زیر پاریس

در فیلم زیر پاریس، سوفیا (برنیس بژو) دانشمندی آسیب‌دیده است که سعی دارد فاجعه‌ای تراژیک را فراموش کند. اما زمانی که فعال محیط زیست، میکا (لیا لوویانت) به او می‌گوید که کوسه‌ای بزرگ پاریس را تهدید می‌کند، سوفیا بلافاصله یاد هیولای غول‌پیکر می‌افتد. حالا به آنها و تعداد کمی که گوش می‌دهند، بستگی دارد که پاریس و مردمی را که نمی‌دانند چه چیزی در زیر آنها در کمین است، نجات دهند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره خشونت در فیلم‌های اکشن ترسناک صحبت کنند. آیا خشونتی که در فیلم «زیر پاریس» دیدید، شما را شگفت‌زده کرد؟ آیا فکر می‌کنید که خشونت، این فیلم را سرگرم‌کننده‌تر کرده است؟ چرا یا چرا نه؟
• آیا بخش‌های دشواری برای باور کردن وجود داشت؟ اگر وجود داشت، کدام بخش‌ها بودند و چرا نادیده گرفتنشان دشوار بود؟
• نظرتان درباره پایان داستان چیست؟ آیا از آنچه که قصد انجامش را داشت راضی هستید؟ چرا یا چرا نه؟

زیر پاریس" یک فیلم اکشن ترسناک فرانسوی است که در مورد یک کوسه غول‌پیکر است که پاریس را تهدید می‌کند. این کوسه که به آب شیرین عادت کرده، به شکلی در رودخانه سن پاریس سرگردان می‌شود. با آزاد بودن این کوسه، خشونت، خونریزی، مرگ و صحنه‌های خونین زیادی وجود دارد. بسیاری از افراد توسط کوسه‌ها خورده می‌شوند، به نصف تبدیل می‌شوند یا قطعه‌قطعه می‌گردند. برخی صحنه‌ها جزئیات جراحت را نشان می‌دهند، از جمله شکم کوسه‌ای که بریده شده، زخم‌های باز افرادی که اندامشان را از دست داده‌اند و دیگر جای دندان‌های کوسه. شخصیت‌های فرعی در یک یا دو صحنه به‌طور غیررسمی سیگار می‌کشند و الکل می‌نوشند. الفاظ تند شامل چند مورد استفاده از کلمات "s--t" و "damn" می‌شود. یکی از شخصیت‌ها به شخص دیگری ژست نشان دادن انگشت وسط را انجام می‌دهد.

شاید به عمد، نیمهٔ دوم این فیلم اکشن-ترسناک با نیمهٔ اول آن متفاوت است. بر اساس نیمهٔ اول فیلم، اگر فکر می‌کردید «زیر پاریس» یک تریلر سیاسی پر دیالوگ است، قابل بخشش بودید. البته لحظاتی وجود دارند که این اجتناب‌ناپذیری را نقض می‌کنند، اما لحن فیلم هرگز تردید ندارد. وقتی فیلم کاملاً جدی گرفته می‌شود، گویی هیچ‌یک از شخصیت‌ها متوجه مضحک بودن وضعیت خود نمی‌شوند. در عوض، مردم به‌طور جدی و بی‌پیرایه مشغول مقابله با تهدیدی خاص هستند. اوه، چه می‌گویید؟ یک کوسهٔ بزرگ «جهش‌یافته» قصد دارد صدها نفر را در پاریس بخورد و بکشد؟ حتماً، البته، متوجه شدم. این است آنچه که ما انجام خواهیم داد. چند تله می‌گذاریم، با استفاده از این فناوری به دنبالش می‌گردیم، و وقتی همه‌چیز اشتباه پیش رفت، جیغ‌کشان از آن فرار می‌کنیم. به نظر برنامهٔ خوبی می‌آید؟این فیلم کمی ابلهانه است، اما به نوعی کار خود را انجام می‌دهد. وقتی کاملاً به سمت صحنه‌های خونین و آدم‌خوار نیمهٔ دوم فیلم می‌رود، ریتم تندتر می‌شود، اکشن شروع می‌شود و قبل از اینکه متوجه شوید، فیلم به جایی می‌رسد که ممکن است انتظارش را نداشته باشید. برخی از صحنه‌ها باورپذیری را به چالش می‌کشند، مانند وقتی که شخصیتی بلافاصله پس از دیدن یک کوسهٔ غول‌پیکر که ۴ تا ۵ نفر را می‌خورد، به آب می‌پرد، یا وقتی که کسی بیش از ۵ بار در ۱۵ دقیقه می‌گوید: «این غیرممکن است» یا وقتی که افرادی که در یک قایق موتوری ثابت نشسته‌اند، متوجه چیزی می‌شوند، گاز می‌دهند، در یک دایرهٔ کوچک می‌چرخند، سپس قایق را خاموش می‌کنند و بیرون می‌آیند. پیام‌های سبکی دربارهٔ هزینه‌های بالقوهٔ عدم توجه به تغییرات آب و هوا وجود دارد، اما این فیلم جدی نیست. این فیلم دربارهٔ کوسه‌هایی است که به دلیل خودخواهی انسان‌ها و اغلب کور شدن آنها توسط برنامه‌ها و خواسته‌های دیگر، مردم را می‌خورند.