درباره فیلم
ایزا که در ظاهر یک دانشآموز معمولی دبیرستانی است مجبور است با افکاری آزار دهنده و تکرار شونده در مورد میکروبها و بیماریها زندگی کند؛ چیزی که او را گاهی عجیب و غریب نشان میدهد و باعث میشود نتواند ارتباط درستی با مادر و دوستانش داشته باشد. بعد از یک تصادف سنگین رانندگی ایزا تصمیم میگیرد هر طور شده به زندگی طبیعی بازگردد. این فیلم که در سال 2024 در ژانر درام-رمانتیک ساخته شده تلاش میکند در دل روایت دوستی و عشق به معرفی یک اختلال روانی و بپردازد و چشم اندازی واقعی از زندگی ارائه دهد. تماشای این اثر به دلیل خشونت وترس نسبتا بالا و وجود برخی ناهنجاریها به افراد زیر 15 سال توصیه نمیشود.
تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: متوسط
ترس: متوسط
ناهنجاری اجتماعی: متوسط
الگوی مثبت: متوسط
پیام مثبت: متوسط
خلاصه فیلم
ویرایششخصیتها:
اِیزا هلمز : یک نوجوان دبیرستانی مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) که از هشت سال پیش وقتی پدرش را به طور ناگهانی از دست داده همواره با افکار تکرار شونده در خصوص میکروبها مشغول است و خود را مجبور میداند برای بیمار نشدن اعمالی انجام دهد.
دیزی : دوست صمیمی ایزا که دختری فعال و پرحرف است. جینا : مادر ایزا که در دبیرستان او معلم است و در ابتدا رابطه خیلی خوبی با دخترش ندارد.
دیویس : دوست ثروتمند دوران کودکی دیزی که مادر خود را در کودکی از دست داده است. او به ایزا علاقهمند است.
دکتر سینگ : رواندرمانگر ایزا
داستان اثر:
ایزای نوجوان به طور تصادفی با دوست دوران کودکیاش دیویس مواجه میشود و این شروع یک داستان عاشقانه میان آنهاست. ایزا همواره با افکار شدیدا تکرار شونده خود در خصوص میکروبها و بیماریها درگیر است ودر خصوص رابطه با دیویس مردد است که به خاطر تلاش دیویس با او همراه میشود. با جلو رفتن ارتباط میان آنها ترس ایزا از انتقال عفونت و میکروب از طریق بوسه رفته رفته شدید تر میشود. دیویس تصمیم میگیرد ایزا را غافلگیر کند و او را به دانشگاه مورد علاقهاش در شیکاگو ببرد و این فرصت را برای او فراهم کند تا با استادی که ایزا او را تحسین میکند رو به رو شود. بعد از صحبت ایزا با استاد ابوت، ایزا هیجان زده شده و دیویس را میبوسد و اینجاست که دیگر نمیتواند افکارش در مورد منتقل شدن بیماریها و میکروبهای دیویس به درون بدنش را کنار بزند و مجبور میشود رابطهاش را با دیویس تمام کند. بعد از بازگشت ایزا به خانه ایزا و دیزی که در حال بحث شدید در مورد مشکلات دوستیشان هستند تصادف سختی میکنند و ایزا به بیمارستان منتقل میشود. ایزا که بیمارستان را محل میکروب و بیماری میداند دچار افکار و حملات شدید وسواس شده و برای تمیز کردن بدنش شروع به خوردن مایع دستشویی میکند. مادر ایزا برای سامان دادن اوضاع با رواندرمانگر او تماس میگیرد و از او درخواست کمک میکند. ایزا تصمیم میگیرد درمانش را ادامه دهد و با این وجود که نمیتواند در حال حاضر رابطه عاشقانه داشته باشد رابطه دوستی اش با دیزی را سامان دهد.
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشچرا 15 سال؟
خشونت اثر همانطور که در شرح این معیار گفته شد بیشتر خشونت روانی است. ایزا همواره توسط افکار خود آزار میبیند و مجبور است به خود آسیب برساند تا اندکی آرام بگیرد. اضطراب و آزاری که ایزا تجربه میکند ممکن است تا حدی به مخاطب نیز سرایت کند. ناهنجاری این اثر نیز علاوه بر سکانسهایی از بوسه شخصیتها بیشتر حول محور صحبتهای پراکنده دیزی و ایزا در خصوص معاشقه میچرخد. با توجه به این نکات به نظر میرسد که تماشای این فیلم برای افراد زیر 15 سال مناسب نیست . توصیه میکنیم نسخه پالایش شده این اثر را مشاهده کنید.
