بخشش غریبه ها

شش زندگی در فیلم درام THE KINDNESS OF STRANGERS در منهتن به هم گره می‌خورند. کلارا (زویی کازان) از دست شوهر آزارگرش فرار می‌کند، در حالی که آلیس (آندریا رایزبورو) در حال رسیدن به نقطه‌ی شکست از استرس‌های شغلش به عنوان پرستار اورژانس است. جف (کالب لندری جونز) ابتدا چند شغل را از دست می‌دهد و سپس آپارتمانش را، در حالی که مارک (تاهر رحیم) تلاش می‌کند بعد از یک دوره زندان زندگی‌اش را دوباره سر و سامان دهد. جان پیتر (جی باروشل) تنها و نیازمند دوستان است، و تیموفی (بیل نای) می‌خواهد رستوران راکدش به ثبات برسد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلیل انتخاب نیویورک به عنوان مکان فیلم‌برداری بسیاری از فیلم‌ها صحبت کنند. این شهر در فیلم‌ها چه نمادی دارد؟ و در مورد فیلم مهربانی غریبه‌ها چطور؟ آیا برایتان جالب است که بدانید تورنتو و کپنهاگ مکان‌های اصلی فیلمبرداری این فیلم بودند؟
• شخصیت‌های فیلم در سطوح مختلف ارتباط برقرار می‌کنند. آیا این ارتباطات به نظر واقعی و/یا باورپذیر می‌رسند؟ کدام رویدادها و ملاقات‌ها کمتر باورپذیر به نظر می‌رسند؟
• درباره این صحبت کنید که این شخصیت ها چگونه همدلی و دلسوزی خود را نسبت به یکدیگر نشان می دهند. چرا فکر می کنید این یک قدرت شخصیتی مهم است؟

والدین باید بدانند که فیلم «مهربانی غریبه‌ها» یک درام آرام با ریتم کند است در مورد شش نفر که زندگی‌شان به طرز غیرمنتظره‌ای به هم گره می‌خورد. چند صحنه آزاردهنده وجود دارد: یک پسر جوان در برف پیدا می‌شود که بی‌هوش است (اما زنده می‌ماند) و یک شخصیت با یک تلفن گرد به سر دیگری ضربه می‌زند تا اینکه سرش خونین و بیهوش می‌شود. همچنین یک پدر پلیس ترسناک وجود دارد که پسران و همسر جوانش را مورد آزار قرار می‌دهد؛ بیننده‌ها صحنه‌های آزار را نمی‌بینند، اما به آن اشاره می‌شود و او در طول فیلم شخصیت تهدیدآمیزی است. چند شخصیت سیگار می‌کشند و بسیاری از صحنه‌ها در یک رستوران اتفاق می‌افتد، با شخصیت‌هایی که شامپاین و الکل می‌نوشند. لحظات رمانتیک به یک آغوش و یک بوسه کوتاه محدود می‌شود، اما شخصیت‌ها در مورد رابطه جنسی صحبت می‌کنند -- مثل وقتی که یک مرد پیشنهاد رابطه جنسی با زنی را می‌دهد تا دوره بدون رابطه جنسی او را بشکند، با وجود اینکه او «نوع» او نیست. شخصیت‌ها به طرز غیرقابل باوری به هم برخورد می‌کنند و تصمیمات غیرمنطقی می‌گیرند، که پیام‌های مثبت فیلم در مورد همدلی و دلسوزی را کمتر موثر می‌کند، اما هر شخصیت پایان مناسبی می‌گیرد که جنبه‌ای از رستگاری دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این درام طولانی و به‌طور متناوب واقع‌گرایانه و غیرقابل باور، حداقل بازیگران فوق‌العاده‌ای دارد و پایانی رستگاری‌بخش. اما تماشای رنج کشیدن شخصیت‌های فیلم برای تقریباً دو ساعت و اشتباهات احمقانه‌شان قبل از اینکه به پایان‌بندی‌ای که شایسته‌شان است برسند، کمی خسته‌کننده است. کازان حداقل تصمیمات نامطمئن کلارا را به‌عنوان تصمیماتی از سر استیصال و رنج‌آور نشان می‌دهد؛ اما سخت‌تر است که توضیح دهیم چرا آلیس شروع به تمارض بیماری می‌کند و جف نمی‌تواند بیشتر از یک هفته در شغلی دوام بیاورد-- و تماشای انتقاد شدید کارفرمایان او در حین اخراجش، وحشتناک است. یکی از کارفرماها می‌گوید: «تو تقریباً در همه‌چیز بدی.» و دیگری می‌گوید: «یک چیز که تو در آن خوب هستی را نام ببر.» بیا، حتی اگر اوضاع در نهایت بهتر شود، کسی نمی‌خواهد تماشاگر لگد خوردن یک سگ زخمی باشد.در این فیلم، کار با دوربین فوق‌العاده‌ای انجام شده است (تصاویر طولانی از تورنتو و کپنهاگ که یادآور نیویورک هستند)، و با وجود ریتم کند فیلم، شما در نهایت به زندگی غریبه‌هایی که (اغلب به‌طور غیرمحتمل) با هم ارتباط برقرار می‌کنند، علاقه‌مند می‌شوید. بیل نای، که همیشه جذاب است، در این فیلم نیز درخشان ظاهر می‌شود. در یکی از بهترین لحظات فیلم، او غذایی را برای دو مشتری رستوران می‌آورد و سپس، در حالی که از آن‌ها دور می‌شود تا به آشپزخانه برگردد، سوالی بسیار شخصی را به اشتباه متوجه خود می‌کند و پاسخی شگفت‌انگیز می‌دهد. بیل نای با حضور خود در فیلم، لحظاتی شاد و سرگرم‌کننده خلق می‌کند، و این فیلم به خوبی از این لحظات بهره می‌برد.