حصار ضد خرگوش

«ربیت-پروف فنس» در سال ۱۹۳۱ اتفاق می‌افتد و پیامدهای وحشتناک سیاستی بریتانیایی را به تصویر می‌کشد که کودکان استرالیایی با نژاد مخلوط سفید/آبورجینی را از خانه‌هایشان دور می‌کرد (روشی که تا دهه ۱۹۷۰ ادامه داشت). در این داستان واقعی، مولی کریگ (اِوِرلین سامپی)، خواهرش دیزی (تیانا سانسبوری) و دخترعموشان گریسی (لورا موناهان) همگی «نیم‌خون» هستند، لقبی که بریتانیایی‌ها به فرزندان زوج‌های نژاد مخلوط می‌دهند. پدران بریتانیایی آن‌ها مدت‌ها پیش رفته‌اند و خانه‌هایشان با مادرانشان در جیگالونگ است، منطقه‌ای در امتداد حصاری که برای جلوگیری از ورود خرگوش‌ها در میانه استرالیا کشیده شده است. مقامات بریتانیایی، به بهانه بهبود پرورش نیم‌خون‌ها، کودکان را به اردوگاهی می‌برند تا به‌عنوان کارگران خانگی آموزش ببینند و در جامعه ادغام شوند. مولی در اردوگاه آن‌قدر دلتنگ خانه‌اش می‌شود که با خواهر و دخترعمویش فرار می‌کند و با دنبال کردن حصار به سمت جیگالونگ می‌روند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد داستان‌های واقعی صحبت کنند. آیا باور می‌کنید که این فیلم صددرصد واقعیت است؟ چطور می‌توانید این موضوع را بررسی کنید؟»
• نظر شما در مورد توانایی فیلم‌های محبوب در روایت تاریخ چیست؟ آیا فکر می‌کنید تصویری دقیق از وقایع به دست می‌دهید؟ آیا نسبت به خواندن این موضوع در یک کتاب تاریخ، اهمیت بیشتری به آن می‌دهید؟

«والدین باید بدانند که این یک درام پرتنش است که داستان سه کودک بومی را روایت می‌کند که از اردوگاه بازداشت استرالیا فرار می‌کنند تا به خانواده‌هایشان بپیوندند. صحنه‌ای که مقام دولتی کودکان را با خود می‌برد، بسیار احساسی و تا حدودی خشونت‌آمیز است. در طول سفر به خانه، کودکان توسط یک خدمتکار بومی در تخت او پنهان می‌شوند، و ارباب او زمانی که برای خوابیدن نزد او می‌رود و کودکان را می‌یابد، شگفت‌زده می‌شود. رویارویی بین یک مقام بریتانیایی مسلح و یک مادر بومی با نیزه، پرتنش است، اما به استفاده از زور منجر نمی‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.»

اجرای کودکان بسیار قوی است. در حالی که در سفر خطرناک خود شجاع به نظر می‌رسند، می‌توانند ترس پنهان خود را نیز نشان دهند. این فیلم صرفاً بریتانیایی‌ها را به‌عنوان شخصیت‌های منفی بی‌احساس به تصویر نمی‌کشد؛ اگرچه آنها معتقدند که بومیان استرالیا نژاد پایین‌تری نسبت به بریتانیایی‌ها دارند، اما تمایل آنها برای بازگرداندن کودکان فراری حداقل تا حدی از نگرانی برای رفاه کودکان نشأت می‌گیرد.«این داستان، با وجود بار عاطفی بالا، برای کودکان بزرگ‌تر یا نوجوانان مناسب است که از نظر بلوغ ذهنی قادر به درک صحنه‌ای باشند که در آن کودکان از والدین خود جدا می‌شوند.»