آنجلو قوانین را تعیین می‌کند.

به نظر آنجلو ۱۱ ساله (با صدای جنیفر ویسالی)، دنیا برای بچه‌ها کمی ناعادلانه است. با این همه کارهای خانه و تکالیف مدرسه‌ای که از یاد آدم می‌رود، چه کاری از دست یک پسر برمی‌آید جز اینکه نقشه‌های پیچیده‌ای بکشد تا شانس را کمی به نفع خودش تغییر دهد؟ و برای این کار، کسی بهتر از آنجلو نیست که ناراحتی‌های کوچک زندگی را به عنوان فرصت‌های بزرگی می‌بیند تا توانایی‌هایش را در مقابل بزرگسالان ناآگاه امتحان کند. با کمک دوستان صمیمی‌اش، شروود (آرون کانلی) و لولا (کاساندرا موریس)، آنجلو از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند تا مطمئن شود که همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود... برنامه‌ای که خودش طراحی کرده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نقشه‌های آنجلو صحبت کنند. آیا این نقشه‌ها در دنیای واقعی قابل اجرا هستند؟ چرا دوستانش در این نقشه‌ها با او همراه می‌شوند؟ آیا بچه‌های شما می‌توانند به دوستانشان نه بگویند اگر بخواهند کاری را انجام دهند که می‌دانند نباید انجام دهند؟
• آنجلو چطور فکر می‌کند حق دارد قوانین را زیر پا بگذارد تا به خواسته‌هایش برسد؟ دنیا چه شکلی می‌شد اگر همه بر اساس این قانون زندگی می‌کردند؟ آیا زیر پا گذاشتن قانون در هر شرایطی قابل قبول است؟
• این نمایش بزرگسالان را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا آنجلو و دوستانش به بزرگترها احترام می‌گذارند؟ کودکان: چرا احترام گذاشتن به بزرگترها در زندگی شما مهم است؟

والدین باید بدانند که آنجلو رولز دربارهٔ پسری است که در حین اجرای طرح‌های پیچیده برای مقابله با فجایع جزئی که در زندگی‌اش رخ می‌دهد، قوانین زیادی را می‌شکند. این فجایع شامل مواردی مثل ضبط یک وسیله توسط معلم یا ندیدن یک برنامه تلویزیونی است. به عبارت دیگر، این «فجایع» در اندازهٔ کودکان برای بزرگسالان چندان واقعی به نظر نمی‌رسند، در حالی که برای کودکان واقعی‌تر است. والدین هم نگاه کاملاً متفاوتی به راه‌حل‌های افراطی آنجلو دارند. با این حال، این نوع شیطنت‌های فانتزی در سبک منحصر به فرد این نمایش به خوبی کار می‌کند و کودکان بزرگ‌تر آن را به عنوان یک دنیای خیالی درک می‌کنند. انتظار برخی توهین‌های لفظی مثل «احمق» و «میگو» و تعداد زیادی شخصیت‌های بزرگسال بی‌دست و پا را داشته باشید که به شیطنت‌های کودکان دامن می‌زنند. اما در عین حال، موضوعات قوی دوستی و خانوادهٔ محکم و یکپارچه هم در مرکز توجه قرار دارند.

آنجلو رولز یکی از آن برنامه‌هایی است که می‌تواند شکاف نسلی در بین مخاطبان خود را آشکار کند. در حالی که کودکان با معضلات متعدد آنجلو ارتباط برقرار می‌کنند و راه‌حل‌های خلاقانه او را خنده‌دار (و احتمالاً حتی نابغه) می‌دانند، والدین احتمالاً واکنشی کمی متفاوت به بی‌توجهی آشکار او به قوانین خواهند داشت. درست است، همه چیز سرگرم‌کننده است، اما اگر قرار است پیامی از این برنامه گرفته شود، این است که اگر می‌خواهید به هدف خود برسید، بهتر است تمام تلاش خود را بکنید.با این حال، آنجلو بچه بدی نیست و روابطش با دوستان و خانواده اش نشان می دهد که او جنبه های مهربانانه هم دارد. او فقط در اعتقاداتش مصمم است و این نوع تعهد بالاخره دردسری درست می کند. در نهایت، تا زمانی که بچه ها بدانند که شیطنت های آنجلو برای بزرگترها قابل قبول نیست، ماجراجویی های این قهرمان بچه مغرور، فرار سرگرم کننده ای از واقعیت است. علاوه بر این، سبک خلاقانه انیمیشن این برنامه، آن را غیرقابل پیش بینی می کند که بینندگان از آن لذت خواهند برد.