من نفرت‌ انگیز ۴

شخصیت‌ها: گرو: گرو در گذشته یک ابرشرور بوده اما امروز عضو لیگ ضدشرارت است. او اکنون 4 فرزند دارد. لوسی: همسر گرو که او نیز یکی از ماموران لیگ ضد شرارت است. ماکسیم لِمال: یک ابر شرور که رقیب گرو در دبیرستان شرارت بوده است و اکنون دشمن اوست و قصد دارد از او انتقام بگیرد. پاپی: دختری 12 ساله که عاشق شرارت است و گرو را تهدید می‌کند که اگر در دزدی به او کمک نکند، هویت واقعی‌اش را فاش می‌کند. جونیور: پسر کوچولوی شیرخواره‌ی گرو که توسط ماکسیم دزدیده شده و تبدیل به موجود دوگانه با هویت سوسک_انسان می‌شود که بعدا توسط یک پزشک به حالت قبل بازمی‌گردد! داستان اثر: گرو به دنبال دستگیری ماکسیم لمال است و به همین منظور به جشن مدرسه شرارت می‌رود. او با کمک ماموران ضد شرارت، ماکسیم را دستگیر کرده و به زندان می‌برد. در مدت کوتاهی ماکسیم از زندان فرار می‌کند و در یک ویدیو، گرو را تهدید می‌کند که به خانواده‌اش آسیب خواهد زد. گرو به پیشنهاد یکی از ماموران رده بالای لیگ ضد شرارت، به همراه خانواده‌اش به شهری آرام و به دور از هیاهو، منتقل می‌شوند و به هرکدام هویتی جدید داده می‌شود تا در آنجا زندگی تازه و آرامی را آغاز کنند؛ اما در همان روزهای نخست، هویت گرو توسط پاپی، دختر شرور همسایه شناسایی می‌شود. پاپی گرو را تهدید می‌کند که اگر با او همکاری نکند، هویتش را فاش می‌کند. او از گرو می‌خواهد که لِنی، گورکنِ عسل‌خوارِ مدرسه شرارت را بدزدد تا به این وسیله، رزومه‌ای خوب برای ورود به این مدرسه داشته باشد! گرو به ناچار می‌پذیرد و یک شب به همراه سه مینیون و جونیور، برای دزدی به مدرسه شرارت می‌روند. آن‌ها موفق می‌شوند، لِنی را بدزدند؛ آن هم در حالی که لِنی مانند یک سگ خانگی، با جونیور، دوست شده و خود به دنبالشان می‌رود! در آن طرف ماجرا، ماکسیم به دنبال گرو است و با کمک، مدیر مدرسه شرارت، خانه گرو را یافته و به سراغش می‌رود. او جونیور را می‌دزدد و گرو به کمک پاپی، به دنبالش می‌رود. ماکسیم، جونیور را به سوسک تبدیل می‌کند که با گرو دشمن است. در میانه‌ی دعوای گرو و ماکسیم، جونیور از نظر احساسی به سمت پدرش گرایش پیدا کرده و با ماکسیم مبارزه می‌کند. بالاخره، گرو دوباره ماکسیم را دستگیر کرده و به زندان می‌اندازد.

