نگهبانان افسانه: سایه‌ها

سوفی کارسون (ایزابل بلیک-تاماس) به همراه پدرش ادوارد (مایکل پیکیریلی)، که باستان‌شناس است، مادرش و خواهر کوچکترش به لس‌آنجلس نقل مکان کرده‌اند، جایی که داستان لیگ نگهبانان افسانه: سایه‌ها آغاز می‌شود. این خانواده در سراسر جهان سفر کرده‌اند، زیرا ادوارد پنج آویز از شش آویز افسانه‌ای و باستانی را جمع‌آوری کرده است. هرکسی که مالک تمام شش آویز شود، قدرت مطلق پیدا می‌کند و می‌تواند دنیا را نابود کند. با خوش‌شانسی و تلاش بسیار، ادوارد مکان آویز ششم و نهایی را در مکانی در محوطه یک دبیرستان محلی ردیابی کرده است. چیزی که خانواده کارسون متوجه آن نمی‌شوند این است که یک شرور بسیار کهن و عصبانی آن‌ها را در تمام این مدت تعقیب کرده و مشتاقانه به دنبال تصاحب آویزها است. یک مخترع جوان (گِیب اِگِرلینگ)، سه قلدر دردسرساز و یک تیم مرموز از نگهبانان علمی با سوفی متحد می‌شوند، کسی که به عنوان هدف نفرین، باید دشمن پلید را قبل از اینکه خیلی دیر شود متوقف کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت فیلم‌های ترسناک، به‌ویژه برای نوجوانان و جوانان صحبت کنند. چه عناصری در یک فیلم ترسناک وجود دارد؟ چرا فکر می‌کنید مخاطبان، به‌ویژه مخاطبان جوان، دوست دارند بترسند و/یا از صحنه‌های ترسناک لذت ببرند؟ به چه صورت فیلم «لیگ نگهبانان افسانه: سایه‌ها» با توصیف یک فیلم ترسناک مطابقت دارد؟
• چه چیزی یک شخصیت شرور ترسناک می‌سازد؟ آیا ظاهر او حتماً ترسناک است؟ آیا صدای بلندی دارد؟ آیا شخصیت‌های شرور با بودن یک تهدید خاموش می‌توانند حتی تهدید بزرگ‌تری را نشان دهند؟ آیا از نظر روانی ناپایدار هستند؟ آیا قدرت غیرمعمولی دارند؟
• چگونه پایان داستان نشان می‌دهد که این فیلم ممکن است با دنباله‌هایی با حضور «نگهبانان لیگ افسانه‌ها» ادامه پیدا کند؟ به نظر شما چه چیزی تعیین می‌کند که آیا فیلمی دنباله خواهد داشت یا خیر؟
• آیا فکر می‌کنید فیلم‌های ترسناک باید حداقل تا حدودی قابل باور باشند تا ترسناک به نظر برسند، یا اینکه فکر می‌کنید داستان‌های عجیب و غریب و بی‌معنی هم به همان اندازه موثر هستند؟ پاسخ خود را توضیح دهید.

والدین باید بدانند که فیلم لیگ نگهبانان افسانه: سایه‌ها، مستقیماً به صورت دی‌وی‌دی منتشر شده و به عنوان «یک فیلم ترسناک برای کودکان» بازاریابی می‌شود. این فیلم شامل عناصر ترسناک مانند نفرین باستانی، نوجوانان در خطر، خون چکه‌کننده از چشم‌ها و یک شرور دیوانه است، اما ماهیت کارتونی و جلوه‌های ویژه آماتوری آن باعث می‌شود بیشتر خنده‌دار باشد تا ترسناک. گروهی از قلدرهای دبیرستانی به قهرمانان فیلم توهین و تهدید می‌کنند، حداقل تا زمانی که به قربانیان احتمالی جادوگر شریر دو قرن پیش تبدیل شوند. خشونت تهدید می‌شود-- ابرهای سیاه، صداها و صداهای عجیب، ظاهر شدن ارواح، ترس با چشم‌های گشاد از کسانی که در خطر هستند، از جمله یک دختر کوچک-- اما هیچ عمل خشونت‌آمیزی رخ نمی‌دهد. بزرگسالان در یک موقعیت اجتماعی شراب می‌نوشند و نوجوانان نوشیدنی الکلی را در مهمانی دبیرستان به پانچ اضافه می‌کنند. چند فحش و ناسزای جزئی شنیده می‌شود (لعنتی، جهنم)، به همراه برخی توهین‌ها (خرده‌مغز، جادوگر کوچک). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

به جز بازی قابل قبول ایزابلا بلیک توماس، هیچ چیز دیگری در این فیلم وجود ندارد که بتوان از آن لذت برد، فیلمی که از داستانی مضحک، جلوه‌های ویژه‌ی سطحی، بازیگری خشک و کارگردانی ضعیف رنج می‌برد. بودجه‌ی کم لزوما به معنای کیفیت پایین نیست؛ فیلمسازان غیرحرفه‌ای می‌توانند فیلمی بد بسازند صرف نظر از اینکه چقدر هزینه کنند. در مورد فیلم نگهبانان افسانه: سایه‌ها، این بودجه نیست که آن را تقریبا غیرقابل تماشا می‌کند. عناصر داستانی معرفی شده (مثلا معلمی که قربانی نفرین است) هیچگاه به نتیجه‌ای نمی‌رسند. تصور یک باستان‌شناس برجسته که در یک مهمانی هالووین دبیرستانی سخنرانی مهمی می‌کند، به همان اندازه بی‌معنی است که خطر نهایی و اوج فیلم، و همه‌ی اینها به بدی اجرا شده‌اند. به نظر می‌رسد فیلمسازان تهدید می‌کنند که مجموعه‌ای از فیلم‌ها با شخصیت‌هایی که معرفی کرده‌اند بسازند، شخصیت‌هایی که در واقع با هم متحد می‌شوند تا نوعی "لیگ" تشکیل دهند.