شهروند کین

درحالی‌که چارلز فاستر کین (با بازی اورسن ولز) در حال مرگ است، آخرین کلمه‌ای که بر زبان می‌آورد «رزباد» است. جری تامپسون، خبرنگار، مامور می‌شود تا حقیقت شخصیت کین و معنی «رزباد» را کشف کند. او با پنج نفر از افراد مهم در زندگی کین ملاقات می‌کند، از مردی که کین را بزرگ کرده تا همسر دومش، تا شاید بتواند معمای کوچک آخرین کلمه‌ی کین و معمای بزرگتر شخصیت او را حل کند؛ شخصیتی که هم می‌توانست با صداقت و هم با فساد زندگی کند و به نظر می‌رسید هیچ‌گاه احساس آرامش و خوشبختی نمی‌کرد. تامپسون به بررسی تصمیم کین برای خرید یک روزنامه و تبدیل آن به یک مجموعه‌ی تاثیرگذار می‌پردازد؛ ازدواجش با دخترخاله‌ی یک رئیس‌جمهور و آرزوی خود او برای رسیدن به مقام‌های دولتی؛ و رابطه‌اش با یک خواننده‌ی اپرای در حال پیشرفت. درحالی‌که شخصیت‌های داستان هرگز معنی «رزباد» را فاش نمی‌کنند، به بیننده اجازه داده می‌شود تا خودش این معما را حل کند. اما جواب فقط ثابت می‌کند که هیچ‌گاه جواب‌های ساده‌ای برای پیچیدگی روح انسان وجود ندارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه چگونه کین از روزنامه‌اش برای تاثیرگذاری بر سیاست و برانگیختن علاقه مردم به جنگ در فیلم شهروند کین استفاده کرد، صحبت کنند. آیا روزنامه‌ها و سایر رسانه‌های خبری هنوز هم این کار را انجام می‌دهند؟
• چرا فکر می‌کنید وقتی مرد، «رزباد» گفت؟
• آیا تا به حال از قلعه هیرست بازدید کرده‌اید؟ جایی که الگوی خانه زانادو در فیلم شهروند کین بود؟ (در این فیلم، نمای هوایی از املاک ویلیام راندولف هیرست در ساحل کالیفرنیا در سان سیمئون به عنوان زانادو، محل زندگی کین، نشان داده می‌شود.) این قلعه اکنون یک بنای تاریخی ایالت کالیفرنیا است و برای بازدید عموم باز است.
• شخصیت‌های فیلم شهروند کین چگونه فروتنی را نشان می‌دهند؟ چرا این قدرت شخصیتی تا این حد مهم است؟

والدین باید بدانند که فیلم شهروند کین فیلمی جدی و بزرگسالانه است که برای کودکان کوچک جذابیتی نخواهد داشت. اما برای نوجوانان (و هر کودک بزرگتر دیگری که علاقه‌ای نوپا به هنر فیلم‌سازی دارد) پرتره‌ای ضروری از یک غول رسانه‌ای اوایل قرن بیستم است. این فیلم که در سال ۱۹۴۱ ساخته شده، توسط برخی به عنوان بهترین فیلم تمام دوران، هم به خاطر تکنیک‌های جسورانه و هم به خاطر عمق شخصیت‌پردازی آن، شناخته می‌شود. در چند صحنه، شخصیت‌های اصلی در حال نوشیدن یا مستی نشان داده می‌شوند؛ و در کل فیلم، سیگار، پیپ و سیگار برگ کشیده می‌شود. ماجرای خیانت ضمنی کین تاثیری بر داستان دارد، اما هیچ برهنگی جنسی و فحاشی یا زبانی توهین‌آمیز در فیلم وجود ندارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

بچه‌هایی که این فیلم را می‌بینند، هرگز نمی‌توانند بفهمند که چقدر انقلابی بوده است. هر یک از ده‌ها نوآوری آن، از ساختار فلش‌بک تا استفاده از دکورهایی با سقف برای اصالت بیشتر، تقریباً به استاندارد تبدیل شده است. مشکلی نیست، زمان کافی وجود دارد تا اگر بخواهند بیشتر در مورد تاریخ و نقد فیلم بدانند، این جنبه‌های درخشش «شهروند کین» را مطالعه کنند. در اولین تماشای این اثر درخشان (و برای بحث خانوادگی)، فقط اجازه دهید روی داستان، دیالوگ و شخصیت‌ها تمرکز کنند، که همچنان جذاب و معاصر هستند، همان‌طور که بیش از ۵۰ سال پیش بودند.مانند ویلی استارک در فیلم همه مردان شاه، کین به عنوان یک مردمی شروع می‌کند و فاسد و تنها می‌میرد، و ما نمی‌توانیم از امید به توضیحی در مورد چگونگی اتفاق افتادن آن دست برداریم، همانطور که تامپسون انجام می‌دهد. هر دو کین و استارک بر اساس شخصیت‌های واقعی ساخته شده‌اند. کین تا حد زیادی اما نه به طور کامل بر اساس ویلیام راندولف هرست، وارث تقریباً غیرممکن ثروتمندترین صاحب معدن طلا و نقره در آمریکا، که به یک غول انتشاراتی قدرتمند تبدیل شد. کین همچنین ممکن است بر اساس خود ولز بوده باشد، که تنها ۲۵ سال داشت زمانی که فیلم‌نامه این فیلم، اولین فیلمش، را نوشت، کارگردانی کرد و در آن بازی کرد. او بقیه عمرش را صرف بهانه‌تراشی برای اینکه چرا هرگز به آن سطح از موفقیت نرسید، کرد.