منطقه ۴۱۴

در منطقه 414، دیوید کارمایکل (با بازی گای پیرس)، کارآگاه خصوصی سابق پلیس، زنی را می‌زند و سپس نوعی سخت‌افزار روباتیک را از جمجمه‌اش خارج می‌کند. مشخص می‌شود که این یک آزمایش برای سنجش شایستگی او برای یک کار خاص بوده است. مارلون وید (تراویس فیمِل)، که با ساخت روبات‌های شبیه انسان به ثروت فراوانی دست یافته، به دیوید نیاز دارد تا وارد «منطقه 414» شود — شهری ویژه که توسط وید طراحی شده و در آن انسان‌ها و روبات‌ها می‌توانند آزادانه با یکدیگر تعامل داشته باشند — تا دختر گمشده‌اش، ملِیسا، را پیدا کند. در آنجا، دیوید با جین (با بازی ماتیلدا آنا اینگرید لوتز) روبات اندرویدی ملاقات می‌کند که شروع به بروز احساسات خود کرده است. جین موافقت می‌کند که به دیوید در یافتن ملِیسا کمک کند، به شرطی که دیوید نیز در ازای آن به او کمک کند، زیرا او پیام‌های تهدیدآمیزی از یک مزاحم ناشناس دریافت کرده است. آنچه آن‌ها با هم کشف می‌کنند، کاملاً غیرمنتظره است.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم "منطقه ۴۱۴" صحبت کنند. این صحنه‌ها چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ آیا تکان‌دهنده بود؟ فیلم برای ایجاد این تاثیر چه چیزهایی را نشان داد و چه چیزهایی را نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟»
• «جاذبه‌ی یک شهر پر از ربات چیست؟ مشتریان در آنجا چه کاری انجام می‌دهند؟ مزایای ربات‌ها چیست؟»
• «فیلم رابطه جنسی را چگونه به تصویر می‌کشد؟ چه ارزش‌هایی را منتقل می‌کند؟»
• «مواد مخدر، الکل و سیگار چگونه به تصویر کشیده شده‌اند؟ آیا جذاب و فریبنده به نظر می‌رسند؟ آیا پیامدهایی در پی دارند؟ چرا این موضوع مهم است؟»
• «چه چیزی به این فیلم حال و هوای آینده‌نگرانه می‌دهد؟ آیا آینده‌ای امیدوارانه است یا آینده‌ای «دِستوپیایی»؟»

والدین باید بدانند که منطقه ۴۱۴ یک فیلم علمی-تخیلی مهیج در مورد یک کارآگاه خصوصی (گای پیرس) است که به یک «شهر روبات‌ها» ویژه فرستاده می‌شود تا دختری گمشده را پیدا کند و در نهایت به یک اندروید هوشمند (ماتیلدا آنا اینگرید لوتز) کمک می‌کند. انتظار صحنه‌های خشونت گرافیکی، از جمله اسلحه و تیراندازی، مرگ، باز شدن بدن اندروید‌ها (با نمایش خون واقعی)، یک مجسمه «پچ‌ورک» وحشتناک ساخته شده از «قطعات قربانیان»، تصاویر ویدئویی دانه‌دار از شکنجه یک زن (با دهان بسته، کیسه روی سر و غیره) و موارد دیگر را داشته باشید. همچنین گفتگویی در مورد خودکشی و افرادی که برای آزار اندروید‌ها پول می‌دهند وجود دارد. زبان شامل چندین استفاده از کلمه «لعنتی» و «کثافت» است. شخصیت‌ها در مورد رابطه جنسی صحبت می‌کنند و یک ربات «لذت‌بخش» زن بدون پوشش سینه به مدت چند ثانیه طولانی نشان داده می‌شود، همچنین یک ربات مرد بدون پیراهن. بزرگسالان ماری‌جوآنا و سیگار می‌کشند و به صورت اجتماعی مشروبات الکلی (ویسکی و شراب) می‌نوشند. این فیلم ظاهری جذاب دارد، اما داستان آشنای آن پیش از این بهتر روایت شده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم علمی-تخیلی جذاب با طراحی‌های صحنه سرگرم‌کننده‌ای همراه است، اما حس تکراری بودن را نیز القا می‌کند. فیلم «منطقه ۴۱۴» به‌طور گسترده‌ای از فیلم‌های «بلید رانر»، «شبح درون پوسته»، و «وست‌ورلد» الهام گرفته است، بدون اینکه تم‌های جدید یا شخصیت‌های جذابی را معرفی کند. شخصیت دیوید کارمایکل شبیه به شخصیت‌های کارآگاهان کلاسیک است، و بازی گریس پیرس در این نقش یک‌نواخت و همراه با حالت چهره‌ای آزرده و بی‌حوصله است. همچنین، بازی تراویس فیمِل با گریم عجیب و مسن‌تر از سن واقعی‌اش، کمی عجیب به نظر می‌رسد. در همین حال، ایوانا لوتز نتوانسته تعادلی بین بدن اندرویدی شخصیت جین و احساسات در حال رشد او برقرار کند، و در نتیجه، شخصیت او گمشده و سردرگم به نظر می‌رسد. فیلم «منطقه ۴۱۴» تلاش می‌کند تا ارتباط عاطفی بین دو شخصیت اصلی ایجاد کند، اما در این امر ناموفق است.به جز چند صحنه‌ی جالب — آپارتمان بزرگ جین، با تندیس‌های ترسناک و لوستر شکسته تزئین شده — و مکان‌های جذاب (یک کشتی‌سازی؟)، فیلم واقعاً نشان نمی‌دهد که منطقه ۴۱۴ چگونه جایی است، چطور می‌توان به آنجا رفت، کجاست، چه وسعتی دارد، یا پشت صحنه چه اتفاقاتی می‌افتد. زمان هم به نظر متفاوت است. بعد از اینکه دیوید شب را روی مبل جین می‌ماند، صحنه بعدی ... شب است. (آنها در طول روز چه کردند؟) مدت زیادی بعد از آن، دوباره سپیده‌دم است. بدون شک بسیاری از مشکلات منطقه ۴۱۴ به دلیل بودجه کم است، اما وسایل دیگر — مثل لرزش تصاویر نظارتی — نشان‌دهنده‌ی کمبود خلاقیت نیز هستند. این داستان قبلاً بارها و بارها و بهتر از این گفته شده است.