آخرین چیزی که مری دید

در آخرین چیزی که مری دید، مری (استفانی اسکات) در سال ۱۸۴۳ در ساوت‌هولد، نیویورک، در برابر کلانتر یک جامعه پوریتن قرار می‌گیرد. او با چشم‌بند و لکه‌های خون زیر چشم‌هایش، متهم به قتل است. قبل از این اتفاق، او زنی جوان بود که عاشق النور (ایزابل فورمن)، خدمتکار خانواده‌اش شده بود. این دو تلاش می‌کنند تا رابطه عاشقانه خود را مخفیانه ادامه دهند، اما نمی‌توانند از چشم‌های کنجکاو خانواده فرار کنند و مجبور به تحمل آداب و رسوم تحقیرآمیز سادیستی می‌شوند که خانواده امیدوار است آنها را از «شرارت» پاک کند. آنها از فرار کردن رویا می‌دیدند، حتی اگر به معنی مسموم کردن همه اعضای خانواده به جز برادر کوچک‌تر مری باشد. بعد از اینکه سرپرست خانواده، مری و النور را در حالی که در یک انبار پنهان شده و از یک کتاب ابتدایی و کوچک داستان‌های شهوانی می‌خوانند، می‌یابد، قدرت صحبت کردن النور را از او می‌گیرد. این دو زن جوان که به شدت به فرار کردن نیاز دارند، نقشه‌ای می‌کشند تا در مراسم تشییع جنازه سرپرست خانواده، او و بقیه اعضای خانواده را مسموم کنند، در حالی که صحبت کردن برای اعضای خانواده به مدت ۲۴ ساعت ممنوع است. اما وقتی یک مهاجم مرموز با صورت زخمی (روری کالکین) ظاهر می‌شود، اتفاقات به سمت خشونت بیشتر پیش می‌رود. مری باید با نیروهای ماوراء طبیعی که در این جامعه همیشه حضور داشته‌اند، روبرو شود؛ جامعه‌ای که او به شدت سعی در فرار از آن دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد درام‌های دوره‌ای مثل آخرین چیزی که مری دید صحبت کنند. فیلم چگونه نشان می‌دهد که در یک جامعه پوریتانی در قرن نوزدهم اتفاق می‌افتد؟
• این فیلم از چه نظر به فیلم‌های دیگر با محوریت شخصیت‌های ال‌جی‌بی‌تی‌کیو+ شباهت دارد و از چه نظر تفاوت دارد؟
• این فیلم چگونه عناصر ژانرهای درام، تریلر و وحشت را با هم ترکیب می‌کند؟

والدین باید بدانند که آخرین چیزی که مری دید، یک درام-تریلر سال ۲۰۲۲ است که در آن دو زن جوان عاشق یکدیگر سعی می‌کنند راهی برای فرار از جامعه سختگیر و پوریتن خود پیدا کنند. این فیلم در قرن نوزدهم در یک دهکده در نیویورک اتفاق می‌افتد، و زنان مجبور می‌شوند ساعت‌ها روی برنج زانو بزنند در حالی که دعا می‌خوانند تا از گناه خود توبه کنند. یکی از آنها وقتی سرپرست خانواده گلو او را می‌گیرد، لال می‌شود، و دیگری بعداً وقتی سرپرست خانواده انگشتانش را در چشم او فرو می‌کند، نابینا می‌شود. شخصیت‌ها در حال مرگ از مسمومیت نشان داده می‌شوند -- خفگی و سپس سرفه‌های خونی. تجاوز جنسی تلویحی. انگشت بریده. نگهبانی که سعی در فرار از جامعه دارد، با یک میله به پایش ضربه می‌خورد، که منجر به جراحت شدید می‌شود، و به طور گرافیکی در یک صحنه نشان داده می‌شود. رابطه همجنسگرایانه بین دختر و خدمتکار، به نظر می‌رسد با یک کتاب ابتدایی از ادبیات شهوانی که توسط پدر به خانه آورده شده، شروع شده است، با خواندن خلاصه‌ای از داستان‌ها -- نه تصویری، اما با داستان‌های تلویحی از رابطه جنسی. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این یک درام تاریخی آرام اما گیراست که عناصر پیچش‌های دلهره‌آور و تصاویر وحشت را با هم ترکیب می‌کند. آخرین چیزی که مری دید، فراخوانی غم‌انگیز و مناسب از یک روستای پوریتانی غم‌انگیز در ایالت نیویورک در سال ۱۸۴۳ است، جایی که مردان به‌طور سادیستی تفسیرهای سخت‌گیرانه‌ی کتاب مقدس را اعمال می‌کنند و یک زن سالخورده‌ی مسن شدیدترین مجازات‌ها را بر همه تحمیل می‌کند. در این پس‌زمینه و فیلم‌برداری که پر از قهوه‌ای و خاکستری است، مری جوان به‌طور عاشقانه‌ای عاشق خدمتکار خانواده‌اش، النور، می‌شود. آنچه که بعد از آن می‌آید، اشکال زشتی از نوعی «درمان تبدیل» است، یک کتاب ابتدایی از داستان‌های شهوانی که توسط بزرگ‌ترها سرزنش می‌شود و به خاطر اتفاقاتی که در خانه می‌افتد، و در حالی که مری و النور به‌طور ناامیدانه‌ای نقشه‌ی فرارشان را می‌کشند، یک متجاوز با صورت زخمی و اخلاق سست وارد می‌شود تا اوضاع را بدتر کند.به نوعی، این یک داستان ترسناک غافلگیرکننده است مگر اینکه انتظار یک حمام خون با داستانی نه چندان قوی را داشته باشید. در واقع داستانی وجود دارد، اما خیلی زیاد. سعی دارد در یک لحظه چیزهای زیادی باشد، اما موضوع اصلی ماجرای عشقی همجنسگرایانه در میان پوریتن‌های شادمانه و سختگیر، بیش از حد کافی است. شخصیت مهاجم به اندازه هر یک از شخصیت‌های دیگر، اگر نه بیشتر، جذاب است، اما از نظر داستان، شخصیت کمی بیش از حد مناسب به نظر می‌رسد. عناصر ماوراء طبیعی واقعاً تعلیق را که قبلاً بالا رفته بود، افزایش نمی‌دهند. قطعاً چیزی نیست که کسی آن را یک سرگرمی شاد و سرزنده بنامد، اما فیلم در بهترین حالت خود است زمانی که بر مری و النور تمرکز می‌کند، در حالی که سعی می‌کنند در واقعیتی کسل‌کننده زنده بمانند، جایی که عشقشان توسط اطرافیانشان به عنوان دستاوردهای لوسیفر دیده می‌شود.