نقش ما چیست؟
این فیلم به توصیف نسبتا دقیقی از بیماری وسواس فکری عملی (OCD) و مشکلات واقعی که افراد مبتلا با آن دست و پنجه نرم میکنند میپردازد. با توجه به این که جدیدا پرداختهای زرد و نا معتبر به اختلالات روانی، به وفور در دسترس است این فیلم میتواند نمونه مناسبی برای تماشای چیزی نزدیکتر به واقعیت باشد. ایزا دچار اختلال وسواس فکری عملی است و حوزه اختلال او وسواسش نسبت به بیماری و عفونت است. اگرچه انواع مختفی از این بیماری وجود دارد اما فیلم با نشان دادن صدای افکار تکرار شوند یا اعمالی که برای آرام شدن این افکار فرد بیمار مجبور است انجام دهد و سبک زندگی خاص او نگاه جامعتری از این بیماری به مخاطب میدهد. در پایان فیلم ایزا از دیزی میپرسد به نظرت من هم میتوانم روزی یک زندگی معمولی داشته باشم. دیزی در جواب او یک زندگی واقعی با تمام فراز و نشیبها را تصویر میکند و به او اطمینان میدهد به عنوان دوستش همیشه همراه او میماند. این اثر به طور کلی یک روایت نزدیک به واقعیت از زندگی فردی است که دچار اخلال روانی است و این بشارت را میدهد که بیماری او پایان زندگی یا زندانی شدن همیشگی او در خانه نیست بلکه با تلاش برای درمان و امید همه چیز ممکن است. برای آشنایی بیشتر با اختلال وسواس و همچنین دیدن یک داستان امیدوار کننده میتوانید با فرزندانتان به تماشای این فیلم بنشینید اما بهتر است به نکاتی که در شرح معیارها گفته شد توجه داشته باشید.
بیشتر بدانید....
OCD با وجود وسواسهای فکری و/ یا وسواسهای عملی مشخص می شود. وسواس های فکری افکار، امیال، یا تصورات مکرر و مداوم هستند که به صورت مزاحم و ناخواسته تجربه می شوند، در حالی که وسواسهای عملی رفتارها یا اعمال ذهنی مکرر هستند که فرد احساس می کند در پاسخ به وسواس فکری یا بر طبق مقرراتی که باید با قاطعیت اجرا شوند، وادار به انجام دادن آنها می شود. برخی دیگر از وسواسهای فکری - عملی و اختلالات مربوط نیز با اشتغالهای ذهنی و رفتارها یا اعمال ذهنی مکرر در پاسخ به این اشتغالهای ذهنی مشخص می شوند. وسواس فکری - عملی و اختلالات مربوط دیگر عمدتاً با رفتارهای مکرر عود کننده متمرکز بر بدن (مثل موکنی، پوست کنی) و تلاشهای مکرر برای کاهش دادن یا متوقف کردن این رفتارها مشخص می شوند. (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی،ویراست پنجم، انجمن روانپزشکی امریکا)
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
این درام که بر اساس رمان نویسنده محبوب جان گرین ساخته شده، تصویری احساسی از بیماری روانی است و بازیگران جوان آن، تصویری همدلانه از دوران نوجوانی را به نمایش میگذارند. کری، بازیگر نقش مکمل، بهعنوان دیزی در فیلم «لاکپشتها تا بینهایت»، بهویژه جذاب است. او مکمل شخصیت مرسد، که درونگرا و با چشمانی گشاده است، میباشد. برای یک بازیگر جوان، بیکلام بازی کردن و به اندازه مرسد، احساسات را به تصویر کشیدن، کار آسانی نیست. حملات وحشت او با صدای مونولوگ درونی همراه است و بهصورت فلشهای نور و تصاویری از چیزی که او نگران آن است (باکتریها) به همراه صداهای جیغمانند، نمایش داده میشود. اینکه این نمایش چقدر برای شما واقعی به نظر میرسد، ممکن است به تجربه شخصی شما بستگی داشته باشد، اما این روش، روشی مؤثر برای انتقال اضطرابی است که شخصیت بهطور مکرر احساس میکند.اگرچه این قطعاً کانون اصلی داستان است، اما فیلم همچنین شامل داستانهای عاشقانه، راز و رمز و تجربیات روزمره نوجوانان است. این بخشها جذابترین و واقعیترین قسمتهای فیلم هستند، جایی که بیننده شاهد ماجراجوییهای مرسد و کری در ماشین، گفتگوهای صمیمی آنها در حین خوردن همبرگر در رستوران اپلبی (که همیشه با کوپن خریداری میشود) یا شوخیهای آنها در کافهتریا مدرسه است. تماشای مکرر فیلم به درک بهتر کنایههای بامزه کمک میکند، مثل وقتی که آزا در گوگل "چیزهای بامزهای که میتوان به یک پسر گفت" را جستجو میکند، یا وقتی که دیزی میگوید: "نیازی نیست منتظر باشی تا یک پسر از تو خواستگاری کند، تو که خدمتکار نیستی!" یک نکته آزاردهنده: تعداد زیادی از فیلمهای نوجوانانه شخصیتهای میلیونر دارند که میتوانند دوستانشان را با جت خصوصی به سفر ببرند یا مهمانیهای پرخرج استخر در خانههای والدینشان برگزار کنند. این موضوع ارتباطی که بیننده ممکن است با این شخصیتهای نسبتاً واقعی برقرار کند را تضعیف میکند.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.