چرا 9 سال؟ میزان درگیری‌ها و تعقیب و گریزها بسیار است و برای کودکان زیر 8 سال می‌تواند آسیب‌زا باشد و آنان را دچار اضطراب کند. مرز بین خوبی و بدی بسیار باریک است و شخصیت‌ اصلی به ویژه در این مسیر گویی در رفت و برگشت است و نمی‌تواند از گذشته شرورانه خود دست بردارد. پیام‌های اثر برای کودکان زیر 9 سال به خوبی قابل درک و دریافت نیست. نقش ما چیست؟ حتما می‌دانید که شخصیت مینیون‌ها برای بچه‌ها جذاب و دوست‌داشتنی است. این اثر با حضور این موجودات بامزه، لحظات شادی را برای آنان فراهم می‌کند اما بهتر است بدانید خشونت و ترس در این اثر هرچند کمدی است، برای کودکان زیر 9 سال می‌تواند مخرب باشد. برای کودکان زیر 7 سال حرکات ناهنجار و خرابکاری‌های مینیون‌ها تقلیدپذیر است و حتی ممکن است به انها ایده‌های جدید در این زمینه بدهد.  در این قسمت، دختر 12 ساله‌ای را می‌بینیم که عاشق شرارت است و از گرو که سابقه‌ای درخشان در این زمینه دارد، می‌خواهد که به او کمک کند تا با دزدی از مدرسه شرارت، رزومه خوبی برای ورود به این مدرسه برای خود بسازد! گرو به اجبار و در واقع با تهدید او برای افشای هویت گرو، درخواست او را می‌پذیرد و کودک شیرخواره‌اش را نیز در این عملیات با خود همراه می‌کند. آن‌ها یک دزدیِ هیجان‌انگیز و موفق را به انجام می‌رسانند و پاپی از این موضوع بسیار خرسند می‌شود. هرچند که والدین باید بدانند دزدی امری ناپسند و غیراخلاقی است که جرم تلقی می‌شود. پس باید حتما این نکته به کودکان و نوجوانان گفته شود که انجام دزدی توسط گرو و پاپی کاری غیراخلاقی و مجرمانه است. سوالی که ممکن است در اینجا ذهن بچه‌ها را به خود مشغول کند این است که چرا گرو با او همراه شد؟ آیا راه دیگری برای فرار از تهدیدهای پاپی وجود نداشت؟ گاهی بچه‌ها گره‌های ذهنی خود را به زبان نمی‌آورند، در نتیجه بهتر است خودِ ما سعی کنیم با پرسیدن سوالاتی، پسِ ذهنشان را بخوانیم و البته آن‌ها را به چالش ذهنی و تفکر انتقادی دعوت کنیم. می‌توانیم از آن‌ها سوال کنیم: به نظر تو چرا گرو با پاپی همراه شد؟ چه راه حلی وجود داشت که با او همراه نشود؟ آیا تو گرو را با وجود تکرار یک شرارت و آموزش آن به یک نوجوان 12 ساله، یک قهرمان و یک ضد شرور می‌دانی؟ همانطور که متوجه شدید، مرز بین شرارت و نیکی در این اثر کاملا مشخص نیست. گرو در پایان نیز به همراه شرور داستان ترانه‌ای می‌خواند با مضمون اینکه اصلا چرا باید هدف کسی این باشد که بر جهان حکومت کند؟! این ترانه پایانی نیز می‌تواند محل سوال و گفتگوی خوبی برای بچه‌ها باشد. اما قطعا پاسخ‌ها کمی فلسفی خواهد بود که از درک بچه‌ها خارج است و باید به نوعی پاسخ‌ها و گفتگو را برایشان ساده‌سازی کنیم.

این دنباله‌ای سرگرم‌کننده و شاد است که پر از ماجراجویی‌های خانوادگی و شیطنت‌های خنده‌دار مینیون‌هاست. من نفرت‌انگیز ۴ داستانی جدی و عاطفی مثل درون‌و‌بیرون ۲ نیست و یا قسمت پایانی یک مجموعه مثل پاندای کونگ‌فو‌کار ۴ به نظر نمی‌رسد. به نظر می‌رسد که گرو و گروهش می‌توانند به ساخت فیلم (یا مجموعه تلویزیونی) ادامه دهند و تا زمانی که مینیون‌ها برای ایجاد هرج و مرج کمدی حضور داشته باشند، کودکان از هر دنباله‌ای استقبال خواهند کرد. در این قسمت فرصت زیادی برای توسعه شخصیت‌های فردی وجود ندارد، به ویژه از آنجایی که گرو مشغول توطئه با همسایه جوانش است و "مگا مینیون"های جدیدی وجود دارند که به عنوان یک نیروی ابرقهرمانی به سبک انتقام‌جویان برای AVL کار می‌کنند. ماکسیم نه ترسناک‌ترین و نه به یادماندنی‌ترین آنتاگونیست گرو است و شریکش (هم در جرم و هم در عشق)، والنتینا (سوفیا ورگارا)، کاری جز نگه داشتن سگ سفید کوچک خود و فریاد زدن دراماتیک "آی، ماکسیم!" ندارد.فارل ویلیامز با آهنگ‌های اصلی و امضای خودش از موسیقی هیتور پریرا و یک موسیقی متن که با اجرای خنده‌دار و همراه با آواز «همه می‌خواهند بر جهان حکومت کنند» توسط گروی، تکمیل می‌شود، پشتیبانی می‌کند. نویسندگان فیلم‌نامه، مایک وایت و کن دوریو، با اضافه کردن قابل پیش‌بینی یک بچه به داستان، فرانچایز را دوباره اختراع نمی‌کنند، اما هنوز هم می‌دانند که چگونه مخاطبان در هر سنی را با طنزهای گسترده‌شان به خنده بیندازند. در حالی که دنباله‌های «من نفرت‌انگیز» هنوز به استانداردهای نسخه اصلی نرسیده‌اند، اما همچنان انتخاب مناسبی برای خانواده‌هایی هستند که به دنبال کمدی‌های سرگرم‌کننده می‌گردند.