در زمین

در فیلم زمین، سیاره در آینده ای نزدیک درگیر یک همه گیری مرگبار است. دانشمند مارتین (جوئل فری) بعد از یک قرنطینه طولانی و انزوا به جنگل می رود تا معشوقه سابقش، دکتر اولیویا وندل (هیلی اسکوئیرز) را پیدا کند که گفته می شود ناپدید شده است. راهنمای او آلماست (الورا تورچیا) که بسیار خشن تر و طبیعت گرا تر از مارتین است. قبل از اینکه آنها بروند، مارتین در مورد یک روح جنگل به نام پارناک فگ می شنود. در اولین صبح بعد از کمپ، آنها بیدار می شوند و متوجه می شوند که چکمه هایشان دزدیده شده است و مدت زیادی طول نمی کشد تا مارتین کف پایش را ببرد. سپس زک (رایس شیراسمیت) از هیچ کجا ظاهر می شود که ادعا می کند به طور غیرقانونی در جنگل زندگی می کند و کمک می کند. زک به نظر خوب می رسد، اما اوضاع خیلی عجیب و غریب می شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در زمین صحبت کنند. چه میزان از آن نشان داده می‌شود؟ تاثیر آن را چگونه توصیف می‌کنید؟ چه مقدار از آن به شکل تهدید یا خطر است، به جای خشونت فیزیکی؟
• آیا این فیلم ترسناک است؟ چه چیزی باعث جذابیت فیلم‌های ترسناک می‌شود؟ آیا خون و خشونت باعث ترسناک‌تر شدن یک فیلم می‌شود؟
• چطور فکر می‌کنید کارگردان در دوران همه‌گیری فیلمبرداری کرد و از ایمنی بازیگران و عوامل اطمینان حاصل کرد؟ با این فیلم، فکر می‌کنید او چه چیزی را در مورد همه‌گیری و انسان‌ها می‌خواهد بگوید؟
• زک تلاش می‌کند تا با استفاده از روش‌های «طبیعی» با روح جنگل ارتباط برقرار کند، در حالی که اولیویا از فناوری استفاده می‌کند. آیا روش هیچ‌کدام از آن‌ها «درست» است؟ شما کدام روش را انتخاب می‌کنید؟ آیا روش دیگری را انتخاب می‌کنید؟
• چگونه سیگار کشیدن در اینجا به تصویر کشیده شده است؟ آیا آن را جذاب و پر زرق و برق نشان می‌دهد؟ آیا پیامدهایی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟

در زمین فیلمی علمی تخیلی و ترسناک است که در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ فیلمبرداری شده و از مضمون همه‌گیری جهانی به عنوان بخشی از داستان خود استفاده می‌کند. این فیلم عجیب، ناآرام و مبهم است اما جالب توجه است، هرچند که بسیار خشن هم هست. یکی از شخصیت‌ها پای خود را می‌شکافد؛ آن را می‌دوزند، سپس انگشتان پا را قطع می‌کنند و زخم را می‌بندند. همچنین زخمی خونی در سر، فروکردن چیزی در چشم، مردی که به زنی ضربه می‌زند و او را بیهوش می‌کند، کمان و تیر و بسیاری از تصاویر سورئال و شوک‌آور وجود دارد. در زبان فیلم از کلمات فحش و ناسزا استفاده شده است. یکی از شخصیت‌ها سیگار می‌کشد و دیگری مجبور به بلع قرصی ناشناس می‌شود.

بن وِیتلی، کارگردان، در این فیلم علمی-تخیلی/ترسناک، بار دیگر با عجیب‌ترین و نامتعارف‌ترین ایده‌هایش، ما را شگفت‌زده می‌کند. فیلمی که هم اسرارآمیز است و هم به‌شدت مرتبط با واقعیت. این فیلم در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ ساخته شده و با شور و حرارتی خاص، به پیامدهای آن می‌پردازد. اما فیلم «در زمین» به همان اندازه که جذاب است، می‌تواند خسته‌کننده و آزاردهنده باشد. در برخی موارد، اطلاعات کافی به مخاطب منتقل نمی‌شود و شخصیت‌های فیلم هم چندان دوست‌داشتنی نیستند. با این حال، فیلم به‌خوبی وارد قلمرو کابوس‌وار و ترسناکی می‌شود که هم بیگانه و ناشناخته است و هم متاسفانه آشنا. وایتلی، که احتمالاً بیشتر به خاطر فیلم «لیست مرگ» (۲۰۱۱) شناخته می‌شود، این فیلم را در فقط ۱۵ روز و عمدتاً در فضای باز (یا با شخصیت‌هایی که در فیلم ماسک به صورت دارند) فیلمبرداری کرده است، به روشی که احساس نوآوری و خلاقیت می‌دهد، بدون اینکه بخواهد به آن توجه زیادی جلب کند.این موضوع به شخصیت‌ها نیز تسری می‌یابد. یکی در مورد ورزش کردن در دوران قرنطینه دروغ می‌گوید و وقتی از او خواسته می‌شود که خود را به زحمت بیندازد، ضعیف است، در حالی که دیگری برای دست و پا چلفتی بودنش عذرخواهی می‌کند، زیرا ماه‌هاست که با انسان دیگری صحبت نکرده است. اسطوره‌شناسی هیولا که برای داستان خلق شده است، خیلی دور نمی‌رود و در واقع می‌تواند چیزی شبیه به کروناویروس باشد. در همین حال، تم‌های طبیعت در مقابل فناوری نیز در اینجا وجود دارند و هنوز هم مرتبط هستند. در پایان، شوک‌ها و خون‌ریزی‌ها تمایل دارند هر چیزی را که وایتلی در تلاش برای آن بود، تحت‌الشعاع قرار دهند، اما «در زمین» هنوز هم به اندازه کافی تاثیرگذار است تا برای بینندگان شجاع ارزش نگاهی داشته باشد.