بردی بَنچ

در سریال کمدی موقعیت نمادین دهه 70، خانواده بردی، یک خانواده ترکیبی با انواع چالش‌های زندگی دست و پنجه نرم می‌کند. وقتی مایک بردی (رابرت رید)، معمار بیوه، با کارول (فلورانس هندرسون) ملاقات کرد، بلافاصله متوجه شد که او و سه دخترش، مارسیا (مائورن مک‌کرمیک)، جَن (ایو پلامب) و سیندی (سوزان اولسن)، کاملا مناسب او و سه پسرش، گرگ (باری ویلیامز)، پیتر (کریستوفر نایت) و بابی (مایک لاکینلند) هستند. همچنین آلیس (آن بی. دیویس)، خدمتکار پرانرژی، در این ماجرا همراه آنهاست. در اوایل سریال، خانواده بردی یاد می‌گیرند که با شرایط جدید زندگی خود کنار بیایند، در حالی که پسرها و دخترها بر سر زمان حمام و کارهای خانه با هم دعوا می‌کنند. در فصل‌های بعدی (این سریال پنج سال، از 1969 تا 1974، پخش شد)، بچه‌ها با مسائل شخصی در مورد قرار ملاقات، گروه‌های دوستانه و هویت خود مواجه می‌شوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه چه چیزی (و چه کسی) باید یک خانواده را تعریف کند، صحبت کنند. والدین و ناپدریان/نامادران نیز می‌توانند در مورد چالش‌های ترکیب دو خانواده بحث کنند. چگونه اعضای جدید خانواده می‌توانند راه‌هایی برای ارتباط با یکدیگر پیدا کنند؟ چرا گاهی اوقات برای کودکان دشوار است که ناپدری/نامادری را بپذیرند؟ آیا فکر می‌کنید هماهنگی خانواده برادی‌ها واقع‌گرایانه است؟
• آیا خانواده بردی ثروتمند هستند یا فقیر؟ چه چیزی باعث می‌شود شما اینطور فکر کنید؟ بچه‌های بردی چه چیزهایی دارند که یک فرد فقیر ندارد؟ شما چه چیزهایی دارید که بچه‌های بردی ندارند؟
• در سریال خانوادهٔ برادی، که در دورانی پیش از اینترنت و تلفن‌های هوشمند اتفاق می‌افتد، این خانواده سرگرمی‌های متفاوتی نسبت به خانواده‌های امروزی دارد. آیا دوست دارید فعالیت‌هایی مثل اجرای نمایش در حیاط خانه را امتحان کنید؟

والدین باید بدانند که اگرچه خانواده بردی یکی از نمادین‌ترین سریال‌های تلویزیونی است، اما کودکان امروزی ممکن است آن را کند و کمی کسل‌کننده بیابند. نوجوانان و جوانان به‌خصوص ممکن است آن را کمی ساده‌لوحانه بدانند، با تصاویری از بچه‌های بسیار تمیز و مرتب که به تست‌های دختران تشویق‌کننده می‌روند و امیدوارند در مسابقات مقاله‌نویسی برنده شوند. اما بینندگانی که از لحن سالم و ریتم کند آن ناراضی نیستند، چیزهای زیادی برای لذت بردن خواهند یافت، به‌ویژه شیرینی پیوندهای خانوادگی بردی. در خانواده بردی چیزی برای نگرانی والدین وجود ندارد؛ حتی نوجوانان بردی الکل نمی‌نوشند، سیگار نمی‌کشند، فحش نمی‌دهند، برای رابطه جنسی مخفیانه فرار نمی‌کنند، یا به والدین خود بی‌احترامی نمی‌کنند. با این حال، بینندگان امروزی ممکن است برخی از رفتارهای جنسیتی قدیمی را متوجه شوند: پسران بردی اغلب یکدیگر را به خاطر رفتار «مثل دختر» مسخره می‌کنند. سیاست‌های نژادی دهه ۱۹۷۰ نیز به نمایش گذاشته می‌شود، با شخصیت‌های رنگین‌پوستی که به ندرت ظاهر می‌شوند، مانند یک مهمانی، جایی که آنها به نظر می‌رسد نمادین و نه واقعاً شخصیت‌های اصلی باشند.

بزرگسالان بدون شک با نوستالژی و علاقه به تماشای سریال خانواده بردی می‌نشینند، به یاد زمانی که برای اولین بار تماشا کردند که خانواده بردی خانه‌ای از کارت ساختند، به هاوایی رفتند یا در گراند کنیون کمپ زدند. والدینی که مشتاق تماشای تلویزیون با کیفیت هستند، ممکن است از تماشای مجدد قسمت‌های مورد علاقه خود با بینندگان جوان‌تر لذت ببرند، اما بچه‌هایی که از مرحله نوجوانی گذشته‌اند ممکن است به همان اندازه علاقه نداشته باشند.با این حال، این نمایش هنوز هم شیرین و جذاب است و حتی ممکن است برای بینندگانی که از بچه‌های پرحرف و طعنه‌زن در برنامه‌های تلویزیونی امروزی خسته شده‌اند، تازگی داشته باشد. حتی اگر بچه‌های بردی گاهی اوقات بحث کنند، در مواقع حساس همیشه به یکدیگر کمک می‌کنند. آن‌ها در مواقع موفقیت نیز از یکدیگر حمایت می‌کنند: بچه‌ای از خانواده بردی که افتخاری کسب کند، مورد تشویق و نوازش خواهر و برادرهایش قرار می‌گیرد. و مادر و پدر همیشه در مواقع سخت برای کمک کردن حضور دارند، و هرگز با ایمیل یا فیس‌بوک حواسشان پرت نمی‌شود. هر قسمت از این نمایش سعی در آموزش یک درس دارد: تقلب بد است، نباید کسی را متهم به اشتباه کنید مگر اینکه واقعاً بدانید چه اتفاقی افتاده است. ارزش‌های خانواده بردی فراتر از زمان هستند، حتی اگر برخی از مدل موها و لباس‌ها به‌شدت قدیمی شده باشند.