در گذر زمان

نویسنده نمایشنامه ریچارد کولیر (کریستوفر ریو) با زنی مسن و شیک‌پوش مواجه می‌شود که در جشن اولین نمایشنامه‌اش، در حالی که کیک را برش می‌دهد، یک ساعت جیبی به او هدیه می‌دهد. او حیرت‌زده می‌شود وقتی که او در گوشش زمزمه می‌کند، "به من برگرد." چند سال بعد، وقتی با بن‌بست نویسندگی مواجه می‌شود، خود را در شهر کالج قدیمی‌اش می‌یابد که در هتل گراند اقامت دارد. او بلافاصله با دیدن عکس زنی زیبا در تالار تاریخ هتل، مجذوب می‌شود و با کمک دیگران، به عقب برمی‌گردد تا او را پیدا کند. الیز (جین سیمور) با نگاه عمیق به چشمانش و پرسیدن "تو همان هستی؟" عاشق او می‌شود. این رمانتیک فانتزی با این سوال که آیا ریچارد می‌تواند در زمان گذشته باقی بماند، کمی رازآلود می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره عشق و قدرت آن در پیوند دادن افراد با هم صحبت کنند، همچنین قدرت آن در شکستن دل‌ها. افراد مختلف چگونه با پایان یک رابطه یا از دست دادن یک عزیز کنار می‌آیند؟ ریچارد و الیز چگونه با جدایی خود کنار می‌آیند؟
• سفر در زمان موضوع اصلی این فیلم است. ریچارد چگونه سعی می‌کند در زمان سفر کند؟ مفهوم زمان برای شما چه معنایی دارد؟ آیا با دوره‌های خاصی ارتباط بیشتری برقرار می‌کنید؟ چرا فکر می‌کنید این‌گونه است؟

والدین باید بدانند که در این فیلم عاشقانه، جای نگرانی چندانی وجود ندارد. اگرچه برای برخی، شدت اشتیاق ریچارد برای بازگشت به گذشته و یافتن الیز ممکن است شبیه وسواس ناسالمی به نظر برسد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در این فیلم کلاسیک دوره‌ای، رمانتیک‌ها در همه جا از دیدن کریستوفر ریو در حال دلبری از جین سیمور لذت خواهند برد. گاهی اوقات فیلم کمی ساده‌لوحانه است (سفر در زمان در یک اتاق هتل؟)، اما فیلم به‌خوبی شیمی بین دو بازیگر را به تصویر می‌کشد و داستان عشق را کمی باورپذیرتر می‌کند. اکراه الیز در عاشق شدن ریچارد، همراه با شدت و کیفیت ملایم درخواست‌های ریچارد، یک رمان عاشقانه خوب و احساسی را رقم می‌زند.علاوه بر این، با بازسازی دوران اوج هتل بزرگ در جزیره مَکیناک، میشیگان، فیلم یک بازیگر زن اصلی دیگر را به خود اختصاص می‌دهد. این هتل با سایر هتل‌ها متفاوت است و شکوه و یادبودش از زمان گذشته، کمی اعتبار به بخش غیرواقعی سفر در زمان می‌دهد. صحنه‌هایی که عاشقان را در حال قایق‌سواری در دریاچه، قدم زدن در چمن‌های وسیع، یا رقصیدن در سالن بزرگ نشان می‌دهد، بسیار زیبا کار شده‌اند. بدبین‌ها یا آدم‌های خشن این فیلم را قابل تحمل نمی‌دانند: این فیلم واقعاً برای رویاپردازان و عاشقان ساخته شده است.