زودرس

در فیلم «زودرس»، تابستان قبل از رفتن آیانا، ۱۷ ساله (زورا هاوارد) به کالج، او با ایسایا (جاشوا بون)، تهیه‌کننده موسیقی جوانی که به تازگی به هارلم نقل مکان کرده، آشنا می‌شود. در حالی که این دو عاشق هم می‌شوند، آیانا می‌داند که برای تجربه‌ی احساسات بزرگسالانه خیلی جوان است—که در نهایت پیامدهای بزرگسالانه‌ای به همراه دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد روابط جنسی و بارداری نوجوانان صحبت کنند. دوستان آیانا چگونه در مورد این موضوع صحبت می‌کنند؟ این موضوع در فیلم نابالغ چگونه به تصویر کشیده شده است در مقایسه با فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی دیگر که دیده‌اید؟
• موفقیت و شکست رابطه آیانا و ایسایا به ارتباط موثر بستگی دارد. در چه مواردی ارتباط موثر به پیشرفت رابطه آن‌ها کمک می‌کند؟ و در چه مواقعی عدم ارتباط موثر باعث پسرفت رابطه آن‌ها می‌شود؟
• در مهمانی‌ها، مصرف الکل و ماری‌جوانا چگونه به تصویر کشیده می‌شود؟ آیا این کار را جذاب و پر زرق و برق نشان می‌دهد؟ آیا عواقبی برای آن وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• درباره ایسایا صحبت کنیم. چه چیزی او را به یک شخصیت سه‌بعدی تبدیل می‌کند؟ چطور او در برابر کلیشه‌های رسانه‌ای مردان سیاه‌پوست بازی می‌کند؟
• چگونه هارلم در فیلم به عنوان یک شخصیت به کار رفته است؟

والدین باید بدانند که فیلم Premature یک درام صمیمی و صادقانه در مورد بلوغ یک نوجوان اهل هارلم به نام آیانا (زورا هاوارد) است که در تابستان قبل از رفتن به کالج اتفاق می‌افتد. این فیلم احساسات شدید و تمام‌کننده عشق اول و پیچیدگی‌های ایجاد یک رابطه در دنیای مدرن را به تصویر می‌کشد. زوج اصلی فیلم به طور مکرر رابطه جنسی دارند و هر دو در حین و بعد از عمل کاملا برهنه دیده می‌شوند، با این تفاوت که اندام تناسلی آنها نشان داده نمی‌شود (در حالی که آیانا 17 ساله است، هاوارد همکار او در سن قانونی است). اصالت هاوارد در به تصویر کشیدن تجربه زن از رابطه جنسی، دیدگاهی دقیق‌تر از این تجربه را ارائه می‌دهد. بارداری نوجوانان یکی از موضوعات تکراری فیلم است: یکی از شخصیت‌ها باید از بچه‌های کوچک خواهرش مراقبت کند و به طور مکرر به او می‌گوید که پاهایش را ببندد، در حالی که شخصیت دیگری در مراحل اولیه بارداری قرص سقط جنین مصرف می‌کند که منجر به سقط جنین دردناکی می‌شود. این صحنه بدون قضاوت اما به صورت واقع‌گرایانه به تصویر کشیده شده است - قطعاً به عنوان یک راه حل "آسان" نیست و پیامدهای احساسی واقعی دارد. ایسایا، دوست‌پسر آیانا (جاشوا بون) نیز کلیشه‌های رسانه‌ای مردانگی سیاه‌پوستان را از بین می‌برد: او مراقب، باوجدان، احساسی و ارتباطی است. این فیلم به طور دقیق فرهنگ، رفتار و نگرش جوانان را به تصویر می‌کشد، از جمله زبان تند و تیزی که نوجوانان در گفتگو استفاده می‌کنند (واژه‌هایی مانند "shit" و "fuck" و "N-word" و بسیاری دیگر) و مصرف مواد در هنگام معاشرت یا مهمانی. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

هاوارد در اولین فیلم بلند خود تاثیر فوق العاده ای می گذارد به طوری که هیچ شکی وجود ندارد که یک ستاره متولد شده است، یا در این مورد ستاره ها، زیرا فیلم پر است از استعدادهای در حال ظهور. هاوارد برای برخی نامی جدید است، اما او قبلا در نیویورک نام خود را مطرح کرده است: در سن 13 سالگی، او جوان ترین شاعری شد که در فینال مسابقات شعرخوانی Urban Word NYC Grand Slam برنده شد، یکی از شعرهایش به یک مستند کوتاه طنز تبدیل شد که مورد تحسین قرار گرفت، و به زودی اولین شاعر جوان شهر شد. او فیلم Premature را به طور مشترک نوشت و شعرهایش به زیبایی در داستان آیانا بافته شده است. آیانا مانند یک درون گرای واقعی، در کاغذ به صورت کلامی خود را بیان می کند، و دائما در دفترچه های خود می نویسد. او تردیدها و نگرانی های خود را برای خود نگه می دارد، اما هاوارد به قدری از نظر بصری بیانگر است که بینندگان همه احساساتش را به روش هایی که همیشه در فیلم ها به درستی آشکار نمی شوند، احساس می کنند.راشاد ارنستو گرین نویسنده و کارگردان و هوارد رابطه جنسی را از دیدگاه زنانه به تصویر می‌کشند: در حالی که قطعاً لحظاتی وجود دارد که زمین را به لرزه درمی‌آورد، واکنش‌های خام آیانا بسیار بیشتر از تصاویر هالیوودی که به‌صورت کامل سیگ و ناله را به تصویر می‌کشند، به زندگی واقعی نزدیک است. طعنه، حسادت، آزار و اذیت و ضربان‌های ما-باید-همیشه-با-هم-باشیم یک عشق جدید در تضاد با تردیدها و اکتشافاتی است که پس از شروع به محو شدن فاز جدید ظاهر می‌شود. عیسی پاسخ به مردسالاری سمی است: او مردی سه‌بعدی است که کامل نیست اما از مردان می‌خواهد در دنیایی در حال تکامل وجود داشته باشند، احساس کنند و خود را از نظر احساسی ابراز کنند. تعاملات بین نوجوانان بسیار طبیعی است که به ندرت احساس می‌شود کسی «بازی» می‌کند، بلکه احساس می‌شود که دوربین‌ها فقط لحظه را ثبت می‌کنند، درست مانند فیلم تحسین‌شده قبلی تهیه‌کننده دارن دین، پروژه فلوریدا. والدین ممکن است همیشه با تصاویر صادقانه عشق به دست آمده و از دست رفته، بارداری نوجوانان و سقط جنین دارویی، و دوستی و روابط خانوادگی که با عیب‌های آن آشنا هستند، احساس راحتی نکنند، اما باید از پیش‌درآمد به دلیل رد کردن افسانه‌های هالیوودی که اغلب انتظارات غلط ایجاد می‌کنند، قدردانی شود.