مسابقه انتقام‌جویانه

در اوایل دهه 80، دو بوکسور حرفه‌ای از پیتسبورگ و رقبای سرسخت، بر ورزش سلطه داشتند: بیلی "کید" مک‌دانن (رابرت دنیرو) و هنری "ریزر" شارپ (سیلوستر استالونه). هر دو در دوران حرفه‌ای خود شکست‌ناپذیر بودند، به جز یک باخت به یکدیگر. اما بعد از اینکه شارپ در دومین مبارزه قهرمانی سنگین‌وزن خود، مک‌دانن را شکست داد، بازنشسته شد و مک‌دانن را در انتظار بیهوده‌ای برای انتقام گذاشت. سی سال بعد، یک مدیر جوان بوکس به نام دانتِ اسلیت (کوین هارت)، هر دو مرد را برای شرکت در یک بازی ویدیویی بوکس استخدام می‌کند، اما وقتی این دو در یک نزاع خیابانی شرکت می‌کنند و ویدیوی آن در یوتیوب پخش می‌شود، دانتِ ایده‌ای نابغه‌وار دارد: میزبانی یک مسابقه انتقام‌جویانه بین این دو بوکسور بازنشسته. ریزر با اکراه موافقت می‌کند و با مربی سالخورده خود، لایتنینگ (الن آرکین) تمرین می‌کند. بیلی که از فرم افتاده، در جستجوی کسی است که او را تمرین دهد، تا اینکه پسر گمشده‌اش، بی.جی. (جان برنثال)، مربی فوتبال، خود را به او معرفی می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت فیلم‌های بوکس صحبت کنند. چرا این فیلم‌ها درصد قابل توجهی از فیلم‌های ورزشی را تشکیل می‌دهند؟ برخی از فیلم‌های مورد علاقه شما در این زمینه کدامند؟
• دیدن استالونه و دنیرو در حال رقابت چگونه باورهای شما را در مورد سالمندان و نحوه رفتارشان به چالش می‌کشد؟
• آیا خشونت در ورزش‌هایی مثل بوکس، هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) یا سایر ورزش‌ها، تاثیر کمتری نسبت به سایر اشکال خشونت دارد؟ چرا؟

والدین باید بدانند که مسابقه کینه یک کمدی بوکس با بازی دو بازیگر افسانه‌ای در نقش بوکسورهای روی پرده است: رابرت دنیرو (گاو خشمگین) و سیلوستر استالونه (راکی). همانطور که از یک فیلم بوکس با بازی بازیگران مسن انتظار می‌رود، شوخی‌های زیادی در مورد سن و سال و همچنین مبارزات داخل و خارج رینگ وجود دارد (در پایان مبارزه، دو مرد با چهره‌ای خونین و کبود نشان داده می‌شوند). در فیلم به وزن، سن، نژاد، قد و جنسیت (نام یکی از شخصیت‌ها B.J. است که منجر به بحث مفصلی در مورد اینکه مردان چقدر دوست دارند نام او را بگیرند، می‌شود) اشاره زیادی شده است. یکی از شخصیت‌ها تقریبا الکلی است و دیگری نمی‌تواند رنج‌های گذشته را فراموش کند، اما تماشاگران قطعا از بازگشت این دو بازیگر حماسی به رینگ هیجان‌زده خواهند شد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم در مجموع ناامیدکننده است. نوعی جادوی سینمایی در دیدن دو اسطوره سینما در مقابل هم وجود دارد، مانند زمانی که دنیرو و پاچینو نقش یک دزد استاد و کارآگاه سمج را در فیلم Heat بازی کردند-- اما البته، سیلوستر پاچینو نیست، و این فیلم Heat نیست. همچنین نه راک (با وجود ارجاعات مختلف) و نه گاو خشمگین با بازیگران شصت ساله است. در این فیلم، هیچ کدام از مردان به خصوص دوست‌داشتنی نیستند، و عناصر فیلم (دو مرد مختلف در سنی که ماشین‌ها ضدزنگ هستند، با ماشین‌های زنگ‌زده و کوبیده رانندگی می‌کنند؛ مردی اجازه می‌دهد نوه‌اش که به تازگی ملاقات کرده، تحت مراقبت یک باریستا بماند) کمی مضحک هستند.اما اگر بتوانید روحیه خود را با دیدن نوآوری حضور دنیرو و استالونه در نقش رقبای بوکس ۶۰ ساله حفظ کنید، چند بار خواهید خندید، به خصوص در بخش‌هایی که بازیگران مکمل هارت و آرکین بازی می‌کنند، که هر دو بازیگران واقعا خنده‌داری هستند. صحنه‌های بوکس الهام‌بخش نیستند، اما با توجه به سن بازیگران، شاید بهتر باشد. کیم بیسینگر، که در ۶۰ سالگی هنوز هم جذاب است، در نقش دوست‌دختر سابق ریزر، سِلی، همبازی است و برنثال، که بیشتر به خاطر بازی در سریال مردگان متحرک شناخته می‌شود، در نقش پسر بزرگ سِلی و بیلی بازی می‌کند. آیا بعد از آن می‌خواهید آهنگ «چشم ببر» را بخوانید؟ نه. اما اگر تا پایان تیتراژ صبر کنید، از حضور کوتاه رقبای واقعی بوکس لذت خواهید برد.