خودجوش

در SPONTANEOUS، فقط یک روز دیگر در دبیرستان کاوینگتن است تا اینکه کیتلین اوگدن (ملانی باروس) به طور ناگهانی در دوره سوم منفجر می‌شود. چیزی که در ابتدا به نظر یک اتفاق عجیب می‌رسد، به سرعت به یک همه‌گیری انفجاری تبدیل می‌شود، و مارا (کاترین لانگفورد) و دیلن (چارلی پلامر) به زودی امیدوارند که بتوانند از دبیرستان جان سالم به در ببرند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ارتباط فیلم با زندگی واقعی نوجوانان صحبت کنند. آیا مرگ‌ها در اثر انفجار استعاره‌ای هستند؟ چگونه فکر می‌کنید تجربیات نسل Z بر زندگی بزرگسالی آنها تأثیر خواهد گذاشت؟
• این فیلم را در چه ژانری قرار می‌دهید؟ چگونه آن را با فیلم‌های دبیرستانی دیگر مقایسه می‌کنید؟ کمدی‌های رمانتیک؟ فیلم‌های معمایی؟ ترسناک؟
• این فیلم برای چه گروه سنی مناسب است و فکر می‌کنید چه چیزی از آن یاد خواهند گرفت؟
• درباره اینکه فیلم چگونه اندوه و احساس گناه بازماندگان را به تصویر می‌کشد صحبت کنید. آیا واکنش و احساس مسئولیت مارا واقعی است؟
• چگونه مصرف الکل و مواد مخدر در فیلم به تصویر کشیده شده است؟ آیا پیامدهایی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟

والدین باید بدانند که فیلم Spontaneous یک کمدی رومانتیک تاریک است که به عنوان استعاره‌ای برای درک اضطراب و افسردگی استفاده می‌شود که امروزه بسیاری از نوجوانان واقعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این فیلم بر اساس رمان YA نوشته آرون استارمر است و در مورد این است که چگونه "نجات از دبیرستان" که زمانی یک شوخی بود، اکنون به معنای واقعی کلمه اتفاق می‌افتد. در این فیلم، شخصیت‌های نوجوان به صورت ناگهانی و ناراحت‌کننده‌ای به دلیل انفجار خودبه‌خودی می‌میرند. می‌توان نوجوانان منفجر شده را به عنوان نمادی از قربانیان تیراندازی در مدارس، افرادی که به طور تصادفی بیش از حد مصرف کرده‌اند، مرگ‌های ناشی از خودکشی، یا حتی فشار شدیدی که امروزه زندگی دبیرستانی را همراهی می‌کند، در نظر گرفت. انفجارها بسیار خونین هستند (گاهی با قطعات بدن نیز همراه است) و یک صحنه شدید با چندین انفجار می‌تواند باعث ایجاد اضطراب شدید شود. (هشدار اسپویلر!) این صحنه شامل جیغ زدن دانش‌آموزان دبیرستانی و فرار آن‌ها به سمت خروجی‌ها، خیس شدن آن‌ها از خون در حالی که دوستانشان به سرعت منفجر می‌شوند، است و ممکن است برای نوجوانان بسیار سخت باشد که آن را تماشا کنند. استفاده از الفاظ زشت و رکیک به طور مداوم وجود دارد ("d--k"، "f--k" و موارد بسیار دیگر) و صحنه‌های بوسیدن و رابطه جنسی نیز وجود دارد. به عنوان روشی برای پردازش تروما، شخصیت اصلی مارا (با بازی کاترین لانگفورد) تصمیم می‌گیرد که علی‌رغم توصیه دوستش، شروع به مصرف مواد مخدر کند؛ این کار او را بیمار می‌کند، اما او همچنان از آن لذت می‌برد. بعداً، او الکل می‌دزدد و مست می‌شود تا درد عاطفی خود را بی‌حس کند، که به عنوان یک صحنه طنزآمیز به تصویر کشیده می‌شود. مادر و پدر مارا نیز در اینجا نقشی دارند. فیلم نشان می‌دهد که آن‌ها در کمک به دخترشان برای مقابله با ترس، غم و اندوه، و از دست دادن عمیق چقدر بی‌توان هستند و والدین احتمالاً از تماشای این فیلم شگفت‌انگیز، هرچند شدید، در مورد نسل Z سود خواهند برد. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

از زمان هترز، هیچ کمدی تراژیک عجیب و خنده‌داری که در عین حال به‌شدت مرتبط با تجربهٔ بسیاری از نوجوانان معاصر باشد، ساخته نشده است. مفهوم فیلم اسپونتینئوس دیوانه‌وار است، کلاس سال آخر دبیرستان به‌طور واقعی شروع به منفجر شدن می‌کند و به‌طور شگفت‌انگیزی، خنده‌ها سخت به دست می‌آیند. اما در نیمهٔ فیلم، اشک‌ها سخت‌تر جاری می‌شوند و داستان عجیب و غریب دردناکاً طنین‌انداز می‌شود. نویسنده و کارگردان اول، برایان دافیلد (که فیلم‌نامه را از رمان آرون استارمر اقتباس کرده است) به‌طور استادانه‌ای لحن فیلم را متعادل می‌کند، یک رمانس شیرین و شکوفا، گفتگوهای کنایه‌آمیز و پرمعنا ("او یک شخص لباس تابستانی بود") و لحظاتی از ترس و ناامیدی واقعی را باهم می‌بافد. برای والدین و مراقبین که در تلاش برای درک چالش‌های سلامت روان هستند که بسیاری از نسل زد با آن روبرو هستند، اسپونتینئوس یک استعارهٔ قدرتمند است.لانگفورد از شخصیت خود در سریال 13 دلیل برای اینکه که بر خودکشی تمرکز داشت، فاصله می‌گیرد؛ داستان مارا در مورد درک این موضوع است که اگر بتوانید تا زمان فارغ‌التحصیلی صبر کنید، ممکن است خوش‌شانس باشید و فرصت‌های بیشتری در انتظارتان باشد. لحن فیلم بعد از یک صحنه ویرانگر و تکان‌دهنده قلب، کاملاً تغییر می‌کند، به گونه‌ای که برای برخی ممکن است بیش از حد باشد. برخلاف زمانی که دنیل واترز در دهه 1980 فیلم هترز را نوشت، خشونت مرگبار در مدرسه اکنون بسیار رایج است. اگرچه فیلم اسپونتینیوس به طور مستقیم نشان نمی‌دهد که انفجارها قرار است چه چیزی را نشان دهند، اما به طور قدرتمندی همدردی را برمی‌انگیزد. و با وجود اینکه فیلم به همراه مارا به اوج احساسات می‌رسد، با انفجاری از امید قوی به پایان می‌رسد که می‌تواند برای برخی از نوجوانان در دوران سخت زندگی، کافی باشد.