ساخت آمریکا

تام کروز در فیلم آمریکایی ساخته شده، یک نگاه طنزآمیز و پرتنش به جنگ با مواد مخدر و عملیات مخفیانه آمریکا در آمریکای مرکزی در دهه ۸۰ میلادی دارد. کروز در این فیلم نقش بری سیل، خلبان و قاچاقچی محکوم به حبس را بازی می‌کند که طبق رویدادهای به تصویر کشیده شده در فیلم، اطلاعات جمع‌آوری می‌کند و اسلحه (و در نهایت مواد مخدر) را برای دولت دوران ریگان جابه‌جا می‌کند. هرچند هر مرحله از این ماجرا خطرناک‌تر و دیوانه‌وارتر به نظر می‌رسد، اما این ماجراجو و ریسک‌پذیر کهنه‌کار نمی‌تواند از انجام آن خودداری کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چطور فیلم آمریکایی «American Made» تنش را بدون استفاده از خشونت زیاد و در عین حال با حفظ طنز بالا، ایجاد می‌کند. آیا فیلم‌ها برای اینکه شما را در لبه صندلی‌تان نگه دارند، باید خشونت داشته باشند؟
• بارری به‌وضوح از انجام کارهای غیرقانونی و غیراخلاقی ابایی نداشت. آیا با این حال از او حمایت می‌کردید؟ آیا از کسی که در زندگی واقعی چنین کارهایی انجام می‌دهد، حمایت می‌کنید؟ چرا تماشای چنین شخصی در یک فیلم با تماشای او در زندگی واقعی متفاوت است؟
• فیلم مصرف الکل و مواد مخدر را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا آنها را جذاب و اغوا کننده نشان می‌دهد؟
• احتمالاً هرگز نخواهیم دانست کدام بخش‌های این داستان، اگر اصلاً بخشی از آن حقیقت داشته باشد، کاملاً درست است. اما می‌دانیم که فیلم‌سازان برخی عناصر داستان را از واقعیت‌های مستند تغییر داده‌اند. فکر می‌کنید چرا چنین انتخابی کرده‌اند؟ به نظر شما واقعاً چه اتفاقی افتاده است؟ چگونه می‌توانید اطلاعات بیشتری به دست آورید؟
• آیا تا به حال در مورد ماجرای ایران-کنترا شنیده‌اید؟ آیا در مورد آن یا دخالت ایالات متحده نظری دارید؟

والدین باید بدانند که فیلم «ساخت آمریکا» بر اساس داستان واقعی خلبان سیا (با بازی تام کروز) ساخته شده که در دهه ۱۹۸۰ به عنوان قاچاقچی مواد مخدر نیز فعالیت می‌کرد. انتظار می‌رود در فیلم از الفاظ زشت و تند زیادی (مثل «لعنتی» و «کثافت» و غیره) استفاده شود و همچنین چند صحنه جنسی و برهه‌ای از برهنگی (مثل صحنه‌ای که مردی به خانواده‌اش پشت می‌کند و...) وجود داشته باشد. با اینکه فیلم درباره مواد مخدر است اما استفاده واقعی از مواد مخدر در آن به ندرت نشان داده می‌شود؛ در عوض شخصیت‌ها در فیلم مشروب می‌نوشند. همچنین صحنه‌ای از بمب‌گذاری در ماشین وجود دارد که تصویری از آن نشان داده نمی‌شود و بیشتر به آن اشاره می‌شود. با این حال، تنش و استرس ناشی از اقدامات شخصیت اصلی ممکن است برای کودکان بسیار شدید باشد. اما مسئله اصلی برای والدین این است که آیا فیلمی با این میزان طنز تلخ و گزنده برای خانواده آنها مناسب است یا خیر. این فیلم نگاهی به شدت طنزآمیز و انتقادی به سیاست خارجی و عملیات مخفیانه آمریکا در دهه ۱۹۸۰ و همچنین جنگ با مواد مخدر دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

خوشبختانه این فیلم یک کمدی است و نه یک مستند، و به نوعی یک طنز تلخ و کنایه‌آمیز در مورد جنگ با مواد مخدر و عملیات مخفیانه آمریکا در آمریکای مرکزی در دهه 80 است. فیلم American Made با شادی حقایق را تحریف می‌کند تا سرگرم کننده باشد و در این کار موفق است و تعادلی نادر از تنش و طنز را به نمایش می‌گذارد. تام کروز و کارگردان داگ لیمان بعد از همکاری در فیلم موفق Edge of Tomorrow دوباره با هم همکاری می‌کنند و با توجه به کیفیت هر دو فیلم، خبر خوبی است که می‌خواهند دوباره با هم کار کنند. در اینجا تام کروز نقش یک خلبان سرگرم‌کننده، قاچاقچی محکوم و در نهایت یک خبرچین اداره مبارزه با مواد مخدر به نام باری "مرد چاق" سیل (که در این فیلم خیلی چاق نیست) را بازی می‌کند. سیل به عنوان یک ماجراجو و هیجان‌طلب به تصویر کشیده شده است که با خوشحالی با هر دو طرف، سیا و کارتل مدلین، درگیر می‌شود. پول‌هایی که در این کار می‌شود به دست آورد، غیرقابل تصور است. مجوز دزدی اعتیادآور است. خطرات، اخلاقیات و قانون، همه با لذت ماکیاولی کنار گذاشته می‌شوند. دامنال گلیسون نقش مافوق سیل در سیا را بازی می‌کند و سارا رایت در نقش همسر سیل ظاهر می‌شود.فیلم آمریکایی‌ها در بهترین حالت، طنز تلخی است. مثل یک سواری سرگیجه‌آور در پارک تفریحی لرزان سیاست خارجی آمریکا در دهه ۱۹۸۰. به‌درستی، دیوانه‌وار است. اگرچه حتی با کمی تحقیق مشخص می‌شود که فیلم‌سازان با حقایق بازی کرده‌اند، اما این مهم نیست. مهم این است که همه‌چیز دیوانه‌وار به نظر می‌رسد و این دیوانگی به‌اندازه‌ای واقعی است. لیمان، مثل همیشه، داستان را با جذابیت و سرعتی مثال‌زدنی پیش می‌برد. صحنه‌های پرواز، هیجان‌انگیزند. فیلمنامه پر است از ترفندهای کوچک و لحظات خنده‌دار. بازیگران اصلی خوبند، اما انتخاب بازیگران نقش‌های فرعی عالی است: کالب لندری جونز به‌خوبی نقش یک فرد دردسرساز را بازی می‌کند. آلخاندرو ادا و مائوریسیو مِخیا در نقش‌های خورخه اوچوا و پابلو اسکوبار، به‌خوبی ترکیب انسانیت و تهدید را به نمایش می‌گذارند. (مِخیا، به‌طور اتفاقی، سه بار دیگر هم نقش اسکوبار را بازی کرده است، پس به نظر می‌رسد که این نقش را خوب می‌شناسد.) فیلم‌هایی که درباره این دوره و موضوع ساخته شده‌اند، معمولا تاریک هستند، و به‌درستی هم تاریکند. اما این فیلم تاریک نیست. پس فیلم آمریکایی‌ها را به‌عنوان یک سند تاریخی نبینید، بلکه از آن به‌عنوان یک تفسیر سرگرم‌کننده از فصلی از تاریخ که خنده‌دار نیست، لذت ببرید.