جزیره گنج

جیمی هاوکینز، پسر بی‌پدر و مادر، که در مسافرخانه‌ای انگلیسی کار می‌کند، با یک دزد دریایی سابق بیمار و الکلی به نام بیلی بونز (فینلی کری) هم‌خانه می‌شود. وقتی هم‌قطاران سابق بیلی به دنبال او می‌آیند، بیلی فقط به اندازه‌ای زنده می‌ماند که نقشه مخفی خود را به جیمی بدهد و به او بگوید که چگونه می‌تواند گنجی را که توسط یک دزد دریایی ترسناک به نام فلیت دفن شده است، پیدا کند. جیمی نقشه را به یک اشراف‌زاده محلی و دوست پزشکش می‌دهد، که تصمیم می‌گیرند برای ماجراجویی، کشتی‌ای را تجهیز کنند و خودشان به دنبال گنج بروند. در اسکله، آنها با یک آشپز یک‌پا به نام لانگ جان سیلور (رابرت نیوتن) آشنا می‌شوند، که قول می‌دهد خدمه باتجربه‌ای را برای آنها پیدا کند. جیمی هاوکینز به عنوان پسری کابین همراه کشتی می‌شود و با لانگ جان رنگارنگ دوست می‌شود. جیمی فقط به طور اتفاقی متوجه حقیقت می‌شود - اینکه سیلور افسر ارشد کشتی فلیت بوده است و خدمه‌ای که او انتخاب کرده، در واقع گروه قدیمی فلیت از دزدان دریایی هستند که دوباره گرد هم آمده‌اند و قصد دارند جیمی و چند نفر غیر دزد دریایی را که در کشتی هستند، بکشند، به محض اینکه گنج (یا حداقل نقشه) را به دست آورند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد لانگ جان سیلور صحبت کنند، به‌ویژه در مقایسه با دیگر شخصیت‌های شرور کلاسیک دیزنی؛ او یک آدم‌کش بی‌رحم است، و با این حال تقریباً مثل یک پدرخوانده برای جیم است، حتی زمانی که از پسر به عنوان گروگان و طعمه استفاده می‌کند. آیا یک شخصیت شرور مؤثرتر است اگر به‌نوعی دوست‌داشتنی باشد؟ می‌توانید این فیلم را با کتاب جزیره گنج مقایسه کنید و بپرسید که آیا فیلم‌سازان روح داستان و شخصیت‌های رابرت لویی استیونسن (به‌ویژه لانگ جان) را به‌خوبی به تصویر کشیده‌اند یا آن را «دیزنی‌وار» کرده‌اند.

والدین باید بدانند که در این فیلم دیزنی صحنه‌های خشونت‌آمیز زیادی وجود دارد که برای رده‌بندی سنی PG مناسب است، از جمله تیراندازی‌ها و ضربات چاقو که منجر به مرگ می‌شوند، و برخی از دزدان دریایی، زمانی که جان جیم هاوکینز جوان را تهدید می‌کنند، ممکن است برای بینندگان بسیار کوچک واقعاً ترسناک به نظر برسند. جیم خود مجبور است یکی از آنها را بکشد. در نسخه‌های بعدی سینمایی و تلویزیونی جزیره گنج، بدترین صحنه‌ها حذف شدند تا رده‌بندی سنی G دریافت کنند، اما نسخه ویدئویی آن صحنه‌ها را بازگرداند. همچنین صحنه‌های زیادی از نوشیدن الکل وجود دارد، اما این موضوع مورد ستایش قرار نمی‌گیرد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

برای بینندگان امروزی که به اکشن سریع و فانتزی‌های ترسناک فیلم‌های دزدان دریایی کارائیب دیزنی عادت کرده‌اند، اکشن این فیلم نسبتا ملایم و گاهی کمی صحنه‌ای است. اما هنوز هم لحظه‌ای جاودانه است وقتی که یک قاتل به دنبال جیم از طناب‌ها بالا می‌رود، یا وقتی که جان لانگ سیلور بر دزدان دریایی سرکش تسلط خود را نشان می‌دهد. داستان استیونسون که فراتر از زمان است، قهرمانان را در حال تلاش برای فکر کردن به یک قدم جلوتر از شورشیان (که تعدادشان بیشتر است) نشان می‌دهد، در حالی که جان لانگ لغزنده بارها و بارها خود را در وسط قرار می‌دهد - او آماده معامله با هر طرفی است که پیروز شود - و همیشه در کنار جیم بی‌گناه می‌ماند. فیلم کلاسیک دزدان دریایی رابرت لویی استیونسون قبلا چندین بار فیلمبرداری شده بود، به‌ویژه در سال 1934 به عنوان یک فیلم سیاه و سفید. این نسخه 1950 رنگ‌های شاداب و کشتی‌های بادبانی و لباس‌های پرجزئیات (علاوه بر چشم‌اندازهای باشکوه از بنادر قرن هجدهم که در واقع نقاشی‌های شبیه به زندگی هستند) و بازیگرانی که برای دریا مناسب بودند را اضافه کرد.همیشه این سوال باقی می‌ماند: آیا جان دراز واقعاً نسبت به پسر احساس دلسوزی دارد، یا فقط از جیم به عنوان گروگان و مهره‌ای استفاده می‌کند؟ رابطه این شخصیت‌ها، جان دراز را به یکی از جالب‌ترین شخصیت‌های شرور در تاریخ دیزنی تبدیل می‌کند. بازیگری رابرت نیوتون با چشمان غلتان و دندان‌های ساییده‌اش، این نقش را کاملاً به خود اختصاص داد. او همچنین در فیلم دزدان دریایی سیاه‌ریش، نقش اصلی کم‌تر همدلانه‌ای را بازی کرد و در یک سریال تلویزیونی کوتاه و دنباله‌ای غیر دیزنی از جزیره گنج، در نقش جان دراز نقره‌ای ظاهر شد. تقریباً هر بار که کسی تقلید دزدان دریایی را با صدای «آااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا