گوشت‌قورمه‌ها

با فرا رسیدن تابستان، اردوگاه شمالی ستاره نیز آماده می‌شود. سرپرست اصلی، تریپر (با بازی بیل مری)، برنامه‌هایی برای یک تابستان هیجان‌انگیز دارد. او قصد دارد سرپرست زیبای دیگری به نام روکسان (کیت لینچ) را تحت تأثیر قرار دهد و شب‌ها شوخی‌های بامزه‌ای برای مالک اردوگاه، مورتي (هاروی اتکین)، انجام دهد. تریپر همچنین وقت زیادی را با کودکی خجالتی به نام رودی (کریس میکیپیس) می‌گذراند و او را تشویق می‌کند که شروع به دویدن کند تا اعتماد به نفسش افزایش یابد. وقتی زمان المپیاد سالانه می‌رسد، رقابتی با اردوگاه ثروتمند و خودخواه آن طرف دریاچه، همه نگاه‌ها به رودی است که باید در رویداد نهایی و سرنوشت‌ساز شرکت کند. آیا حیثیت اردوگاه به رودی بستگی دارد؟

• خانواده‌ها می‌توانند درباره‌ی محتوای جنسی فیلم گفتگو کنند. تا چه حد نمایش فیلم از طرز صحبت و فکر کردن آن‌ها درباره‌ی رابطه جنسی دقیق است؟ شخصیت‌های مرد و زن چگونه به موضوع رابطه جنسی نزدیک می‌شوند؟
• آیا تریپر علی‌رغم رفتارهای غیرمسئولانه‌اش یک الگوی رفتاری است؟ راهنمایی‌های او چگونه به رودی کمک کرد؟ آیا تا به حال کسی مثل تریپر را ملاقات کرده‌اید که به نوعی به شما کمک کرده باشد؟
• کدام شخصیت‌ها در طول تابستان رشد می‌کنند، تغییر می‌کنند یا چیزی یاد می‌گیرند؟ کدام شخصیت‌ها تغییر نمی‌کنند؟

والدین باید بدانند که «گوشت‌قورمه» یک کمدی پر از کنایه‌های جنسی در یک اردوی تابستانی است که در سال ۱۹۷۹ با بازی بیل موری ۲۹ ساله ساخته شده است. اگرچه این فیلم کودکان جوانی دارد، اما برای نوجوانان و بزرگسالان طراحی شده است. هیچ برهنه‌ای وجود ندارد و هیچ صحنه جنسی وجود ندارد، اگرچه دو شخصیت شنیده می‌شوند که پس از رابطه جنسی با هم صحبت می‌کنند. اما شخصیت‌های مرد به زنان در لباس شنا خیره می‌شوند و تقریباً مدام به فکر رابطه جنسی هستند و درباره آن صحبت می‌کنند. یک شوخی کلامی درباره کودکان که از روسپی‌ها دیدن می‌کنند و یک صحنه ناراحت‌کننده که در آن یک مرد به طور شوخی به یک زن حمله می‌کند (او فکر نمی‌کند که این موضوع خنده‌دار باشد) وجود دارد. علاوه بر اشاره‌های جنسی، زبان فیلم شامل کلماتی مانند "احمق" و "جهنم" است. یک ترانه راهنمای اردو نیز یک خط درباره نوشیدن و سیگار کشیدن دارد، اگرچه این موارد در فیلم نشان داده نمی‌شوند. اگرچه این فیلم در زمان خود بی‌احترامی بود، اما امروزه قدیمی به نظر می‌رسد. بینندگان مسن‌تر ممکن است نسبت به آن احساس نوستالژیک داشته باشند، اما بینندگان جوان‌تر ممکن است متقاعد نشوند.

ايون ريتمن اولين فيلم از چهار فيلم خود را با بازي بيل مري كارگرداني مي كند و بلافاصله ياد مي گيرد كه چگونه به اين كمدين بزرگ مجال شوخي كردن بدهد. خودجوشي بيل مري جان تازه اي به فيلم مي بخشد. اما مري نيز در صحنه هاي خود با پسر خجالتي رودي (كريس ميكپس) كه بعدا در فيلم محافظ من بازي كرد، نمونه اوليه و كميابي از مهرباني را به نمايش گذاشت. مري با آن پسر شوخي مي كند اما از سر دلسوزي و مهرباني است.اما درخشش ستاره‌ای مورای، سایر بازیگران را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و ریتمن ظاهراً نتوانسته در بقیه فیلم تعادل برقرار کند. صحنه‌های شیرین و جدی آن در لحظات نامناسبی اتفاق می‌افتند و بخش زیادی از پایان فیلم را به خود اختصاص داده‌اند. و طنز بی‌ادبانه و پرسروصدای آن در برخی مواقع به نظر عمداً کنترل شده است. این موضوع عجیب است، زیرا فیلم «برادران لامپون» با نام «خانه حیوانات» تنها یک سال قبل، سطح کمدی‌های سینمایی را بالا برد. اما از سوی دیگر، فیلم «گوشت‌های فرآوری‌شده» لحنی آرام دارد که برای تماشا در فصل تابستان مناسب به نظر می‌رسد.