مهاجمان!: داستان بهترین فیلم طرفداران ساخته شده

برای بیشتر مردم، ایندیانا جونز و مهاجمان صندوق گمشده یک شب سرگرم‌کننده و به یاد ماندنی در سینما است. اما برای اریک زالا، کریس استروپولوس و جیسون لمب، انتشار فیلم کلاسیک استیون اسپیلبرگ در سال ۱۹۸۱ زندگی‌شان را تغییر داد. این سه دوست، در آن زمان ۱۱ ساله، تصمیم گرفتند نسخه‌ای از این فیلم را بسازند و با دقت هر چه تمام‌تر هر صحنه را در طول هفت سال بعدی بازسازی کردند، پروژه‌ای که تمام دوران کودکی‌شان را در بر گرفت. آن‌ها در خانه‌های خود در میسیسیپی و اطراف آن فیلمبرداری کردند، خواهر و برادرها، دوستان و همکلاسی‌ها را برای کمک استخدام کردند و در نهایت ادای احترامی شگفت‌انگیز به شاهکار ماجراجویی خلق کردند؛ تنها یک صحنه بود که نتوانستند فیلمبرداری کنند. RAIDERS!: داستان بزرگترین فیلم طرفداران ساخته شده، سه دهه بعد را روایت می‌کند، زمانی که این افراد، اکنون بزرگسالانی با شغل و خانواده و مسئولیت‌های مختلف، دوباره گرد هم می‌آیند تا پروژه‌شان را به پایان برسانند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اهمیت ریدرز برای کریس، اریک و دیگرانی که روی این پروژه کار کردند، صحبت کنند. آیا فقط برای تفریح بود یا همیشه معنای بیشتری داشت؟ آیا اهمیت آن بعد از گذشت دهه‌ها تغییر کرده است؟ دوستی‌های این افراد چگونه با افزایش سن‌شان تغییر می‌کند؟
• داستان Raiders! چگونه استقامت را به تصویر می‌کشد؟ چرا این یک قدرت شخصیت مهم است؟ آیا فکر می‌کنید کریس و اریک درست عمل کردند که تا این حد به پروژه پایبند بودند؟
• از زمان دهه ۱۹۸۰، که دوستان برای اولین بار شروع به فیلمبرداری از فیلم خود کردند، کودکی و رسانه‌ها چگونه تغییر کرده‌اند؟ اگر امروز بخواهید پروژه‌ای مشابه انجام دهید، چه رویکردی خواهید داشت؟ چه منابعی در حال حاضر وجود دارند که در آن زمان وجود نداشتند؟ این موضوع چگونه بر دیدگاه شما نسبت به دستاوردهای آن پسران تأثیر می‌گذارد؟
• فیلم بازسازی شده در مقایسه با نسخه اصلی، بر اساس تصاویر موجود در فیلم، چگونه به نظر می‌رسد؟ نظر شما در مورد مهارت‌ها و تکنیک‌های فیلمسازی کودکان چیست؟ آنها در فاصله دهه ۸۰ تا زمان اتمام فیلم چه چیزهایی یاد می‌گیرند؟

والدین باید بدانند که Raiders!: The Story of the Greatest Fan Film Ever Made مستندی است در مورد گروهی از نوجوانان میسیسیپی که در اوایل دهه ۱۹۸۰ تصمیم گرفتند بازسازی صحنه به صحنه فیلم ماجراجویی بلاک باستر ایندیانا جونز و مهاجمان صندوق گمشده را بسازند، پروژه‌ای که در نهایت چند سال به طول انجامید و تا بزرگسالی با آنها ماند. ساختار فیلم بر اساس دورهمی دوستان برای فیلمبرداری صحنه‌ای است که هرگز نتوانستند آن را کامل کنند، اما بیشتر آن به بررسی دوستی و فعالیت‌های فیلم‌سازی آنها در دهه ۸۰ می‌پردازد. علی‌رغم برخی انتخاب‌های نامناسب به نام خلاقیت هنری (آنها به طور تصادفی یکدیگر را آتش زدند، همچنین یکدیگر را از وسایل نقلیه بیرون کشیدند، با وسایل صحنه یکدیگر را زدند و غیره)، ارجاعات مختصری به مصرف مواد مخدر و فحاشی‌های گاه به گاه (خدای من، یکی از ما از کلمات زشت استفاده کرد و غیره)، Raiders! گواهی بر پشتکار است. اگرچه ممکن است بیشترین جذابیت را برای بزرگسالانی داشته باشد که خاطرات اولیه خود از مهاجمان را به یاد می‌آورند و قدرت تحقق یک رویای کودکی را درک می‌کنند، اما داستان‌های هوش و سخت‌کوشی پسران مطمئناً نوجوانان و جوانان امروزی را نیز الهام خواهد کرد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این مستند، پشت صحنه‌ی تولید یک فیلم است، اما در نهایت موفق است چون فراتر از این است. بله، ساختن یک فیلم اکشن-ماجراجویی توسط کودکان و با بازی خودشان، کار شگفت‌آوری است، اما فیلم «مهاجمان: داستان بزرگ‌ترین فیلم طرفداران» بیشتر درباره‌ی روابط است. این فیلم به بررسی پیوندهای میان اریک، کریس و جیسون می‌پردازد و اینکه چگونه این پیوندها با بزرگ شدن و دور شدن آن‌ها از هم، سست شد. این فیلم نشان می‌دهد که چگونه پروژه‌ی مشترک آن‌ها، آن‌ها را به بزرگسالی سوق داد و چرا به پایان رساندن آن برایشان مهم است.در مصاحبه‌ها، مادران پسران به یاد می‌آورند که فیلم با ارزش‌های تولیدی نامنظم و بدون نظارت بزرگسالان بر بچه‌ها (که منجر به چند نمایش خلاقانه با آتش شد که خوشبختانه کنترل نشد) ساخته شده است. آنها همچنین بینش ارزشمندی در مورد رشد عاطفی پسرانشان ارائه می‌کنند. وقتی فیلم Raiders! را تماشا می‌کنید، برای رسیدن مردان به هدفشان دعا می‌کنید، اما به‌طور معناداری، خوشحال هستید که بچه‌هایی که چنین پروژه جاه‌طلبانه و جالبی را بر عهده گرفتند، بزرگ شده‌اند.