خانه

بووها با مشکلی مواجه هستند. هر زمان که دشمنان سرسخت آنها، گورگ، آنها را در گوشه‌ای از کهکشان پیدا می‌کنند، بووها باید به یک سیاره میزبان جدید فرار کنند. و این بار، مقصد آنها زمین است. انسان‌ها، از جمله دانش‌آموز کلاس هفتمی به نام تپ (با صدای ریحانا) که در نهایت از مادرش جدا می‌شود، چندان خوشحال نیستند، چرا که بووها آنها را جمع می‌کنند و به استرالیا می‌فرستند. اما تپ دوست غیرمنتظره‌ای پیدا می‌کند، اوه (جیم پارسونز)، یک بوو دوستانه غیرمعمول که به دنبال ارتباط است. علی‌رغم شروع پرفراز و نشیب، این دو با هم پیوند برقرار می‌کنند و توطئه می‌کنند تا مادر تپ را پیدا کنند و البته سیاره را نجات دهند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره پیام‌های فیلم «خانه» در مورد مدارا و تسامح صحبت کنند. این فیلم چگونه نشان می‌دهد که دوستی با کسانی که ظاهر یا سبک زندگی متفاوتی دارند، امری پسندیده است؟
• بعضی افراد چرا حتی قبل از تلاش کردن، امیدشان را از دست می‌دهند؟ شکست خوردن چرا اینقدر ترسناک است؟ بعضی افراد به دلایل مختلفی ممکن است قبل از تلاش کردن، امید خود را از دست بدهند. شاید ترس از شکست خوردن، ترس از ناشناخته‌ها، یا تجربه‌های منفی گذشته باعث شود که افراد احساس کنند تلاش‌شان بی‌ثمر است و بنابراین امید خود را از دست بدهند. شکست خوردن می‌تواند ترسناک باشد زیرا ممکن است با احساساتی مانند شرمندگی، ناامیدی، یا عدم کفایت همراه باشد. همچنین، شکست می‌تواند به معنای از دست دادن فرصت‌ها، منابع، یا وجهه اجتماعی باشد. به همین دلیل، بعضی افراد ممکن است ترجیح دهند که اصلا تلاش نکنند تا اینکه ریسک شکست خوردن را بپذیرند. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشیم که شکست می‌تواند یک تجربه یادگیری ارزشمند باشد و کلید موفقیت نهایی باشد.
• اگر هر بار که دروغ بگویید، سبز شوید چه حسی خواهید داشت؟ آیا انسان‌ها هنگام دروغ گفتن نشانه‌های دیگری هم دارند؟
• اگر کتابی که این فیلم بر اساس آن ساخته شده است را خوانده باشید، چطور آن‌ها را با هم مقایسه می‌کنید؟ کدام یک را بیشتر ترجیح می‌دهید و چرا؟

خانه" بر اساس کتاب کودکانه "معنی واقعی اسمک دی" اثر آدام رکس ساخته شده است. این پویانمایی مهیج، دنیای باورپذیری را خلق می‌کند که در آن موجودات فضایی به نام بوو که از دشمنانشان فرار می‌کنند، باید سیاره جدیدی برای زندگی پیدا کنند... بنابراین زمین را تصرف می‌کنند. خانواده‌های انسانی در جابجایی‌های اجباری که دنبال می‌شود، از هم جدا می‌شوند و شخصیت اصلی داستان، تِپ (با صدای ریحانا) از مادرش جدا می‌شود که ممکن است برای کودکان کوچک ناراحت‌کننده باشد. او با یکی از بووها به نام اُه (با صدای جیم پارسونز) که دوستانه‌ترین رفتار را نسبت به انسان‌ها دارد، تیم می‌شود و ماجراجویی آغاز می‌شود. مهاجمان و سفینه‌های بزرگشان ممکن است کمی ترسناک باشند و در یک صحنه به نظر می‌رسد که یکی از شخصیت‌های اصلی می‌میرد (هرچند که این اتفاق نمی‌افتد). همچنین کمی شوخی‌های توالت در فیلم وجود دارد، اما استفاده زیادی از زبان تند، صحنه‌های نامناسب جنسی یا مصرف مواد مخدر نشده است.

در تولید فیلم خانه، خلاقیت و هنرمندی زیادی به کار رفته و انیمیشن آن به‌راستی زیبا است. فیلم خوب است، هرچند که شاید داستان به‌طور شگفت‌انگیزی اورجینال نباشد، که این برای بیشتر کودکان و نوجوانانی که به سینما می‌روند، ممکن است کاملاً مناسب باشد. بووها کمی شبیه مینیون‌های چاق و دوست‌داشتنی از سری فیلم‌های من نفرت‌انگیز هستند، با کمی طعم شِرک. و رهبر نادان بووها، کاپیتان اسمک (با صدای استیو مارتین پرشور)، یادآور جولیان، پادشاه خودشیفته‌ی ماداگاسکار است که البته خیلی شجاع نیست. (در افسانه‌ی بووها آمده است که «اسمک به‌درستی با ترس گریخت»).بوووها از شجاعت بیزارند و فاقد میل انسانی به معاشرت هستند؛ آنها رفتار انسان‌ها را کاملا گیج‌کننده می‌دانند. این موضوع باعث می‌شود که شخصیت دوست‌داشتنی «اوه» یک استثنا باشد - او موجودی است که دوست دارد در میان مردمی که معتقدند "مهمانی‌ها بی‌فایده هستند و زمان باارزش بوووها را تلف می‌کنند"، زندگی کند. («من بین بوووها، جور درنمی‌آیم»، او توضیح می‌دهد. «من بیرون می‌ایستم.») رابطه بین بیگانه‌ای مهربان اما بدون دوست و «تیپ» که شکاک و خودکفاست، به زیبایی تصویر شده است. و آهنگ‌هایی که در طول فیلم پخش می‌شوند (که ریحانا آنها را خوانده است) به طور قابل توجهی به روشن شدن پایه‌های عاطفی فیلم کمک می‌کنند. تصمیم برای تاکید بر بهترین ویژگی‌های انسان - تمایل به نشان دادن امید بی‌دلیل در برابر شانس کم - باعث می‌شود که فیلم «خانه» یک تجربه خوشایند باشد، حتی زمانی که بیگانگان در حال تصرف کره زمین هستند.