سفر سی قدمی

پس از ناآرامی‌هایی که حسن (مانییش دایل) و خانواده‌اش را از هندوستان راهی لندن می‌کند، آنها راهی جاده می‌شوند و زمانی که ترمز ماشینشان در یک شهر کوچک فرانسوی خراب می‌شود، در آنجا گرفتار می‌گردند. پدر حسن تصمیم می‌گیرد که همانجا یک رستوران هندی باز کند. درست روبروی خیابان، مادام مالوری (هِلِن میرن) رستورانی دیگر را اداره می‌کند که دارای سنت طولانی و پرافتخاری در آشپزی فرانسوی است و یک ستاره میشلن دارد. او از همسایگان جدیدش خوشحال نیست و جنگ را بر رستوران رقیب اعلام می‌دارد. در همین حین، حسن شروع به علاقه‌مند شدن به مارگاریت، کمک آشپز در آشپزخانه مالوری می‌کند که اصول آشپزی فرانسوی را به او آموزش می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره تعصب و پیش‌داوری صحبت کنند. مادام مالواری در اولین برخورد چه نظری درباره حسن و خانواده‌اش دارد و چرا؟ چگونه دیدگاه‌هایش تغییر می‌کند؟
• چرا فیلم‌هایی که درباره غذا و پخت‌وپز هستند، اینقدر جذابند؟ این فیلم را در مقایسه با فیلم‌های دیگری که در همین زمینه دیده‌اید، چگونه ارزیابی می‌کنید؟

والدین باید بدانند که فیلم «سفر صد فوتی» لسه هالستروم، داستان سفر حسن (مانییش دایل)، یک سرآشپز جوان و با استعداد فوق‌العاده و تضاد فرهنگی خانواده‌اش با رستوران‌دار رقیب، مادام مَـلوری (هِـلِن میرن) را روایت می‌کند. صحنه‌های جذاب و اشتهاآور غذا اغلب با شراب همراه است و چند صحنه وجود دارد که در آن یکی از شخصیت‌ها شروع به نوشیدن مقدار بیشتری الکل می‌کند (برای نشان دادن افسردگی). دو صحنه کوتاه با خشونت مختصری همراه است (از جمله یکی که در آن مردان کوکتل مولوتف پرتاب می‌کنند) که یکی از آنها منجر به مرگ غم‌انگیزی می‌شود. همچنین چند بوسه عاشقانه و اشاره‌هایی به صمیمیت و کلماتی مانند "لعنتی" وجود دارد.

همانند "گوشت گاو بورگینیون"، یکی از غذاهای بسیار لذیذی که در این فیلم به تصویر کشیده شده است، فیلم "سفر صد فوتی" یک کلاسیک دوست‌داشتنی برای عموم است. داستان این فیلم که با همدلی و عشق روایت می‌شود، پایه و اساس آن است؛ صحنه‌های غذا که ستایشی هستند از هنر آشپزی، از طریق یک پرسپکتیو بین‌فرهنگی، گوشت داستان هستند؛ و مناظر زیبا از مناطق روستایی فرانسه و موسیقی ملودیک هندی، تزیینات آن را تشکیل می‌دهند. تماشای این فیلم لذت‌بخش است، به ویژه به خاطر بازی بازیگران آن.اما، درست مثل گوشت گوساله بورگینیون، این فیلم به‌خصوص نوآورانه نیست، حتی اگر داستان حول هوشمندی یک مرد جوان در آشپزخانه بچرخد. شما می‌دانید که چه چیزی دریافت می‌کنید. یک سرآشپز واقعی - همان‌طور که کارگردان لسه هالستروم پیش از این در فیلم‌های زیادی که کارگردانی کرده نشان داده است - یک غذای کلاسیک را به چیزی فراتر از حد معمول تبدیل می‌کند و عناصری اضافه می‌کند که آن را دگرگون می‌سازند، به جای اینکه فقط یک ماده (شاید محل فیلمبرداری) را با دیگری جایگزین کند و امیدوار باشد که متفاوت به نظر برسد. با این حال، این فیلم بزرگ‌منشانه و پر از احساس است و در واقع آنقدر پر حجم است که زمان آن طولانی می‌شود، اما همچنان یک وعده غذایی سینمایی دلپذیر است.