ایده‌ای را منتقل می‌کند که رهایی از اعتیاد دشوار است و چالشی مادام‌العمر است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

نویسنده و کارگردان لایج سرکی تلاش می‌کند تا طنزی از بازپروری خلق کند، اما در این راه نوسان دارد. او از تجربیات شخصی خود در وابستگی به الکل و ناامیدی از نبود تصاویر سینمایی مثبت از روند بهبودی الهام گرفته است. سرکی با فیلم «رویاهای شیرین» قصد دارد نگرشی مثبت نسبت به ترک اعتیاد ارائه دهد. اما مشکل اینجاست که اوایل دوران ترک اعتیاد، آسان نیست و این اولین تجربه سرکی در لیگ برتر کارگردانی است و این موضوع در فیلم مشخص است. شاید تدوین فیلم بیش از حد فشرده است، و در روایت داستان و برخی عناصر مرتبط، شکاف‌هایی وجود دارد. با این حال، باید به سرکی اعتبار داد که تلاش کرده تا سختی ترک اعتیاد را کمی آسان‌تر و امیدوارانه‌تر نشان دهد. رویاهای شیرین، مانند شخصیت‌هایش، آشفته و درهم است، اما جایگاهی برای آن وجود دارد.