پاندا! برو پاندا!

نوشته شده توسط هایائو میازاکی و کارگردانی شده توسط ایسائو تاکاهاتا، پاندا! برو پاندا! (در اینجا با یک فیلم کوتاه دیگر به نام سیرک روز بارانی جفت شده است) ماجرای دختری جوان به نام میمیکو (با صدای کازوکو سوگییاما) را دنبال می‌کند که به او اعتماد شده تا زمانی که مادربزرگش باید برای چند هفته از شهر خارج شود، به تنهایی بماند. بعد از اینکه او با پدر و بچه پاندا که از باغ وحش فرار کرده‌اند ملاقات می‌کند، این سه نفر تصمیم می‌گیرند که یک خانواده شوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اعتماد و اطمینان میمی‌کو صحبت کنند و اینکه ما در زندگی واقعی چه کاری باید انجام دهیم تا در خانه و در تنهایی خودمان ایمن باشیم. آیا عدم تجربه زندگی میمی او را در معرض خطر قرار می‌دهد؟
• چه اشاره‌هایی به داستان‌های دیگر کودکان دیدید؟ تفاوت سرقت ادبی و ارجاع آگاهانه در چیست؟
• میمی چطور با پاپا پاندا و پانی بازی خانه بازی می‌کند؟ اگر قرار بود به کسی یاد بدهید که چطور نقش والدین را بازی کند، به او چه می‌گفتید؟
• اگر فیلم‌های دیگر میازاکی و تاکاهاتا را دیده‌اید، چه ویژگی‌های شاخصی در این اثر اولیه مشاهده می‌کنید؟ چه شباهت‌های خاصی در همسایۀ من، توتورو وجود دارد؟
• شخصیت‌های فیلم «پاندا! برو پاندا!» چگونه شجاعت، کنجکاوی و دلسوزی را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که پاندا! برو پاندا! انیمیشنی اولیه از هایائو میازاکی و ایسائو تاکاهاتا است که بعداً استودیو جیبلی را تأسیس کردند. این نقد، نسخه‌ای از پنجاهمین سالگرد انتشار است که دو فیلم کوتاه را در کنار هم قرار می‌دهد: پاندا! برو پاندا! محصول 1972 و سیرک روز بارانی محصول 1973 (که نقد آن به زبان اصلی ژاپنی و با زیرنویس انگلیسی است). شخصیت اصلی دختری جوان به نام میمیکو (با صدای کازوکو سوگیاما) است که وقتی مادربزرگش از شهر خارج می‌شود، تنها می‌ماند، اما این موضوع برای او ترسناک نیست. در عوض، هیجان‌زده، شاد و مطمئن است که می‌تواند استقلال خود را ثابت کند. با این حال، به همه در دهکده‌اش، از جمله پلیس، می‌گوید که تنها در خانه خواهد بود و از امید خود برای ملاقات با دزدان می‌گوید. وقتی میمیکو با یک پدر و پسر پاندا ملاقات می‌کند، آن‌ها تصمیم می‌گیرند که یک خانواده باشند. میمیکو نقش مادرانه را بر عهده می‌گیرد و به پدر پاندا می‌گوید که چگونه یک پدر باشد، مثلاً به سر کار برود و پیپ بکشد (که پدر پاندا می‌گوید از آن لذت می‌برد). میمیکو دوست دارد دست‌به‌دست بایستد و در این حالت، لباسش بالا می‌رود و لباس زیرش نمایان می‌شود. این سه نفر به ماجراجویی می‌روند و اغلب در خطر هستند، اما تنها یک صحنه وجود دارد که واقعاً همه در مورد خطری که در آن قرار دارند، وحشت‌زده می‌شوند. (البته، همیشه همه چیز به خوبی پیش می‌رود.) تم‌های داستان شامل شفقت، کنجکاوی و شجاعت است. کلمات توهین‌آمیز "احمق" و "ابله" نیز استفاده شده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

بازگشت به آثار اولیه میازاکی و تاکاهاتا که 12 سال قبل از تاسیس استودیو افسانه‌ای جیبلی تولید شده بودند، جالب توجه و سرگرم کننده است. بچه‌هایی که از انیمه‌ها شگفت‌زده می‌شوند، ممکن است از دیدن آثار اولیه این دو غول امروزی لذت ببرند. و دو داستان «ماجراهای پاندا و دوستان» که برای پنجاهمین سالگرد انتشار «پاندا! برو پاندا!» جمع‌آوری شده‌اند، واقعاً دوست‌داشتنی هستند. میمیکو پرتو درخشان نور است، پاپا پاندا بسیار آرام و راحت است، و پانی بامزه و شیرین است. این سه نفر تجسم عشق هستند. (شایان ذکر است که در آن زمان، میازاکی و تاکاهاتا در حال کار بر روی یک فیلم پپی جوراب‌بلند بودند که هرگز مجوز تولید نگرفت، و تردیدی در تاثیر طراحی میمی وجود ندارد.)با این حال، داستان فیلم به دلیل تغییراتی که در شیوه قصه‌گویی، فیلم‌سازی و فرزندپروری از دهه ۱۹۷۰ (که همچنین اوج «شیفتگی به پاندا» بود، به لطف قرض دادن دو پاندای غول‌پیکر توسط چین به باغ‌وحش اونو در ژاپن) رخ داده، شگفت‌انگیز است. مادربزرگ میمی را برای مدت طولانی، به نظر می‌رسد هفته‌ها، اگر نه یک ماه، تنها در خانه رها می‌کند. میمی به هر کسی که با او برخورد می‌کند، می‌گوید که مدت طولانی تنها در خانه خواهد ماند، و کسی اهمیت نمی‌دهد. وقتی کسی به در می‌زند، بدون اینکه ببیند کیست، به او می‌گوید وارد شود. میمی امیدوار است که دزدها وارد خانه شوند، و وقتی مهاجمان وارد می‌شوند، خوشحال می‌شود. لباس زیرش در بیشتر فیلم از زیر دامنش نمایان است، و مدام دست به دست می‌زند، با لباسی که روی سرش می‌چرخد، شکم و شلوارش را نمایان می‌کند. این رفتار بسیار شبیه به یک دختر کوچک است، اما ممکن است از دیدن آن از دریچه‌ای مدرن، شگفت‌زده شوید. اما تعجب‌آور نیست که میمی بدون نظارت انسانی، مدام در معرض خطر قرار می‌گیرد -- مانند وارد شدن به قفس ببر، پریدن در آبشار خروشان، یا حتی فقط رها کردن اجاق روشن. اما این می‌تواند فرصتی برای کودکان شما باشد تا اشتباهات میمی را تشخیص دهند و بدانند در صورت تنها ماندن در خانه، چه کاری باید انجام دهند. کودکان و طرفداران انیمه احتمالاً از این فیلم لذت خواهند برد، و آهنگ تم گیرای آن برای روزها در ذهن شما خواهد ماند.