پول از غریبه‌ها

برنامه دوربین مخفی که در آن افراد تصادفی شوخی‌های جالبی با قربانیان ناآگاه می‌کنند و در ازای آن پول دریافت می‌کنند. جف دِی مجری برنامه، غریبه‌ای را متقاعد می‌کند تا در طرح او شرکت کند و سپس با یک هدفون مخفی او را به یک اتاق کنترل وصل می‌کند. در این اتاق، جف و دوستان کمدینش از طریق هدفون به شرکت‌کننده دستور می‌دهند تا کارهایی را انجام دهد در حالی که آن‌ها از طریق دوربین مخفی نظاره‌گر هستند. هر دور از شوخی‌های ناگهانی، که از خنده‌دار تا عجیب و غریب متغیر است، مبلغ ثابتی پول دارد که غریبه در صورت کامل کردن شوخی بدون خندیدن یا لو رفتن، برنده می‌شود. هر چه دورها سخت‌تر می‌شوند، مبلغ پول بیشتر می‌شود. اگر شرکت‌کننده همه مراحل را با موفقیت انجام دهد، در مجموع ۱۰۰۰ دلار برنده خواهد شد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شوخی‌های مختلف با دیگران صحبت کنند. این شوخی‌ها می‌توانند خنده‌دار باشند، اما عواقب این رفتارها چیست؟ آیا هدف از این شوخی‌ها خنداندن دیگران است؟ آیا برای شرمنده کردن دیگران است؟ آیا هدف اثبات یک نکته است؟
• در چه مواردی شوخی با دیگران از حد مجاز فراتر می‌رود؟ برنامه‌هایی مثل «پول از غریبه‌ها» چه پیام‌هایی را در مورد روش‌های قابل قبول فریب دادن دیگران به بینندگان منتقل می‌کنند؟
• چرا مردم موافقت می‌کنند که در این شوخی‌ها شرکت کنند؟ آیا فقط به خاطر پول است؟ برای پول چه کارهایی انجام می‌دهید و چه کارهایی انجام نمی‌دهید؟ به جز پول، شرکت‌کنندگان در این برنامه چه چیزهایی را به دست می‌آورند یا از دست می‌دهند؟

در برنامه پنهان‌بین «پول از غریبه‌ها» افرادی تصادفی به مردم بی‌خبر از موضوع شوخی‌های دوربین پنهان می‌کنند و در ازای آن جایزه نقدی می‌گیرند. این شوخی‌ها خنده‌دار هستند، اما برخی از آن‌ها شامل توهین به مردم بی‌خبر از موضوع و تلف کردن غذا و وسایل دیگر است که برای مشاغل هزینه در بر دارد. قربانیان گاهی به اتفاقی که برایشان می‌افتد، عصبانی می‌شوند، هرچند تمرکز برنامه بیشتر روی شوخ‌طبع است تا قربانی، مانند برخی از برنامه‌های دوربین پنهان دیگر.

از درخواست از غریبه‌ها برای گاز زدن ساندویچ‌های نیمه‌خورده‌شان تا فشار دادن خود به دیوارهای سیمانی رستوران برای «جلوگیری از سقوط ساختمان»، این مجموعه شیطنت‌آمیز نشان می‌دهد که مردم تا چه حد برای دریافت جایزه نقدی حاضر به انجام کارهای مختلف هستند. بیشتر طنز این مجموعه حول توانایی افراد در انجام این ترفندها می‌چرخد، نه واکنش قربانیان.برخی از شوخی‌ها، اگرچه با قصد بدی انجام نمی‌شوند، شامل صدا زدن افراد با نام‌های بی‌ادبانه یا هدر دادن غذا و منابع دیگر است که هزینه‌های واقعی برای کسب‌وکارها به همراه دارد. بعضی از این شوخی‌ها و واکنش‌های ناراحت‌کننده یا عصبانی به آنها، حتی ممکن است شما را ناراحت کند. اما افرادی که به بلوغ کافی رسیده‌اند احتمالاً با دیدن این شوخی‌ها لبخند خواهند زد.