دگرپیکر

بازگویی اتفاقات واقعی، چنجلینگ مستند می‌کند شرایط وحشتناکی را که یک مادر اهل لس‌آنجلس با آن مواجه شد، زمانی که اداره پلیس شدیدا فاسد و نالایق شهر او را مجبور کرد تا از کودکی نگهداری کند که متعلق به او نبود. در مارس ۱۹۲۸، والتر کالینز ۹ ساله بدون هیچ اثری ناپدید شد، تا اینکه پنج ماه بعد پیدا شد، یا حداقل پلیس‌ها این ادعا را داشتند. اگرچه مادرش، کریستین (آنجلینا جولی)، بلافاصله متوجه شد که او پسرش نیست، اما تحت فشار قرار گرفت تا او را به خانه ببرد، و کاپیتان پلیس جی.جی. جونز (جفری داناوان) او را متقاعد کرد که فقط در شوک است. اما او به سرعت از تصمیمش پشیمان شد و مقاومت کرد و اصرار داشت که جستجو برای والتر از سر گرفته شود. پلیس‌ها و مقامات بالاتر، که نگران رهایی از یک آشفتگی روابط عمومی بودند، او را به بخش روانپزشکی فرستادند، اما کریستین مصمم بود، به‌خصوص وقتی فهمید که از سوی یک کشیش محلی (جان مالکوویچ) که مصمم به افشای اشتباهات اداره پلیس بود، حمایت می‌شود. در همین حال، یک نوجوان سرکش (ادی آلدرسون) ممکن است پاسخ‌هایی را در مورد ناپدید شدن والتر داشته باشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم صحبت کنند. چه چیزی در مورد افرادی که در موقعیت‌های قدرت قرار دارند، می‌گوید؟ آیا این معنی را می‌دهد که همه این افراد غیرقابل اعتماد هستند، یا فقط شخصیت‌های فیلم؟ چرا فکر می‌کنید کریستین به آن شیوه‌ای که بود، خیانت شد؟ آیا فکر می‌کنید چیزی مثل این می‌تواند امروز اتفاق بیفتد؟ چگونه رویکرد کارگردان کلینت ایستوود را در روایت این داستان توصیف می‌کنید؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد دقت فیلم بحث کنند. چرا فیلم‌سازان ممکن است در ساخت فیلمی بر اساس زندگی واقعی، حقیقت را کج کنند؟ چگونه می‌توانید در مورد پرونده کریستین بیشتر بدانید، اگر بخواهید؟

در این درام که در دهه ۱۹۲۰ اتفاق می‌افتد، والدین باید بدانند که اتفاقات واقعی زندگی روایت می‌شود که ممکن است برای کودکان و نوجوانان ناراحت‌کننده باشد. این فیلم ناپدید شدن پسری جوان را بررسی می‌کند که احتمالاً به قتل رسیده است؛ صحنه‌های ناراحت‌کننده‌ای نشان می‌دهد که ممکن است بدشانسی وحشتناک او بوده باشد. تصاویر دلخراشی وجود دارد و زنانی که به اشتباه زندانی شده‌اند در بخش روانپزشکی بسیار بد رفتار می‌شوند. مقامات قابل اعتماد نیستند و خیانت می‌کنند، و مقداری فحش‌های ملایم (از جمله چند مورد استفاده از "ف--ک") و سیگار کشیدن در دوره‌ای دقیق وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فیلم گیرا و تکان‌دهنده‌ای است که هنر فیلم‌سازی را به‌خوبی به نمایش می‌گذارد. سبک سبک و ظریف کلینت ایستوود، کارگردان، کاملاً مشهود است و بر روایت داستان تأکید دارد. و چرا که نه؟ مطلب قطعاً جذاب است (اگرچه برخی جزئیات تغییر کرده‌اند). بازی جولی در نقش مادری که به مرز جنون رانده شده، بی‌نقص است. او با ظاهری ساده و بدون آرایش، در نقش مادر داغدار، تقریباً باعث می‌شود فراموش کنیم که او نیمی از یک زوج مشهور و ستاره‌دار است.و با این حال: چنجلینگ رنج می‌کشد، هرچند اندکی. در حالی که دو ساعت اول به سرعت و تاثیرگذار می‌گذرند، داستان در تعقیب هر جزئیات تا انتها سست می‌شود. اقامت کریستین در بخش روانپزشکی، دو پرونده دادگاه موازی، حتی شانس مادر دیگری در یافتن پسرش، همه اینها رشته‌های داستانی جذابی هستند، اما در نهایت باعث تضعیف تمام آنچه قبلا اتفاق افتاده می‌شوند. فیلم‌های کامل (یا تقریبا کامل) می‌دانند که چه زمانی باید به پایان برسند؛ این فیلم متاسفانه اینگونه نیست.