گدر از شب

وقتی که آقای دانبار (برایان آستین گرین) معلم تاریخ دبیرستان، گروهی از دانش‌آموزانش را می‌شنود که پشت سرش می‌خندند، تصمیم می‌گیرد به آن‌ها درس عبرتی بدهد. او دانش‌آموزان را غافلگیر می‌کند و بعد از ساعات مدرسه، بازی پینت‌بال به بازی بقا تبدیل می‌شود و برنده کسی است که بتواند تا آخر شب دوام بیاورد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم صحبت کنند. آیا خشونت در این فیلم ستایش می‌شود؟ تماشای خشونت در رسانه‌ها چه تأثیری بر بینندگان دارد؟ آیا مواجهه با رسانه‌های خشونت‌آمیز، کودکان را نسبت به خشونت بی‌تفاوت می‌کند؟
• شخصیت اصلی فیلم آخرین شب در ابتدا به صورت همدلانه به تصویر کشیده می‌شود قبل از اینکه اقدامات وحشتناکی انجام دهد. این چطور بر احساسات شما نسبت به او تاثیر می‌گذارد؟ آیا خطری در همدلانه جلوه دادن کسی که کار بدی انجام می‌دهد وجود دارد؟
• کارگردان این فیلم آسیایی آمریکایی است و در مورد استفاده از فیلم‌هایش برای مقابله با کلیشه‌های مضر بسیار صریح بوده است. با در نظر گرفتن این موضوع، به نظر شما نیت او در مورد تنوع و کلیشه‌ها در این فیلم چه بوده است؟
• چگونه مصرف الکل و مواد مخدر به تصویر کشیده شده است؟ آیا این موارد را جذاب و فریبنده نشان می‌دهند؟ وقتی می‌بینیم دانبار همیشه از قوطی نوشیدنی الکلی استفاده می‌کند، منظورشان چیست؟

در این فیلم، معلمی خسته و ناراضی از دبیرستان (برایان آستین گرین) به دنبال دانش‌آموزانش در مدرسه می‌گردد. این فیلم به همان اندازه که به نظر می‌رسد، خشونت‌بار و آزاردهنده است و شامل صحنه‌های گرافیکی و خشن تیراندازی به نوجوانان در مدرسه و همچنین تصاویری از دویدن و پنهان شدن آنها در راهروها است. همچنین تصویری همدلانه و ناراحت‌کننده از مردی میانسال سفیدپوست ارائه می‌دهد که احساس می‌کند دنیا به ناحق او را به عنوان "بدجنس" معرفی کرده است، بنابراین از کوره در می‌رود و تصمیم می‌گیرد دقیقاً همان شود. چهار نوجوانی که هدف او هستند، متنوع هستند، اما دو نفر از آنها بسیار بد هستند: یکی زن‌ستیز است و با زبانی زننده و نامناسب جوک‌های جنسی می‌گوید (مانند "blow" و "d--k" و غیره)، در حالی که دیگری به صورت اغراق‌آمیزی "بیدار" است و فخر می‌فروشد که قصد دارد دروغ بگوید و ادعا کند معلمی او را لمس کرده است. دو نوجوان دیگر همراه با دوستانشان هستند و انتخاب‌های بدی می‌کنند، اما به صورت قهرمانانه‌تری به تصویر کشیده می‌شوند. یکی از آنها شجاع است و نیاز دیگران را بر نیاز خود مقدم می‌داند، و دیگری باهوش است و مهارت‌های تفکر جانبی را نشان می‌دهد. انتظار می‌رود در سراسر فیلم، نوشیدن الکل و فحاشی ("c--t"، "f--k" و موارد بسیار دیگر) وجود داشته باشد. بزرگسالان در محیط مدرسه الکل مصرف می‌کنند و ماری‌جوانا می‌کشند، و نگاهی گذرا به نوجوانان در حال انجام نوعی فعالیت جنسی وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

کارگردان و نویسنده نیک لجر فیلمی اکشن ساخته است که به‌شدت بد از آب درآمده است. این فیلم می‌خواهد نسخه امروزی فیلم سقوط باشد، فیلمی کلاسیک که به اندازه‌ای که مورد احترام است، مورد تنفر هم قرار گرفته است. اما لجر جوئل شوماخر نیست. مانند شخصیت اصلی آن تریلر روان‌شناختی، معلم تاریخ آقای دانبار قرار است به‌عنوان یک ضدقهرمان دیده شود. در ابتدا او به‌عنوان پدری مهربان با رفتاری آرام نشان داده می‌شود که توسط پاندمی منزوی شده است، در حال طلاق است و اجازه ندارد دخترش را ببیند. با وجود قرنطینه، او به‌صورت آنلاین به گروهی از دانش‌آموزان بی‌انگیزه و بی‌ادب دبیرستانی درس می‌دهد. اولین دیالوگ فیلم مربوط به دانش‌آموزی است که جورج واشنگتن را به خاطر برده‌داری مورد انتقاد قرار می‌دهد، درحالی‌که دانبار سعی می‌کند راهی برای توضیح این موضوع پیدا کند که آن زمان متفاوت بوده است. این دیالوگ قرار است بینندگان را تشویق کند تا با احساسات دانبار همدردی کنند که دنیا در حال تغییر است و با آن، جایگاه او. وقتی او گروهی از دانش‌آموزان مختلف را در یک جلسه گروهی در کلاس آنلاینشان می‌شنود، متوجه می‌شود که او (و به‌طور ضمنی، همه مردان سفیدپوست میانسال) حالا موضوع تمسخر است و کیسه بوکس. بنابراین دانبار تصمیم می‌گیرد قدرت خود را با شکار و شلیک به دانش‌آموزان در مدرسه بازگرداند.لذت امید دارد با این طرح به‌شدت زننده و بی‌ملاحظه چه چیزی را به دست آورد؟ دانبار پرچم آمریکا را روی دیوار آویخته، از ماسک زدن امتناع می‌کند و در حالی که نوجوانان را به دام می‌اندازد، سرود ملی و «آمریکای زیبا» را زمزمه می‌کند. او به‌عنوان فردی بی‌ثبات اما همدل به تصویر کشیده شده است. آیا لذت انگشت اتهام را به سمت این نوع «وطن‌پرست» نشانه رفته است، واژه‌ای که در ایالات متحده معنای دوگانه‌ای پیدا کرده است؟ یا این قرار است یک خیال انتقام‌جویانه باشد برای نسلی از مردان که احساس می‌کنند فرش از زیر پایشان کشیده شده است؟ به هر حال، این فیلم قربانیان و جامعه را مقصر جلوه می‌دهد. با توجه به تیراندازی‌های ترسناک در مدارس، رویکرد لذت هم بی‌ملاحظه و هم بی‌پروا است. آخرین شب مثالی است از وضعیتی که در آن، فقدان استعداد و عقل سلیم فیلمساز می‌تواند به‌واقع باعث شعله‌ور شدن آتش در فردی آسیب‌پذیر شود که به دنبال تایید دیدگاه جهان خود است. و حتی اگر تمام بی‌مسئولیتی‌های هنری را کنار بگذاریم، فیلمنامه غیرمنطقی و ضعیف اجرا شده است. این تریلر دبیرستانی باید از پرده‌ها پایین کشیده شود.