تعطیلات تابستانی

وقتی والدین طلاق گرفته، اسکار (لئو هارلم) و فلیکس (سانتیاگو سگورا) شغل خود را از دست می‌دهند، دروغ می‌گویند تا به عنوان سرگرم‌کننده کودکان در یک هتل لوکس در تابستان مشغول به کار شوند. اما آنها باید از بچه‌های خود نیز مراقبت کنند، بنابراین نقشه‌ای می‌کشند تا آنها را به تعطیلات تابستانی رایگان ببرند بدون اینکه با همسران سابق یا کارفرمایان جدید خود دردسر درست کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دروغ‌هایی که شخصیت‌ها در تعطیلات تابستانی می‌گویند صحبت کنند. آیا دروغ گفتن توجیه‌پذیر است اگر با نیت خوب انجام شود؟ چرا یا چرا نه؟
• در این فیلم بچه‌ها دائما با هم دعوا می‌کنند. شما چطور با اختلافات با خواهر و برادرتان یا بچه‌های دیگر کنار می‌آیید؟
• اسکار و فلیکس سعی می‌کنند با استفاده از حرکات نژادپرستانه خود را چینی جا بزنند. این صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟ چرا این موضوع مشکل‌ساز است؟ چطور می‌توانستند بهتر عمل کنند؟

در سال ۲۰۲۳، کمدی اسپانیایی به نام تعطیلات تابستانی اکران شد. در این فیلم، کودکان به طور مداوم با یکدیگر دعوا می‌کنند، اشیا را به سمت هم پرتاب می‌کنند، موهای یکدیگر را می‌کشند و غیره. اسکار (با بازی لئو هارلم)، یکی از شخصیت‌های بزرگسال اصلی، کودکان را به دعوا تشویق می‌کند و حتی به یکی از کودکان می‌گوید که آن بچه را له کند. یک زوج در تختخواب در کنار هم در لباس خواب قرار دارند و اسکار به طور مداوم با زنان koket می‌کند. در فیلم از کلمات توهین‌آمیزی مانند احمق، کودن و نهنگ برای اشاره به اندازه بدن استفاده شده است. اسکار در حین غذا خوردن شراب می‌نوشد. در هتل نیز نوشیدنی‌هایی دیده می‌شود، اگرچه مشخص نیست که این نوشیدنی‌ها چیست. علاوه بر این، در این فیلم، بازیگران عمدتاً سفیدپوست هستند و مردان برای رسیدن به اهداف خود به دروغ و فریب متوسل می‌شوند. همچنین، موضوع نژادپرستانه‌ای به طور مکرر در فیلم وجود دارد که در آن شخصیت‌های سفیدپوست چشم‌های خود را تنگ می‌کنند و به زبان بی‌معنی صحبت می‌کنند تا وانمود کنند که چینی هستند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

تماشای این کمدی وحشتناک ضرورتی ندارد. کمدی‌های اسپانیایی جریان اصلی اغلب سعی می‌کنند فرمول‌های هالیوود را بازسازی کنند، اما مشکل اینجاست که این فرمول‌ها از دهه 1980 به بعد دیگر موثر نبودند (و در آن زمان هم مشکل‌ساز بودند). در فیلم تعطیلات تابستانی، دو پدر طلاق‌گرفته با دروغ گفتن، شغل‌های موقتی به دست می‌آورند، به همسران سابق خود در مورد اینکه بچه‌ها را به کجا می‌برند دروغ می‌گویند، و با دروغ گفتن از هر موقعیتی که تصور کنید، فرار می‌کنند. در حالی که رفتارهایی زن‌ستیزانه از خود نشان می‌دهند، از خشونت به عنوان راهی برای حل مسائل استفاده می‌کنند، و به شوخی‌ها و حرکات نژادپرستانه متوسل می‌شوند تا خود را چینی جا بزنند. اگر بگوییم در این فیلم لحظه‌ای خنده‌دار وجود ندارد، کم گفته‌ایم، زیرا سگورا، که کارگردانی و نویسندگی مشترک فیلم را نیز بر عهده داشته، هر صحنه را به چیزی خجالت‌آورتر از صحنه قبلی تبدیل می‌کند. این فیلم اوجی از هرج و مرج است بدون جذابیت برادران مارکس، نگاهی به مردانگی سفیدپوست که می‌توانست تلاشی برای نقد باشد، اما در عوض مردان را به قربانی تبدیل می‌کند، حتی زمانی که کار اشتباه انجام می‌دهند و هیچ مسئولیتی ندارند. تعطیلات تابستانی؟ نه چندان. استراحتی از سال‌ها پیشرفت و ظرافت؟ قطعا.