دورا و شهر گمشده طلا

دورا و شهر گمشده طلا با نمایش دوران کودکی دورا (با بازی مدلین میراندا) آغاز می‌شود که همراه با والدینش (اوا لونگوریا و مایکل پنیا) و پسر عمویش دیگو (مالاکی بارتون) در جنگل زندگی می‌کند، تا اینکه دیگو و خانواده‌اش به شهر نقل مکان می‌کنند. دورا جوان مستقیماً به دوربین نگاه می‌کند و از بینندگان می‌خواهد که کلماتی را به اسپانیایی تکرار کنند و معتقد است که میمونش با او صحبت می‌کند، درست مثل شخصیت کارتونی‌اش. اما در فیلم، والدینش این رفتار را به آموزش خانگی او نسبت می‌دهند. یک دهه بعد، دورای نوجوان (ایزابلا مونر) کشف شگفت‌انگیزی می‌کند که والدینش را راهی ماموریتی به پرو می‌کند تا شهری افسانه‌ای اینکایی را کشف کنند. در غیاب آنها، دورا نزد دیگو (جف واهلبرگ) و خانواده‌اش در لس آنجلس می‌رود. دورا برای اولین بار باید به مدرسه عمومی برود و با بچه‌هایی ارتباط برقرار کند که به هیچ وجه علاقه‌ای به کنجکاوی و دوستانه بودن او ندارند. در یک سفر مدرسه به موزه، دورا و دوستانش ربوده می‌شوند و به پرو برده می‌شوند، اما با کمک آلخاندرو (اوخنیو دربز)، دوست والدینش، فرار می‌کنند. آنها با هم به دنبال والدین دورا و شهر گمشده طلا می‌گردند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شخصیت‌های الگو در فیلم دورا و شهر گمشده با هم صحبت کنند. چگونه این شخصیت‌ها شجاعت، کار گروهی و همدلی را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟
• نظر شما در مورد نسخه نوجوان دورا چیست؟ چگونه او وفادار به روحیه شخصیت کارتونی دورا است؟ چه چیزهایی به نوجوانان و جوانان آموزش می‌دهد؟
• آیا واقع‌گرایانه است که فکر کنیم یک دانش‌آموز دبیرستانی که صادق، مهربان و معصوم است، در مدرسه مورد آزار و تمسخر قرار می‌گیرد؟ دورا چگونه با رفتارهای بدبینانه اطرافیانش کنار می‌آید؟
• این فیلم امیدوار است که مورد توجه چه گروهی از مخاطبان قرار بگیرد؟ چطور می‌توان فهمید؟
• آیا بخش‌هایی از فیلم برای شما ترسناک بود؟ دلیل آن چیست؟ کودکان تا چه اندازه می‌توانند صحنه‌های ترسناک را تحمل کنند؟

دورا و شهر گمشده طلا بر اساس مجموعه پویانمایی محبوب دورا، کاوشگر است و یک ماجراجویی لایو-اکشن محسوب می‌شود. از آنجایی که دورا در این فیلم (با بازی ایزابلا مونر) نوجوانی است و نه دختری بسیار جوان، فیلم برای بینندگان کمی بزرگ‌تر از سریال طراحی شده است. داستان ترکیبی است از کمدی مدرسه‌ای خارج از آب و ماجراجویی و ماموریت نجات واقعی دورا. می‌توانید انتظار برخی از مخاطرات، از جمله یک آدم‌ربایی، یک گروگان‌گیری مسلح و چند مورد نزدیک به خطر، آسیب و غرق شدن را داشته باشید. بچه‌ها مورد تعقیب و گاز قرار می‌گیرند، اما همچنین شوخی و اسلپ‌استیک زیادی وجود دارد و کاشف مورد علاقه همه به‌طور ایمن ماموریت خود را به پایان می‌رساند. شخصیت‌ها کمی زبان توهین‌آمیز استفاده می‌کنند («بسته»، «احمق»، «عجیب» و غیره) و کمی معاشقه و یک بوسه سریع بین نوجوانان وجود دارد. می‌توانید انتظار تم‌هایی مانند کار تیمی، ارتباط، همدلی، شجاعت، کنجکاوی و پشتکار را داشته باشید.

این اقتباس سرگرم‌کننده و صمیمی از برنامه دوزبانه محبوب کودکان، نسخه‌ای مثبت و مصمم از شخصیت دورا را در قالب یک نوجوان به تصویر می‌کشد. اگرچه مشخص نیست که این فیلم دقیقاً برای چه گروهی جذاب خواهد بود - نوجوانانی که به دنبال یادآوری خاطرات مجموعه نیکلودئون دوران کودکی خود هستند؟ یا طرفداران جوان‌تر که علاقه‌مند به دیدن یک قهرمان بزرگ‌تر هستند؟ - اما یک چیز بلافاصله واضح است: انتخاب بازیگران فیلم فوق‌العاده است. مونر آمریکایی-پروئی که با چشمان قهوه‌ای بزرگ و گویای خود و پیشانی مخصوصش شبیه دورا است، شخصیت کنجکاو، بخشنده و باهوش این کاشف جوان را به خوبی به تصویر می‌کشد. همچنین لونگوریا و پنیا به عنوان والدین دورا که مانند همه والدین نوجوانان، احساسات دوگانه‌ای درباره بزرگ شدن دخترشان دارند، با بازی سرگرم‌کننده و دلسوزانه خود درخشیده‌اند.نقش‌های مکمل شامل برخی بازیگران بزرگ لاتین‌تبار است، از جمله استاد کمدی اسلپ‌استیک، دربز که او نیز یکی از تهیه‌کنندگان فیلم است؛ سوپراستار مکزیکی آدریانا بارازا در نقش مادربزرگ دورا؛ بنیسیو دل تورو به عنوان صداپیشه نقش دزد روباه‌صفت؛ و دنی ترخو در یک نقش کوتاه کمدی به عنوان صدا پیشه بوتس که صدایی زیر و نازک دارد. والبرگ (نوه مارک والبرگ) که مادرش اهل جمهوری دومینیکن است، در نقش دیگو، پسرعمو دورا قول یک بازیگر آینده‌دار را می‌دهد. اما برخی از شوخی‌های فیلم بیش از حد قابل پیش‌بینی هستند، یک زیرداستان عاشقانه غیرضروری (اما بسیار آرام) وجود دارد و رابطه بین دورا، دیگو و دو همکلاسی آنها به اندازه رابطه بین نوجوانان در فیلم جومانجی: به جنگل خوش آمدید جذاب نیست. با این حال، جنگل استرالیا به خوبی جنگل آمازون را تداعی می‌کند و سکانس‌های اکشن آن به اندازه کافی خطرناک هستند که برای نوجوانان جذاب باشند بدون اینکه ترسناک باشند. همیشه مشخص است که در پایان، دورا و دوستانش خواهند توانست فریاد بزنند: «ما موفق شدیم! هورا!» در پایان فیلم، یک قطعه موزیکال جذاب با حضور مونر وجود دارد که مهارت‌های تئاتر موزیکال خود را به نمایش می‌گذارد.