قهرمان بازی ساز

HERO MODE داستان ترووی میفیلد (کریس کارپنتر) را روایت می‌کند، یک کدنویس بااستعداد که پسر بنیانگذار/مدیرعامل (ميرا سوروینو) یک شرکت کوچک بازی‌های ویدیویی است. با توجه به وضعیت سلامت مادرش و مشکلات مالی شرکت، ترووی مسئول ساخت یک بازی جدید تا زمان برگزاری رویداد بزرگ صنعت بازی‌های ویدیویی، پیکسل‌کان، می‌شود. او ۳۰ روز فرصت دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نمایش‌های مثبت در حالت قهرمان صحبت کنند. آیا نمونه‌های واضحی از گنجاندن و تنوع را مشاهده کردید؟
• این یک فیلم خانوادگی است که توسط یک خانواده ساخته شده است، از جمله بچه‌ها که در خلق داستان کمک کردند. در کجا تاثیر والدین و بچه‌ها را در ساختن یک داستان با هم می‌بینید؟ اگر خانواده‌تان با هم یک فیلم می‌ساختند، در مورد چه چیزی بود و فکر می‌کنید هر کدام از شما در ساختن آن چه نقشی را بر عهده می‌گرفتید؟
• پیام این فیلم بر روی دیوار دفتر نوشته شده است: هیچ کدام از ما به تنهایی به اندازه همه ما باهوش نیست. این چه معنایی دارد؟ چرا کار تیمی یک مهارت مهم زندگی است؟

والدین باید بدانند که حالت قهرمان یک کمدی دوستانه برای نوجوانان در مورد کار تیمی در دنیای گیمرهای ویدیویی است. اگرچه خیلی خوب ساخته نشده، اما به طور غیرمنتظره ای خنده دار است و برای بچه هایی که عاشق بازی های ویدیویی هستند و داستانی در مورد نوجوانی که مادرش واقعا به او اعتقاد دارد، لذت بخش خواهد بود. شخصیت ها و بازیگران از نظر جنسیت، نژاد، سن و توانایی ها متنوع هستند. یکی از شخصیت های برجسته، یک مادر مجرد مهربان و درگیر است که همچنین یک رهبر محترم در صنعت بازی است و ام اس خود را مدیریت می کند. شخصیت اصلی در نوشتن کد مهارت دارد، اما وقتی فرصتی برای رهبری یک شرکت به او داده می شود، متوجه می شود که واقعا مهارت های مدیریتی برای انجام موثر آن را ندارد. وضعیت او به بچه ها پیام ارزشمندی می دهد که آنها قادر به انجام کارهای بزرگی هستند، اما همچنین به آرامی به آنها پیشنهاد می کند که هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری دارند. محتوای نامناسب شامل مشت به صورت (با کمی خون)، بوسه و مقداری فحش دادن (crap, hell) است. برای آگاهی از فیلم های مشابه بیشتر، می توانید برای دریافت ایمیل های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این کمدی «بچه‌ها می‌توانند» احتمالاً برای نوجوانان سرگرم‌کننده است، اگرچه والدین ممکن است از اشتباهات آماتوری فیلم‌سازی آن‌ها عصبانی و ناامید شوند. فیلمنامه ممکن است خیلی شگفت‌انگیز نباشد، اما احتمالاً شما را به خنده می‌اندازد، که تا حد زیادی به خاطر اجرای ماهرانه بازیگران کمیک نقش‌های مکمل است که احتمالاً چهره‌هایشان را می‌شناسید، حتی اگر نامشان را ندانید (اما در صورت شناختن: مری لین راجسکوب، کیمیا بهپورنیا، اریک گریفن، جیم اوهیر، نلسون فرانکلین، بابی لی). فیلم پر است از چیزهایی که بسیاری از بچه‌ها را مشتاق و مرتبط می‌کند، مثل محیط بازی‌های ویدئویی، یک طراح بازی بزرگسال (شان آستین) که هنوز با سرزنش‌های پدرش در مورد بازی‌ها به عنوان اتلاف وقت دست و پنجه نرم می‌کند، و احساس خواستن و تلاش برای کمک، اما در نهایت خرابکاری. این موقعیت همچنین چیزی را ارائه می‌دهد که بسیاری از بچه‌ها به آن اشتیاق دارند: اعتماد و احترام والدین. مادر باهوش و توانای ترووی در کارش گیر افتاده است، و به ترووی اعتماد می‌کند تا توپ را بردارد و با آن بدود. و وقتی او این فرصت بزرگ را به دست می‌آورد، تمام انرژی خود را به آن اختصاص می‌دهد، اما به سرعت متوجه می‌شود که قرار گرفتن ناگهانی در جایگاه مسئولیت به معنای دانستن نحوه مدیریت آن نیست. این ترکیب از درس‌ها احتمالاً به این دلیل است که فیلم تلاشی گروهی از خانواده کارپنتر است: آن‌ها همه داستان را خلق کردند، پدر جف آن را به شکل فیلمنامه درآورد، مادر مارسی آن را تهیه کرد و پسر کریس در آن ستاره است.در بخش کیفیت تولید، فیلم در حالت قهرمانانه از هم می‌پاشد: کیفیت صدا و میکس آن ضعیف است، تدوین آن وحشتناک است و فیلمبرداری آن کمتر از حد متوسط است. با این حال، جلوه‌های بصری جسورانه و خلاقانه تا حدودی ضعف‌های تولید را جبران می‌کنند. و در حالی که بازیگران اصلی در نقش‌های خود بدرخشند، حضور سوروینو و گرمای آستین، کل سفر را گرم می‌کند. بینندگانی که گیمر هستند، لذت بیشتری خواهند برد: این فیلم شامل حضور کوتاه یوتیوبرهایی است که دنیای بازی را شکل می‌دهند، از جمله مت‌پت و اسکات د ووز. فیلمسازان در تلاش خود برای ساخت یک فیلم خانوادگی واقعی موفق هستند، فیلمی که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب و سرگرم‌کننده است. اگرچه این فیلم قطعاً یک امتیاز نهایی بالا نیست، اما یک کمدی بامزه و سرشار از پاداش است.