عروسی خانواده‌مون

لوسیا (با بازی آمریکا فررا) و مارکوس (با بازی لنس گروس) سرشار از هیجان به لس آنجلس می‌رسند، آنها می‌خواهند بلافاصله ازدواج کنند و به عنوان یک زوج، جهان را در خارج از کشور بهتر کنند (او با پزشکان بدون مرز و او با آموزش). اما مشکلات بلافاصله یکی پس از دیگری رخ می‌دهند، به ویژه مشاجره‌ای که بین پدر لوسیا، میگل رامیرز (کارلوس مِنسیا)، صاحب یک شرکت یدک‌کشی که ماشین متعلق به پدر مارکوس، برد بوید (فارست ویتاکر) که یک شخصیت رادیویی است را حمل می‌کند، در می‌گیرد. علاوه بر این، دو خانواده نمی‌توانند بر تفاوت نژادی و فرهنگی یکدیگر غلبه کنند. (لوسیا آمریکای لاتین است و مارکوس آفریقایی-آمریکایی). آیا آنها می‌توانند بدون اینکه برنامه‌ریزی ازدواج و اختلافات فرهنگی مانع شوند به کلیسا برسند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد کلیشه‌ها صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید این فیلم در نشان دادن تضاد فرهنگی که بین بستگان لوسی و مارکوس رخ می‌دهد، اغراق کرده است؟ آیا برخی از شوخی‌های کلیشه‌ای توهین‌آمیز بودند؟
• بحث در مورد تصمیم زوجین برای ازدواج و چگونگی اطلاع دادن ناگهانی آن به خانواده‌هایشان است. آیا واکنش‌های آنها قابل درک است؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که این فیلم خانوادگی صمیمی، هرچند ناقص، تلاش می‌کند تا موضوع دشواری را مورد بررسی قرار دهد: ازدواج بین نژادی. در این مسیر، اگرچه کاملاً از کلیشه‌ها دوری نمی‌کند، اما تا حدی بحث را پیش می‌برد و سرگرم‌کننده است. استفاده از کلیشه‌ها و قضاوت‌های کلی (از جمله شوخی‌هایی درباره توانایی لاتین‌تبارها در صحبت کردن به زبان انگلیسی) از تاثیرگذاری این فیلم که می‌توانست یک کمدی جدی درباره نژاد باشد، می‌کاهد. در فیلم کمی فحاشی (از جمله استفاده از کلمه "s--t")، نوشیدن الکل در جمع (و یک صحنه مستی) و کمی بوسیدن و نوازش بین بزرگسالان وجود دارد.

عروسی خانوادگی ما" فیلمی است که دوست دارید از آن خوشتان بیاید؛ بازیگران، به ویژه منسیا و آنجلاه جانسون در نقش خواهر کوچکتر لوسیای، ایزابلا، بازی خوبی دارند و طرح داستان پتانسیل زیادی دارد. این فیلم تا حدی به وعده خود عمل می‌کند و لحظاتی سرشار از اصالت دارد، مانند زمانی که مادر لوسیا شکایت می‌کند که چگونه برای همسر دلسوز خود تقریبا نامرئی شده است. این فیلم در واقع با ترحم با بی‌تفاوتی زناشویی برخورد می‌کند.اما اتکای فیلم به کلیشه‌ها برای رساندن پیام خود، مانع از ارائه‌ی طنز و بینش بیشتر می‌شود. یک گفتگوی رایج: میگل و برد با گفتن "برادر" و "اُمْبْرِ" با تحقیر، اعصاب یکدیگر را به هم می‌ریزند. بله، جوک‌هایی درباره‌ی این که آیا بستگان لوسیای انگلیسی را متوجه می‌شوند یا نه، وجود دارد. همه رفتارهای بدی دارند و این رفتارها به صورت کلی و بدون تحمل نشان داده می‌شود. مطمئناً باید راهی ظریف‌تر برای نشان دادن اضطراب‌هایی که در پی پیوند دو خانواده‌ی بسیار متفاوت از طریق ازدواج وجود دارد، وجود داشته باشد. علاوه بر این، آیا حیوانات سرگردان اکنون در کمدی‌ها ضروری هستند؟ بز جذابی در فیلم ظاهر می‌شود تا کمی دیوانگی مورد نیاز را به داستان اضافه کند، اما رقیبی برای ببر فیلم «خماری» نیست.