بانوی جنگجوی چانسی

ملکه جنگجوی جانسی" داستان زن افسانه‌ای هندی به نام لکشمیبای (دویکا بیس) است که در جوانی با گنگادهر رائو (میلند گوناجی)، مهاراجه جانسی، ازدواج کرد و ملکه جانسی شد. لکشمیبای پسری به دنیا آورد که در کودکی درگذشت و جانسی را بدون وارث گذاشت تا اینکه او و گنگادهر به‌طور رسمی خواهرزاده خود را به فرزندی پذیرفتند. پس از مرگ ناگهانی گنگادهر، کمپانی هند شرقی (نماینده بریتانیا در هند) قانونی جدید از دوره ویکتوریا را اعمال کرد که طبق آن، چون یک زن و پسرخوانده نمی‌توانند حکومت کنند، سرزمین جانسی به حکومت بریتانیا (کمپانی) واگذار می‌شود. رانی لکشمیبای تصمیم می‌گیرد که در مقابل این دستور مقاومت کند و در همین حین، سربازان هندی که برای کمپانی هند شرقی کار می‌کردند، به دلیل کشف این موضوع که چربی فشنگ‌های تفنگ‌های آنها (که سربازان باید گاز می‌گرفتند) ظاهراً از چربی گوشت خوک و گاو تهیه شده بود، که نقض قوانین غذایی مسلمانان و هندوها بود، شورش می‌کنند. رانی با سایر شاهزادگان استان‌ها و همچنین سربازان خشمگین متحد می‌شود و شورشی به راه می‌اندازند که به عنوان شورش هندی شناخته می‌شود. در همین حین، ملکه ویکتوریا (جودی می) و نخست‌وزیر لرد پالمرستون (درک جاکوبی) به افسر ارشد کمپانی هند شرقی، سر هیو رز (رابرت اورچت) و یک کارمند دولتی بی‌رحم به نام سر رابرت همیلتون (ناتانیل پارکر) تکیه می‌کنند تا این شورش را سرکوب کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد میزان خشونت در فیلم ملکه جنگجوی جَهانسی صحبت کنند. آیا بین خشونت واقع‌گرایانه و نمادین تفاوتی وجود دارد؟ کدام یک تأثیر بیشتری دارد و چرا؟
• از دیدن این فیلم چه نکاتی یاد گرفتی؟ آیا علاقه‌مند هستی که بیشتر در مورد رانی یا مبارزه هند برای کسب استقلال از بریتانیا بدانی؟
• آیا رانی لاکشمی‌بای را الگوی خود می‌دانید؟ چگونه شجاعت، درستکاری و پشتکار خود را نشان داده است؟ چه تفاوتی با دیگر زنان زمان و مکان خود داشت؟
• این فیلم چه آموزه‌ای درباره مفهوم امپراتوری دارد؟ چرا مهم است که مردم کشور خود را اداره کنند؟

ملکه جنگجوی جهانسی" یک درام تاریخی درباره لکشمیبایی افسانه‌ای، ملکه بیوه یک استان کوچک هندی است که در میانه‌های سده نوزدهم آشکارا علیه کمپانی هند شرقی و حکومت بریتانیا شورید. این فیلم که به کارگردانی سواتی بهایسه و با بازی دخترش، دوییکا بهایسه، ساخته شده است، شامل خشونت زیادی است، از جمله نمای نزدیک مردان دار زده، میدان‌هایی از اجساد، بریدن گلوی انسان‌ها، تجاوز جنسی تلویحی و صحنه‌های نبرد با شمشیر، خنجر و تفنگ میان نیروهای بریتانیایی و ائتلاف شورشیان هندی. در غیر این صورت، محتوای فیلم نسبتا ملایم است و نوجوانانی که آن را تماشا می‌کنند، درس ارزشمندی درباره رهبری و توانمندسازی زنان از طریق داستان این شخصیت تاریخی مهم، که برای مخاطبان غربی ناشناخته است، خواهند گرفت.

داستان رانی لکشمی‌بای، قهرمان افسانه‌ای هندوستان، بسیار جذاب و شایسته‌ی اشتراک‌گذاری با مخاطبان جهانی است، اما این فیلم زندگی‌نامه‌ای ضعیف نتوانسته است که حق مطلب را ادا کند. اگر این فیلم به دست فیلمسازی ظریف‌کار ساخته می‌شد، احتمالاً «ملکه‌ی جنگجوی جانسی» شبیه یک ویدئوی آموزشی تاریخ جهان که به طرز شگفت‌آوری خشن است، به نظر نمی‌رسید. حتی بازیگران بریتانیایی برنده‌ی جایزه که در نقش‌های مکمل بازی می‌کنند، در اجرای فیلمنامه‌ای یکنواخت، بیش از حد پندآموز و احساسی، بی‌روح به نظر می‌رسند. علی‌رغم موضوع جذاب فیلم، ضعف فیلمنامه و بازی‌های گاه چوبی، فیلم را کمی خسته‌کننده کرده است، حتی با اینکه مدت آن حدوداً ۱۰۰ دقیقه است.بیسی (که دختر کارگردان فیلم است) فاقد وقار و سنگینی لازم برای ایفای این نقش بزرگ است. اگر پولی که صرف استخدام اورت، جاکوبی و می شده است، برای انتخاب یک بازیگر زن هندی باتجربه‌تر برای نقش اصلی هزینه می‌شد، نتیجه بهتر می‌شد. نمی‌توان به این موضوع فکر نکرد که اگر فیلمسازی مانند میرا نایر، گوریندر چادا، دیپا مهتا یا زویا اختر (همه کارگردانان زن برجسته هندی‌تبار) فیلمی موثرتر، جاه‌طلبانه‌تر، کمتر صادقانه و کمتر سیاه و سفید درباره داستان رانی لاکشمیبای می‌ساختند، چه اتفاقی می‌افتاد. به‌ویژه پارکر، سر هاملتون را مانند یک شخصیت منفی غیرقابل‌بازگشت و سبیل‌چرخان بازی می‌کند، درحالی‌که بن لمب، بازیگر نقش ماژور رابرت الیس، همدلانه اما آشکارا عاشق لاکشمیبای است. بخش‌هایی از روایت آموزنده‌اند و شایسته پژوهش و پرسش بیشتر هستند، اما به‌طور کلی، فیلم به‌طور قطع آموزشی است، اما از نظر سینمایی سرگرم‌کننده نیست.