کلویی

وقتی بچه بودند، کلویی (پاپی گیلبرت) و بکی (ارین دوهرتی) بهترین دوستان هم بودند. اما بعد اتفاقی غیرقابل جبران افتاد، و حالا بکی زندگی درخشان کلویی را در رسانه‌های اجتماعی زیر نظر دارد تا از تنهایی خودش دور شود. او دوستان کمی دارد، شغلی موقت و بی‌آینده، و در بخش نامد روز لندن با مادر بیمارش (لیسا پالفری) زندگی می‌کند. اما وقتی کلویی مرده پیدا می‌شود، بکی به طور غیرقابل مقاومتی به زندگی جدیدی کشیده می‌شود، هویت جدیدی به خود می‌گیرد و به حلقه دوستان کلویی نفوذ می‌کند تا راز اتفاقی که برای زنی افتاده که به نظر می‌رسید همه چیز را داشت، کشف کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در کلویی صحبت کنند. تا چه حد شدید است؟ آیا خطر خطر بر سطح هیجانات تأثیر می‌گذارد؟ تأثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• بهترین راه برای همه چیست تا در اینترنت ایمن بمانند؟ چه زمانی خانواده‌ها باید در مورد مسئولیت‌های آنلاین صحبت کنند؟
• آیا هیچ‌کدام از شخصیت‌ها ستودنی هستند؟ آیا قرار است این‌طور باشند؟ ما قرار است از چه کسی حمایت کنیم/با چه کسی همدردی کنیم؟

والدین باید بدانند که کلویی درباره زنی است که هویت جدیدی به خود می‌گیرد تا بیشتر در مورد زندگی دوستی که به تازگی فوت کرده است، بداند. او در خطر مداوم کشف شدن قرار دارد و سپس در معرض خطر فیزیکی احتمالی قرار می‌گیرد، که این نمایش را در برخی مواقع آزاردهنده می‌کند. شخصیت‌ها پیچیده و دو رو هستند؛ در طول سریال اطلاعات جدیدی در مورد شخصیت‌ها و اتفاقات فاش می‌شود. خشونت شامل بحث‌های زیادی در مورد خودکشی احتمالی یک زن و ارجاعات بصری به آن است؛ ما او را در حال تردید در لبه پرتگاه می‌بینیم و صداها را به صورت ناهنجار می‌شنویم. محتوای جنسی صریح است: در چند صحنه، شخصیت‌ها با ناله و فشار رابطه جنسی برقرار می‌کنند و در مورد اوج لذت صحبت می‌کنند. فحاشی شامل کلمات فاک و شیت است. شخصیت‌ها در مهمانی‌ها مشروب می‌خورند؛ برخی بعد از نوشیدن الکل آشفته و زودرنج می‌شوند. در چند صحنه شخصیت‌ها سیگار می‌کشند و گاهی آن را با هم به اشتراک می‌گذارند.

با بازی چشمگیر ارین دوهری، این مجموعه تلویزیونی از یک ایده تکراری استفاده می‌کند و آن را به جذاب و تازه تبدیل می‌کند. تا به حال بینندگان با این ایده آشنا شده‌اند که حضور آنلاین یک فرد به دقت انتخاب شده و لزوماً منعکس‌کننده زندگی واقعی نیست، اما تا مراحل پایانی سریال کلویی نیست که متوجه شویم زندگی بزرگسالی بکی، دوست صمیمی سابق بکی، چقدر آشفته بوده است. در همین حال، این درام با خطر و رمز و راز می‌جوشد، زیرا بکی بارها و بارها به دام می‌افتد اما (تقریباً) همیشه با ترکیبی از هوش و اعصاب فولادین موفق به فرار می‌شود. در همین حال، او به حقیقت زندگی و مرگ کلویی نزدیک‌تر می‌شود، در حالی که جزئیات گذشته آشفته بکی و دلایلی که دو دوست از هم دور شدند به آرامی فاش می‌شود.گاهی اوقات در مرز مضحک بودن قرار می‌گیرد، به‌خصوص وقتی که الیوت (بیلی هاول)، دوست پسر سابق کلویی، شروع به نشان دادن علاقه شدید و نامتعارف به رفت و آمدها و کارهای بکی می‌کند. بکی به سرعت بهانه‌ای می‌آورد، اما رفتارش بسیار عجیب و غریب است، قطعاً عجیب‌تر از آن چیزی است که یک گروه از دوستان جدید بتوانند تحمل کنند. با این حال، بینندگان این بوی غیرواقعی بودن را به خاطر علاقه‌ای که به بکی دارند، نادیده می‌گیرند: اینکه چرا او در این جستجو است و چه چیزی از آن به دست می‌آورد. آنها همچنین با ناراحتی می‌دانند که شانس بسیار کمی وجود دارد که این نمایش او به خوبی به پایان برسد. بنابراین، تعلیق و اجراهای فیلم شما را از این بی‌معنایی عبور می‌دهد و شما را تا پایان فیلم، که حداقل رضایت‌بخش است (اگر واقعاً هم خوشحال‌کننده نباشد)، همراهی می‌کند.