مغز در آتش

سوزانا کالهان (با بازی کلویی گریس مورتس) در فیلم مغز در آتش، آینده‌ای درخشان در انتظارش است. جشن تولد ۲۱ سالگی‌اش با والدین طلاق‌گرفته‌اش، تام (ریچارد آرمیتاژ) و رونا (کری-آن ماس)، و استیون (توماس من)، مرد جوانی که عاشقش شده، فوق‌العاده است. شغلش به عنوان گزارشگر تازه‌کار در نیویورک پست دقیقا همان چیزی است که آرزویش را داشت. اما هیچ‌چیز این زن جوان و باهوش را برای فاجعه‌ای که در شرف وقوع است آماده نکرده. رفتارهای عجیب و غریب - گاهی مانیا و گاهی افسردگی - و همچنین صداهای بزرگ و صداهایی که او را محاصره می‌کنند، در ابتدا آزاردهنده هستند و سپس نمی‌توان از آنها چشم‌پوشی کرد. تشنج‌های شدید دنبال می‌شوند. و اگرچه او سعی می‌کند شرایط را به حداقل برساند و ادامه دهد، اما رفتارها تشدید می‌شوند و به زودی از کنترل خارج می‌شوند. والدین مهربانش در کنارش هستند، استیون هم همین‌طور، اما معاینات پزشکی و مراجعات به بیمارستان نمی‌توانند مانع از ناامیدی فزاینده خانواده شوند. فقط زمانی که به نظر می‌رسد هیچ توضیح پزشکی برای شرایط سوزانا وجود ندارد و ممکن است او را برای مدت نامعلومی به بیمارستان روان‌پزشکی ببرند، یک پزشک خاص به تیم پزشکی ملحق می‌شود و از تسلیم شدن امتناع می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت‌ها بین روایت یک داستان واقعی در قالب مستند و روایت آن داستان در قالب داستانی با بازیگران و دیالوگ‌های از پیش تعیین شده صحبت کنند. کدام یک را بیشتر تماشا می‌کنید؟ چرا؟ آیا فکر می‌کنید دراماتیزه کردن یک داستان واقعی مخاطبان بیشتری را جذب می‌کند؟
• در ساخت فیلمی داستانی بر اساس یک داستان واقعی مانند فیلم مغز در آتش، همیشه باید برخی آزادی‌ها در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، هیچ دیالوگی از صحنه‌ای که در واقعیت اتفاق افتاده، نوشته نشده است؛ بنابراین باید آن را بازسازی کرد. تا چه حد با این آزادی‌ها راحت هستید؟ برای کسب اطلاعات دقیق‌تر و واقعی‌تر به کجا مراجعه می‌کنید؟
• سوزانا کاهالان کتابی (خاطرات) در مورد بیماری خود نوشت، بنابراین اگر می‌دانستید که یک داستان واقعی است، می‌دانستید که به خوبی پایان می‌یابد. آیا دانستن نحوه حل یک فیلم، تجربه تماشای آن را خراب می‌کند؟ چه چیزی باعث می‌شود که یک فیلم «سفر» لذت‌بخش باشد، علی‌رغم قابل پیش‌بینی بودن آن؟
• خصوصیات شخصیتی مثبت سوزانا در این فیلم چه بود؟ والدین او؟ استیون؟ چرا این خصوصیات برای بهبودی سوزانا ضروری بود؟

والدین باید بدانند که فیلم «مغز در آتش» بر اساس خاطراتی به همین نام از سوزانا کاهالان ساخته شده است. کاهالان (با بازی کلویی گریس مورتس) به عنوان یک خبرنگار جوان و بااستعداد در روزنامه نیویورک پست، شروع به نشان دادن رفتارهای غیرمعمول و تجربه علائم جسمی عجیب می‌کند. بدون هیچ تشخیص مشخصی، او و عزیزانش بدون امید بهبودی رها می‌شوند... تا اینکه یک پزشک بااستعداد وارد می‌شود و از دست ندادن امید صحبت می‌کند. گاهی اوقات رفتار کاهالان ناپایدار است؛ او کنترل خود را از دست می‌دهد و دچار تشنج‌های شدید می‌شود. فحش‌ها شامل استفاده از کلمات «s--t»، «ass»، «hell» و «d--k» است. یک زوج جوان همدیگر را می‌بوسند و در آغوش می‌گیرند؛ به نظر می‌رسد که با هم خوابیده‌اند. در یک صحنه طنز، یک مرد جوان عریان است و آلت تناسلی او با گیتاری که می‌نوازد پوشانده شده است. هم خاطرات و هم فیلم با امید به آموزش عموم مردم در مورد آنتی-NMDA ریسپتور انسفالیتیس، یک اختلال خودایمنی نادر، ساخته شده است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

درود بر سوزانا کیهالان و تیم خلاقش که یک بیماری پزشکی هولناک اما کمتر شناخته‌شده را به نمایش گذاشتند. اما فیلم به عنوان یک درام سینمایی واقعاً خوب از آب درنیامد. بخش بزرگی از فیلم مغز در آتش به رفتار سوزانا و رنج روزافزون او درگیر شدن با اختلال مغزی نادرش اختصاص دارد. این اتفاق واقعاً افتاده است. اما دیدن صحنه‌های متوالی از حمله به ذهن او با صدا و صداهای مختلف و رفتارهای نابه‌هنجار فزاینده در محل کار و خانه تکراری می‌شود و حتی تشنج‌های ترسناک هم تأثیرشان را از دست می‌دهند. کلویی گریس مورتس با این نقش بزرگسالانه بهترین بازی‌اش را ارائه می‌دهد، بعد از یک سری موفقیت‌های چشمگیر به عنوان بازیگر کودک و نوجوان. بازیگران نقش‌های مکمل خوب هستند اما فرصت زیادی برای بازی فراتر از شرایط موجود ندارند. با این حال، اگر کلمات پایانی که روی پرده ظاهر می‌شوند درست باشند، خاطرات کیهالان تأثیر زیادی بر تشخیص آنتی-ان‌ام‌دی‌ای ریسپتور انسفالیت داشته است و این نتیجه‌ای قابل توجه است.