کلبه هورنر

در محله آرام اطراف فضای سبز معروف لندن به نام هیث همپستد، امیلی والترز (دایان کیتون) پس از مرگ همسرش زندگی تنهایی دارد. او روزهایش را به داوطلب شدن در یک فروشگاه خیریه و معاشرت با همسایه‌های متکبر خود می‌گذراند، مطمئن نیست که زندگی‌اش به کدام سمت خواهد رفت، اما به همان اندازه مطمئن نیست که پول برای تأمین مالی هر مسیر جدیدی از کجا خواهد آمد. وقتی با دونالد هورنر (برندن گلیسون) آشنا می‌شود، مردی که گوشه‌ای از هیث را خانه خود کرده است، ناگهان دوباره شروع به اهمیت دادن به چیزی - و کسی - می‌کند. این فیلم بر اساس داستان واقعی هری هالوز، مردی که در سال ۲۰۰۷ برای حفظ نیم هکتار از همپستد هیث شکایت کرد، ساخته شده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد کلیشه‌ها صحبت کنند. آیا شخصیت‌های فیلم Hampstead را کلیشه‌ای می‌دانید؟ چرا فیلمسازان به استفاده از انواع شخصیت‌های رایج روی می‌آورند؟ کدام شخصیت‌ها در این فیلم فراتر از کلیشه‌های خود هستند؟ آیا هر یک از این شخصیت‌ها الگو‌های شایسته‌ای هستند؟
• هالیوود اغلب مردان ناراضی را با زنان مهربانی همراه می‌کند که به عنوان نرم‌کننده آنها به تصویر کشیده می‌شوند. شما در مورد این کلیشه چه فکری می‌کنید؟ این موضوع چگونه در این فیلم یا داستان به تصویر کشیده شده است؟
• این فیلم به نظرتان برای چه گروهی از مخاطبان ساخته شده است؟ دلیلتان چیست؟
• امیلی و دونالد چگونه در تلاش برای تامین خانه دونالد، همکاری و پشتکار خود را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که هامپستد یک درام-کمدی در مورد زنی تنها (دایان کیتون) است که به مردی (برندن گلیسون) کمک می‌کند که "به صورت وحشی" در هامپستد هیث لندن زندگی می‌کند تا حقوق قانونی خانه‌اش را به دست آورد. اگرچه این فیلم بیشتر برای بزرگسالان جذاب خواهد بود تا نوجوانان یا کودکان، اما گرم‌دلی و شیرینی دارد. شخصیت‌های اصلی رابطه‌ی عاشقانه‌ی حمایتی و دوست‌داشتنی دارند و مردی که به حاشیه رانده شده، با وقار، خودکفا و شایسته‌ی احترام نشان داده می‌شود. خشونت تقریباً در فیلم وجود ندارد، به جز یک صحنه که مردی زده می‌شود و نقش زمین می‌شود (این صحنه از فاصله‌ی دور و به صورت تار نشان داده می‌شود). صحنه‌های جنسی نیز ملایم هستند: شخصیت‌ها زمان خود را با هم می‌گذرانند و به یکدیگر بوسه‌های دوستانه می‌زنند، و یک زوج پوشیده در کنار هم در رختخواب در آغوش هم می‌خوابند. استفاده از کلمات بی‌ادبانه در فیلم کم است اما کلماتی مانند "س--ت"، "بی‌شرف"، "احمق" و "خونین" شنیده می‌شود؛ یک زن دیگری را "فاحشه" می‌نامد. بزرگسالان در جمع‌ها و وعده‌های غذایی شراب می‌نوشند؛ کسی مست نیست، اما در یک صحنه، زنی می‌گوید که "زیاد" شراب خورده است و مردی علی‌رغم اعتراض او، شراب بیشتری به او می‌دهد. یک شخصیت خاص، یعنی همسر یک توسعه‌دهنده‌ی ثروتمند، کمی کلیشه‌ای است، اما بیشتر شخصیت‌ها متفکر و مهربان هستند - آنها اشتباه می‌کنند اما عذرخواهی می‌کنند و بخشیده می‌شوند. این فیلم که بر اساس داستانی واقعی ساخته شده است، ممکن است گفتگوهایی درباره‌ی کار تیمی و پشتکار شخصیت‌ها در نبرد قانونی‌شان ایجاد کند.

این فیلم به‌آرامی زیبا و دیدنی است و با وجود اینکه از هیجانات دراماتیک کم دارد، اما با داشتن بازیگران دوست‌داشتنی و داستانی جذاب درباره افراد مغلوب و ناکام که خوشبختی خود را به دست می‌آورند، این کمبود را جبران می‌کند. اگرچه کیتون به‌عنوان امیلی همانند همیشه جذاب است، اما در ابتدای فیلم، کاملا سرگردان و پریشان است و با بدهی‌ها و تردیدهایی درباره کیفیت واقعی ازدواج خود مواجه است. او به پسر بزرگسال خود که کمی تحقیرآمیز صحبت می‌کند، می‌گوید: «من هیچ مهارتی ندارم. هیچ ارزشی برای ارائه به کسی ندارم.» اما این کاملا اشتباه است، چرا که وقتی با دونالد تندخو آشنا می‌شود، همه چیز تغییر می‌کند.علی‌رغم اینکه او مانند شرک، آرزوی زندگی در تکه زمین متروکه‌اش را دارد، دور از تماس با انسان‌ها، "پیشرفت" جای دونالد را پیدا کرده است و توسعه‌دهندگان طماع محله برنامه‌هایی برای ساخت آپارتمان‌های لوکس دقیقاً در مکانی دارند که او خانه‌اش را با قطعات بازیافتی ساخته است. توسعه‌دهندگان، در قالب فیونا (با بازی لسلی منویل)، همسایه حیله‌گر اما، که در لباس مدرن به همان اندازه در لباس تاریخی و موی مصنوعی در سریال "فاحشه‌ها" شیطانی و جذاب است، می‌خواهند اما با برنامه‌های آنها همراه شود، اما مقاومت می‌کند و به همه چیز نجیب‌مرد بزرگ و ریشو اشاره می‌کند که با افتخار تأکید می‌کند زندگی "وحشی" به او اجازه می‌دهد مرد خود باشد. فیلم "هیمپستد" به عنوان یک رمان عاشقانه غیرمعمول، دارای احساسات و قلبی بزرگ است. حتی اگر در تمام مدت بدانید که داستان به کجا می‌رود، باز هم دوست دارید همراه آن پیش بروید.