دهکده

سریال درام دهکده درباره گروهی از ساکنان یک آپارتمان در بروکلین است. در این سریال مایکلا مک‌مانوس در نقش سارا کمبل، پرستار و مادر مجردی است که با کیتی (گریس ون دین)، نوجوانی خلاق با اشتیاق به عدالت اجتماعی زندگی می‌کند. بر اساس توصیه سارا، نیک پورتر (وارن کریستی)، کهنه‌سرباز جنگ عراق، با داستان‌های خود به این آپارتمان نقل مکان می‌کند. در همین حال، گِیب (دارن کاگاسوف)، دانشجوی حقوق، تلاش می‌کند تا بین مدرسه، کارآموزی، مراقبت از پدربزرگ سرسختش (با بازی دومینیک چیانزه) و جلوگیری از اخراج آوا (موران آتیاس)، همسایه‌اش، تعادل برقرار کند. خوشبختانه، همسایگانی مثل بن (جرد هینز) حاضرند در زمان بازداشت آوا از پسرش سامی (اتان ماهر) مراقبت کنند. در تمام این مدت، رون، سرپرست ساختمان و همسرش پاتریشیا (فرانکی فیسون و لورن تویسنت) به‌طور فعال برای حفظ این خانواده خاص تلاش می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ابزارهایی که توسط نمایش‌ها و فیلم‌هایی مثل دهکده به کار گرفته می‌شوند تا واکنش‌های احساسی از مخاطبان برانگیزند، صحبت کنند. آیا تا به حال احساس کرده‌اید که توسط چیزی که تماشا کرده‌اید، دستکاری شده‌اید؟ چطور متوجه شدید؟
• آیا خانواده شما با همسایگانتان صمیمی هستند؟ چه فعالیت‌هایی را با هم انجام می‌دهید؟ چه چیزی باعث می‌شود کسی مثل خانواده به نظر برسد؟

والدین باید بدانند که سریال درام دهکده درباره گروهی از ساکنان یک آپارتمان در بروکلین است. این سریال موضوعات متنوعی را شامل می‌شود از جمله والدین مجرد، بارداری نوجوانان، مقابله با بیماری، پیری و تهدید به اخراج. در این سریال برخی کنایه‌های جنسی، نوشیدن الکل و اشاره به فروش داروهای تجویزی وجود دارد. لوگوی اپل به وضوح بر روی لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌ها نمایش داده می‌شود. اگرچه کمی ملودرام است، اما پیام‌های مثبتی در مورد خانواده و جامعه نیز دارد.

این سریال ملودرام شخصیت محور، داستان‌هایی احساسی و اغراق‌شده را به تصویر می‌کشد که هدف آن جذب مخاطبان و ارائه تجربه‌ای تاثیرگذار است. بازیگران این سریال دوست‌داشتنی هستند، اما دیالوگ‌های سطحی و کلیشه‌ای، باورپذیری آن‌ها را کاهش می‌دهد. در عین حال، علی‌رغم روایت‌هایی بسیار معاصر و به‌طور بالقوه غم‌انگیز، این سریال در جهتی پیش می‌رود که بیشتر قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسد تا تاثیرگذار. در نتیجه، پیام‌های مثبت سریال در مورد اهمیت و قدرت خانواده و دوستی، به عنوان بخشی از یک فرمول گمراه‌کننده و مصنوعی ارائه می‌شود که حس استثمار احساسات مخاطبان را القا می‌کند، به جای سرگرم کردن آن‌ها با یک داستان خوب و جذاب.